Το 1944 ο Γάλλος συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας René Barjavel εκδίδει το δοκίμιο Cinéma Total για το μέλλον του σινεμά και της τηλεόρασης. Το 1947 ο σκηνοθέτης J.K Raymond-Millet με βάση κομμάτια του βιβλίου και προφητεύει ένα μέλλον παράξενα γνώριμο.
Το clip είναι από αυτό το 24λεπτο φιλμ του Raymond-Millet με τίτλο La Télévision, œil de demain (Η τηλεόραση, το μάτι του αύριο) και φαντάζεται την οθόνη (και κατ' επέκταση την εικόνα) πανταχού παρούσα. Στο σπίτι, στο χέρι, στο αυτοκίνητο. Ακόμα και ως ολόγραμμα στο κρεβάτι. 
Ο René Barjavel (1911-1985) παραμένει παραγνωρισμένος στην Ελλάδα. Αν δεν κάνω λάθος δεν έχει μεταφραστεί ποτέ. Ούτε καν το πιο γνωστό του έργο, το δυστοπικό Ravage (1943) για μια κοινωνία του 2052 που καταρρέει όταν παύει να υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα.
Οι ελάχιστες αναφορές που θα βρείτε στα ελληνικά για τον Barjavel είναι γιατί εκείνος διατύπωσε πρώτη φορά στο Le Voyageur imprudent (1943) το "Παράδοξο του παππού": Αν ταξιδέψεις πίσω στο χρόνο και σκοτώσεις τον παππού σου... τότε πως γεννήθηκες για να ταξιδέψεις πίσω στο χρόνο;
Βρήκα το Cinéma Τotal (pdf) και είναι εντυπωσιακό πόσα προφήτευσε ο Barjavel: το μέσο αποθήκευσης, το pay per view, το 3D, το ολόγραμμα, το AR, τις οθόνες χειρός. Δεν έπεσε σε όλα μέσα. Δεν φαντάζονταν πως η τηλεόραση θα ξόδευε όσα και ο κινηματογράφος για παραγωγή περιεχομένου.
