1/ویروس کرونا و ترس از فراگیر شدن آن موضوع نگران کننده این روزهاست. اما داستان اتفاقی جالب و کمی مشابه در استرالیا.
خرگوش از جانوران بومی استرالیا نبود و در اواسط قرن ١٩ چند جفت به این قاره آورده شد که در ابتدای قرن ٢٠ جمعیت آنها به چند صد میلیون رسید.
خرگوش از جانوران بومی استرالیا نبود و در اواسط قرن ١٩ چند جفت به این قاره آورده شد که در ابتدای قرن ٢٠ جمعیت آنها به چند صد میلیون رسید.
2/وجود این خرگوشها تهدیدی برای محیط زیست و اقتصاد استرالیا بود و همیشه به دنبال راهی برای حذف کامل آنها بودند. در سال ١٩۵٠ ویروس myxoma که باعث مرگ سریع خرگوشها میشد برای ریشه‌‌کن کردن آنها در استرالیا استفاده شد. در سال اول آمار مرگ خرگوشهای مبتلا امیدوارکننده و ٩٩.٨درصد بود.
3/اما در سالهای آتی اثرگذاری ویروس کاهش یافت و تلفات بعد از چند سال به ٢۵درصد رسید و خرگوشها از ریشه‌‌کن شدن نجات یافتند.
چرا؟ آیا دعای خرگوشها و مشیت الهی عامل آن بود؟ در واقع در صورت ادامه موفقیت ویروس در کشتن خرگوشها،
چرا؟ آیا دعای خرگوشها و مشیت الهی عامل آن بود؟ در واقع در صورت ادامه موفقیت ویروس در کشتن خرگوشها،
4/ خود ویروس هم با اتمام جمعیت هدف، ریشه‌‌کن و حذف میشد. بنابراین برای ادامه حیات، ویروس باید کمی از توانایی کشتار خود کم میکرد تا خرگوش ضمن مبتلا شدن، فرصت انتقال آن به خرگوشهای دیگر را داشته باشد. اما این به هیچ وجه به معنای هوشمند بودن ویروس نیست.
5/عامل نهایی این تحولات چیزی نیست جز: جهش ژنتیکی و شانس. سرعت جهش mutation در یک ویروس زیاد است و طی جهشهای متوالی، گونه‌‌ای از این ویروس بالاخره قدرت کشتار کمتری داشت و خرگوشها فرصت ساخت آنتی‌بادی را پیدا کردند، که می‌توانستند به نسل‌های بعدی نیز انتقال دهند.
6/بعد از چند سال، آزمایشات نشان داد که این ویروس متحول‌‌شده، باعث مرگ خرگوشهای مناطق دیگر دنیا نیز نمیشود. خرگوش های استرالیایی شانس آورند که در یکی از جهشهای تصادفی، ویروس کمتر کشنده‌‌ای پدیدار شد وگرنه هر دو کامل حذف می‌‌شدند.
7/مشابه انسانی هم میتوان سفلیس را نام برد که چند صد سال قبل بسیار کشنده و وحشتناک بود اما سفلیس امروزی غیرخطرناک و به راحتی قابل درمان است.
پایان
این همزیستی دوجانبه و خطرناک، به موارد دیگری نیز تعمیم داده شده.
پایان
این همزیستی دوجانبه و خطرناک، به موارد دیگری نیز تعمیم داده شده.
