फार फार पूर्वी पुण्यात खाजगी कॉट बेसिस हॉस्टेलवर रहायचो.
मेसमध्ये रात्रीचं जेवण सुरु होतं - टीव्हीवर भारत-पाकिस्तान मॅच सुरु होती.
भारत जिंकला. आम्ही सगळे लिमिटलेस खुश झालो. काही सिनियर मंडळींकडे बाईक्स होत्या +
तणाव? भारतीय टीम जिंकली म्हणून?!
हे विचारल्यावर एक सिनियर उत्तरला..."समझा कर भाई! "वो" लोग दंगा कर सकते है!" +
भारतीय टीम जिंकल्याचं सेलिब्रेशन केल्याने
तणाव निर्माण होऊ शकतो
म्हणून पोलिसांना रस्त्यावर गस्त घालत फिरावं लागतं...
आणि म्हणून तरुण पोरं सेलिब्रेशन करणं टाळतात...
कारण ""वो" लोग दंगा कर सकते है!" अशी भीती मनात असते...
हा प्रसंग तेव्हा मनावर कोरला गेला, तो कायमचाच. +
हे "त्या" लोकांचं पाप नाही. हे सिस्टीमचं ग्रँड फेल्युअर आहे. +
सिस्टीम काय आम्हालाच घरात बसवण्यासाठी आहे काय?
तो एक दिवस होता, आजचा एक दिवस आहे. फरक शून्य.
आज सकाळपासून भरपूर फोटो फिरताहेत सोशल मीडियावर. विविध बाजारांमध्ये झुंडी उरल्यात. सण साजरा करायला. +
आपल्याकडे घरात बसण्याशिवाय पर्याय नाही. ते योग्यच अन आवश्यकच आहे. पण या झुंडी रस्त्यावर उतरताहेत, त्यामुळे अख्खा देश पुन्हा एकदा त्याच विळख्यात अडकण्याची भीती आहे - +
केंद्र काय, राज्य काय...कोणतंच सरकार हा प्रॉब्लम थेट अंगावर का घेत नाहीये?
"त्या" लोकांचं सोडा. एकूणच लॉकडाऊनचा खेळखंडोबा झालाय... निस्तरणार आहेत की नाही कधी? +
आम्ही मरतोय यात मधल्यामध्ये.
मोदी टीव्हीवर येऊन सांगतात "बिलकुल बाहर निकलना नहीं है" मग स्पष्टीकरण येतं की जीवनावश्यक वस्तू मिळत रहाणार! आपण वाटेल तेव्हा येत जा बाहेर! +
मग देशभर धिंगाणा. ते लोक क्वारंटाईनमधून पळून काय जातात, थुंकतात काय...सर्कसच सुरु असते.
आणि आम्ही गोग्गोड शानी शानी बाळं गप गुमान घरात बसलेलो असतो. +
सुरुवातीला घरगड्यांना भरभरून मदत केली सर्वांनी. पण हा पेशन्स किती टिकणार आहे? कल्पना आहे का काही? +
वाट्टेल तेव्हा वाट्टेल तसं वागणाऱ्या झुंडी आणि तोंड दाबून बुक्क्यांचा मार खाणारे आपण...बस इतकंच खरं, रस्त्यावरचं वास्तव आहे. +
खमकी अॅक्शन घेणारं कुणीच नाही आपल्याकडे.
सामान्य भारतीय नागरिकच पोरका आहे आपल्याकडे.
: ओंकार दाभाडकर
d.omkar1@gmail.com