Thread by @NotesOnLiberty1

📃 سبک سوسیال‌دموکراتِ سوسیالیسم ۲
✍🏻هانس هرمان هوپ
#سوسیال‌دموکراسی

خصوصیات بنیادی سبک سوسیال‌دموکرات سوسیالیسم چیست؟ اساساً برای آن دو ویژگی می‌توان متصور شد. نخست، تمیز آن از سبک مارکسیستیِ #سوسیالیسم؛ سوسیالیسمِ سوسیال‌دموکرات، مالکیت خصوصی بر عوامل #تولید را نسخ نمی‌کند
۱

حتی نظریه خصوصی شدن همه عوامل تولید را می‌پذیرد، البته به استثنای نظام آموزشی، خطوط مواصلاتی، بانک مرکزی و نیروی پلیس و محاکم. اصولاً هرکس حق تخصیص و مالکیت عوامل تولید را دارد: اینکه عوامل تولید را بفروشد، بخرد یا با آن‌ها چیز جدیدی تولید کند یا طی قراردادی به دیگری اجاره دهد.
۲

دوم، هیچ مالک عوامل تولیدی حقا مالک همه‌ی درآمدی نیست که برخاسته از کاربرد عوامل تولید خودش است و هیچ مالکی حق ندارد درباره کل درآمد برخاسته از تولید، اعم از مصرفی یا سرمایه‌گذاری، تصمیم بگیرد. در عوض، بخشی از #درآمد_حاصل_از_تولید شرعاً به جامعه تعلّق دارد
#مالیات_بر_درآمد
۳

و باید به آن تعلّق بگیرد
و بر اساس نظریه‌های مساوات‌طلبانه یا عدالت توزیعی، باید بین اعضای جامع باز توزیع شود. به‌علاوه، اگرچه این تقسیم درآمد ممکن است در هر زمانی ثابت باشد، اما سهم مشروعی که به تولیدکننده تعلّق می‌گیرد، انعطاف‌پذیر است
#مساوات‌طلبی #برابری‌خواهی
۴

و تعیین آن، مانند سهم جامعه در دستان تولیدکننده نیست، بلکه حقا جامعه باید درباره آن تصمیم بگیرد.

اگر از دریچه نظریه طبیعی مالکیت بنگریم، همان نظریه‌ای که برسازنده‌ی #سرمایه‌داری است، پذیرش این قواعد تاخت‌وتازی است بر حقوق طبع مالک. براساس نظریه مالکیت یادشده،
#کمونیسم_پنهان
۵

مالک عوامل تولید می‌تواند هرآنچه را که در سر می‌پروراند با آن‌ها انجام دهد و برونداد استفاده او هرچه باشد، درآمد اختصاصی اوست که می‌تواند دوباره به هر صورتی‌که دلش بخواهد از آن استفاده کند، مشروط بر آنکه به تمامیت اموال دیگری لطمه‌ای وارد نکند و تمامی فرایند منحصراً بر مبادلات
۶

قراردادی مبتنی باشد. با توجه به نظریه طبیعی مالکیت دو فرایند مجزای تولید درآمد و سپس توزیع درآمدِ تولیدشده وجود ندارد. فقط یک فرآیند وجود دارد: در تولیدِ درآمد به‌طور خودکار توزیع نیز وجود دارد؛ تولیدکننده، مالک نیز هست. در مقابل، سبک سوسیال‌دموکرات سوسیالیسم از سلب مالکیت جزئی
۷

اموال مالک طبیعی با کمک بازتوزیع بخشی از درآمد حاصل از تولید به نفع مردمی دفاع می‌کند که به يقين آن درآمد را خلق نکرده‌اند و نمی‌توانند هیچ ادعای قراردادی نیز بر آن داشته باشند، اما حق دارند حدود این مالکیت را یکجانبه سلب کنند و معطّل رضایت تولیدکننده‌ی بدبخت نمی‌مانند.
#مالیات
۸

بدیهی است که برخلاف عقیده‌ای که سبک سوسیال‌دموکرات سوسیالیسم می‌خواهد بین مردم ترویج دهد، باید گفت تفاوت بین این دو سبک سوسیالیسم ماهیتی جزمی ندارد، بلکه تفاوت آن‌ها صرفاً در درجه است. به‌یقین، به‌نظر می‌رسد نخستین قاعده‌ی یادشده می‌خواهد تفاوتی بنیادی در مالکیت را رقم زند و
۹

مالکیت خصوصی را تجویز کند. اما قاعده دوم اصولاً راه را برای سلب مالكيت همه‌ی درآمدهای حاصل از تولید باز می‌کند و بنابراین حق مالکیت را به امری کاملاً صوری، تخفیف می‌دهد. البته، سوسیالیسم سوسیال‌دموکرات نباید آنقدرها هم پیش برود و مالکیت خصوصی را به امری کاملاً صوری تبدیل کند.
۱۰

مسلماً، بخشی از درآمدی که تولیدکننده ناچار است به جامعه تقدیم کند، می‌تواند کاملاً انعطاف‌پذیر تعیین شود و با این کار، تفاوتی چشمگیر را در عملکرد اقتصادی رقم می‌زند. با این اوصاف می‌توان گفت درجه سلب مالکیت درآمد تولیدکننده، امری مصلحت‌آمیز است و تفاوت بین دو سبک سوسیالیسم روسی

و سوسیال‌دموکرات را به تفاوتی صرفاً در سطح تنزل می‌دهد. این تفاوت، واقعیت مهمی را در برابر دیدگان تولیدکننده قرار می‌دهد: اینکه احتمال تثبیت سطح کنونی سلب مالکیت اندک است، بنابراین تلاش‌های مولّد او در سایه‌ی این تهدید انجام می‌شود که در آینده سهمی که باید به جامعه اعطا شود،
۱۲

یک‌جانبه افزایش می‌یابد. ضرورتی ندارد بیشتر توضیح داده شود تا درک کنیم چطور این امر به افزایش ریسک یا هزینه‌ی تولید مینجامد و لاجرم، نرخ #سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد.
#کمونیسم #چپ
۱۳

سبک سوسیال‌دموکراتِ سوسیالیسم ۱

https://twitter.com/NotesOnLiberty1/status/1193654581189844994?s=19