توشیرو میفونه، سامورایی کبیر، امروز صد ساله شد.
"هفت سامورایی"، "یوجیمبو"، "سانجورو"، "راشومون"، "سگ ولگرد"، "دژ پنهان"، "سریر خون" و...
نیازی به مطول کردن این فهرست بلند بالا نیست. اگر توشیرو نبود، کوروساوا امپراتور نمی‌شد و اگر آکیرا نبود، میفونه ای هم نبود.
"هفت سامورایی"، "یوجیمبو"، "سانجورو"، "راشومون"، "سگ ولگرد"، "دژ پنهان"، "سریر خون" و...
نیازی به مطول کردن این فهرست بلند بالا نیست. اگر توشیرو نبود، کوروساوا امپراتور نمی‌شد و اگر آکیرا نبود، میفونه ای هم نبود.
توشیرو میفونه برای کوروساوا همان منقبتی را داشت که جان وین برای پدر وسترن آمریکا، جان فورد داشت.
از ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۵، شانزده بار جلوی دوربین کوروساوا ظاهر شد. باوجود اینکه اغلب شخصیت‌های معاصر را برایش بازی کرد، اما عمده شهرت خود را مدیون نقش‌های تاریخی و سامورایی است.
از ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۵، شانزده بار جلوی دوربین کوروساوا ظاهر شد. باوجود اینکه اغلب شخصیت‌های معاصر را برایش بازی کرد، اما عمده شهرت خود را مدیون نقش‌های تاریخی و سامورایی است.
میفونه بخش زیادی از اقبال خود را وامدار مهارتش در هنرهای رزمی است. او متخصص آیکیدو بود.
زاده چین از خانواده‌ای ژاپنی بود. در جوانی، برای پدرش که عکاس بود و مغازه‌ای داشت، دستیاری کرد.
در ۱۹۴۰ به خدمت نظام رفت و در نیروی هوایی، مسئولیت عکاسی‌های هوایی را عهده‌دار شد.
زاده چین از خانواده‌ای ژاپنی بود. در جوانی، برای پدرش که عکاس بود و مغازه‌ای داشت، دستیاری کرد.
در ۱۹۴۰ به خدمت نظام رفت و در نیروی هوایی، مسئولیت عکاسی‌های هوایی را عهده‌دار شد.
ارشد میفونه در ارتش که کارمند کمپانی سینمایی تازه تأسیس "شینتوهو" بود، به توشیروی جوان توصیه می‌کند به بخش فیلمبرداری این کمپانی ملحق شود. اما تقدیر این‌گونه رقم خورد که پرونده او اشتباهی به بخش گزینش "چهره‌های نو" ارسال شود. مسیر زندگی او از آن روز تغییر پیدا کرد.
هیدِکو تاکامینه بازیگر، که مسئولیت تست گرفتن از استعداد‌های نوپا را داشت، به کوروساوا می‌رساند که "جوانی فوق‌العاده با استعداد پیدا کرده است، اما تنها عیبش، کله شق بودن اوست." با وساطت کوروساوا، میفونه به قرارداد "شینتوهو" درمی‌آید و این تازه آغاز راه موفقیت است.
میفونه خام و بی‌تجربه، کار بازیگری را در ۱۹۴۷ با نقش یک گنگستر در" کوهستان نقره‌‌ای" آغاز می‌کند. فیلمنامه و تدوین کار کوروسوا بود.
اما با بازی در نقش یک یاکوزای بیمار در "فرشتهٔ مست" کوروساوا بود که آوازه میفونه رقم خورد. نقش پزشک دائم‌الخمر را تاکاشی شیمورا بزرگ ایفا می‌کرد.
اما با بازی در نقش یک یاکوزای بیمار در "فرشتهٔ مست" کوروساوا بود که آوازه میفونه رقم خورد. نقش پزشک دائم‌الخمر را تاکاشی شیمورا بزرگ ایفا می‌کرد.
کوروساوا در مدح میفونه می‌گوید : "یک بازیگر معمولی ژاپنی نیاز به سه متر فیلم خام داشت تا احساسش را بیان کند؛ با او یک متر فیلم کفایت می‌کرد. احساسات خود را به صریح‌ترین نوع ممکن ابراز می‌کرد. بازیگر دیگری ندیدم که چنین سرعتی داشته باشد. از آنچه در ذهن داشتم، فراتر می‌رفت."
بهترین بازی‌های میفونه زمانی شکل می‌گیرند که او خوی زمخت و لطیف خود را با هم به کار می‌گرفت، مثلا در "ریش قرمز" یا "هفت سامورایی".
زمان ساخت مستندی در آفریقا، کوروساوا با دیدن شیری که چشم به دوربین دوخته بود، سرشت تاجومارو، راهزن "راشومون" به او الهام شد و به میفونه منتقل کرد.
زمان ساخت مستندی در آفریقا، کوروساوا با دیدن شیری که چشم به دوربین دوخته بود، سرشت تاجومارو، راهزن "راشومون" به او الهام شد و به میفونه منتقل کرد.
افسوس که با "ریش قرمز"، این مودت طولانی به پایان رسید و امکان همکاری این دو در آثار دوره پیری امپراتور بزرگ محقق نشد.
در "درسو اوزالا"، راهنمای پیر لحظه‌‌ای از فکر ببر جنگل خلاصی ندارد. تو گویی کوروساوا افسوس پایان همکاری خود را با این درندهٔ جذاب می‌خورد.
تولدت مبارک توشیرو.
در "درسو اوزالا"، راهنمای پیر لحظه‌‌ای از فکر ببر جنگل خلاصی ندارد. تو گویی کوروساوا افسوس پایان همکاری خود را با این درندهٔ جذاب می‌خورد.
تولدت مبارک توشیرو.
