#भयकथा पहिली
माझ्याबद्दल माझ्या आयुष्यात घडलेला 1 विलक्षण चकवा
1991 चा काळ होता.माझी नोकरी 3 शिफ्ट मध्ये असायची.
माझे रहाते घर ते कंपनी हे अंतर चालत 10 मिनिटांचे म्हणजे अदमासे 1 km जेमतेम
माझी आई मला कायम सांगायची की रात्री घरी येऊ नकोस.
तिथेच झोपून सकाळी उठून येत जा,कारण रात्री तिची झोपमोड होत असे.
मी संध्याकाळी 4 ते रात्री 12 अशी शिफ्ट असली की कायम कंपनीत झोपून सकाळी उठून घरी येत असे.
त्यावेळी माझी आई उठून सकाळी अंगणातील कचरा झाडत मला कायम दिसायची.
एकदा दुसऱ्या दिवशी माझी सुट्टी असल्याने बाहेर फिरायला जायचा
प्लॅन केला होता.रात्री जेवणाच्या सुट्टीत जेव्हा घरी आलो तेव्हा आईला म्हटले की उद्या सुट्टी आहे आणि मी सकाळी उठून मित्रांसोबत फिरायला जाणार आहे म्हणून मी रात्री घरी येईन.
आई मला ये असे बोलली पण का कोण जाणे मला काहीतरी वेगळेच वाटले.
मनातून विषय काढून टाकत मी कंपनीत आलो.
सगळे जण तिथे बसलो होतो आणि उद्याबद्दल चे प्लॅनिंग करून सगळं फिक्स केले.प्लॅनिंग करताना ही 1 मन सांगत होते की उद्याचा प्लॅन फुस्स होणारेय.
रात्रीचे 12 वाजत आले.माझा रिलिव्हर अगोदरच येऊन झोपलेला होता.
खोलीत जाऊन त्याला उठवले.
फ्रेश होऊन तो सव्वा 12 ला आला.
त्याला सगळ्या चालू
मशिन्स व ऑपरेशन ची कल्पना दिली त्यानेही सगळे चेक केले
तो ok बोलल्यावर मी अंदाजे साडे 12 वाजता निघालो.
पाऊण पर्यत घरी पोचायचे सकाळी लवकर उठून फ्रेश व्हायचे आणि साडे 6 वाजता निघायचे हा प्लॅन.
10 मिनिटात घरी आलो.
बघितले तर आई नुकतीच उठून झाडू घेऊन अंगणात आली होती.
मला बोलली अरे तू रात्री येणार होतास ना
तेव्हाच मी तुला येऊ नकोस आज अमावस्या आहे म्हणून येऊ नकोस असे सांगणार होते.
आंघोळीला चूल पेटवते मी तोपर्यंत हात पाय धुवून घे.
मी काय बोलणार.
माझ्या पायातले त्राण निघून गेले होते आणि हात पाय थरथर कापू लागले होते.
तरीही शांतपणे हो म्हटले,आणि
पाय धुवून घरात गेलो तर समोरच्या घड्याळात बघितले तर बरोबर सव्वा 6 वाजले होते.
काहीही न बोलता अंथरुणावर पडलो
आई येऊन बोलली काय झालं रे?
मी बोललो दमलोय मी थोडा झोपतो
आणि गाढ झोपी गेलो पण
दुपारी दीड च्या दरम्यान जाग आली.
आई बोलली तुझे मित्र आले होते. मी त्यांना बोलले की तुझी तब्येत बिघडलीय त्यामुळे आजची ट्रिप रद्द करायला तूच सांगितलेस. असे मी त्यांना बोलल्यावर थोडा वेळ थांबून ते निघून गेले.
माझे पाय प्रचंड दुखत होते.
आईला मी घडलेली घटना सांगितली.
त्यावर 1 चकार
अक्षर न बोलता आई बोलली की तु
"चकव्यात"गेलास.
आता काही भीती नाहीये, वेळ टळली.
1 माणूस एकटा असेल तर तो ताशी 6 km वेगाने चालतो
म्हणजे साडे 12 ते सकाळी 6 असे
साडे 5 तास सलग न थांबता वेगाने चालत होतो.
म्हणजे मी तब्बल 33 km अंतर चालून आलो होतो
नंतर कधीही रात्री आलो नाही.
इति
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
1962 साली बोटचेप्या राजकीय भूमिकेमुळे आर्मीच्या मदतीला IAF न उतरवल्याने भारताचा चीन कडून दारुण पराभव झाला.नाकातोंडात पाणी जाऊ लागल्यावर स्वतःच्या एअरफोर्स वर भरोसा न ठेवता USA च्या अध्यक्षाकडे हवाई मदत मागितली गेली.युद्धाची व्याप्ती वाढण्याची शक्यता आणि त्याच दरम्यान rezang la
येथे मेजर शैतान सिंग ह्यांच्या 150च्या तुकडीने काही हजार चीनी सैनिकांना यमसदनी पाठवले होते.
मेजर शैतान सिंग ह्यांना व त्या तुकडी तील 2 सैनिक वगळता सर्वांना वीरमरण आले.चिनी सैन्य ह्या दोन्ही जखमी सैनिकांना अटक करून घेऊन गेले.काही दिवसांतच ते तिथून पळून आल्यावर त्यांनी वरिष्ठांना
सांगितल्यावर कोणाचाच विश्वास बसला नव्हता की 150 सैनिकांनी अडीच हजार चीनी सैनिकांना माघार घेण्यास भाग पाडले होते.जेंव्हा सगळी चौकशी करण्यात आली तेंव्हा 3 महिन्यांनी आपल्या भारतीय जवानांची मृत शरीरे तिथेच पडलेली होती.
नंतर संपूर्ण लष्करी इतमामात त्या सर्वांचा अंतिम संस्कार तिथेच
ये बोलते है की अल्लाह के सिवा किसीसे नही डरते।
सच तो यह है की ये अल्लाह के अलावा सबसे डरते है।
अल्लाह से डरते होते तो कबका काशी ,मथुरा ,अयोध्या विवाद खतम हो जाता और
सेक्युलर हिंदू बहुतायात मे इनका पक्ष लेते दिख जाते और चुपके से अपनी संख्या बढाकर लोकतंत्र से ही
भारत पे कब्जा किया जाता और गजवा ए हिंद मुकम्मल हो जाता।
इनको 1947 मे भी चान्स मिला था ,अगर जिन्ना अपनी महत्त्वाकांक्षा को लगाम डालकर भारत का विभाजन ना करके नेरू की छत्रछाया मे ही रहते तो
80 के दशक मे भारत का प्रधानमंत्री शांतिप्रिय समुदाय का होता।
डिसेंबर 89 मे मुफ्ती सईद ने
भारत के पहले मुस्लिम HM की शपथ ली और महज 1 महिने मे काश्मीर हिंदूविहीन हो गया था।
1947 के बाद जब 80 के दशक मे अयोध्या आंदोलन ने तुल पकडा और मांग उठी के सिर्फ 3 मन्दिर का दावा छोडते हो तो हम 30000 का दावा छोड देंगे ,लेकिन उस वक्त भी ये नही माने सारा मसला कोर्ट मे लेकर गये।
इतके खुळे समजू नका
शिया म्हणतात की सुन्नी काफिर ,सुन्नी म्हणतात शिया काफिर
प्रत्येक फिरका दुसऱ्याला काफिर म्हणतो पण
हल्ली भारतातील 2 प्रमुख फिरके म्हणू लागलेत की
अहमदिया मुस्लिम हे मुस्लिम नाहीयेत.
त्यांची गणती मुस्लिम जनसंख्येत धरू नये असा आग्रह अल्पसंख्याक मंत्र्यांकडे केला
गेला.
भारत सरकारने आपली भूमिका लगेचच स्पष्ट केली की अहमदीया मुस्लिमाना सरकार मुस्लिम हाच निकष लावेल.
मेख मारायला बघत होते पण मोदी सरकार बधले नाही.
जर सरकारने ह्यांची मागणी मान्य करून त्यांना मुस्लिम मानले नाही तर CAA इम्प्लिमेंट होताना हे लगेच कोर्टात जाऊन पाकिस्तान, बांगलादेश
आणि अफगाणिस्तान मधील अहमदीया मुसलमान लोकांना भारतीय नागरिकत्व देण्यासाठी PIL दाखल केली असती आणि आपलं कोर्ट एका पायावर तयार होऊन सरकारला आदेश देऊन मोकळं झालं असतं की तिन्ही देशातील अहमदी मुसलमान लोकांना सुद्धा नागरिकत्व द्या कारण भले तिन्ही देश त्यांना मुसलमान मानत नाहीत आणि आता
डीडॉलरायझेशन झाल्याने अमेरिका निश्चितच कमजोर होईल त्यामुळे होणारी स्थिती ओळखून अमेरिका प्रयत्न करणारच जसा सद्दाम ने तेलाच्या बदल्यात डॉलर ऐवजी युरो स्वीकारण्याचे ओपेक ला आवाहन करून स्वतः तयारी ही केली पण सद्दाम ला एकटे पाडण्यात अमेरिका आपल्या कुटनीतीने यशस्वी ठरली व सद्दाम ला
पायउतार करून फासावर लटकावले व इराक चा बट्याबोळ करून ठेवला पण आता परिस्थिती फार बदललीय.
आस्ते आस्ते मोदींच्या पुढाकारात दुनिया रशिया युक्रेन युद्धाच्या आडोश्याने डीडॉलरायझेशन कडे
पावले उचलू लागलीय पण अनाहूतपणे जग तिसऱ्या
सर्वंकष महायुद्धाकडे धावत निघालेय.
युक्रेन युद्धात इराण ने
रशिया ला ड्रोन तसेच इतर साहित्य पुरवून फार मदत केलेली आहे आणि करतोच आहे कारण तुर्की नाटो देश असल्याने नाटो च्याच सहकार्याने किंवा पुढाकाराने स्वतःची व नाटोची युद्धसामुग्री युक्रेन ला पुरवून
नाटो च्या नावाखाली स्वतःचे उखळ पांढरे करून घेतोय हे ही लपून राहिलेले नाही.
इराण हा शिया
ऐसी हालत भारत की हो सकती थी अगर 2014 मे bjp सरकार की ताजपोशी हम नही करते।
पाकिस्तान आज भी स्टेबल रह के हमे आँख दिखा रहा होता अगर सरकार नोटबंदी नही करती।
कोरोना के चलते हम वॅक्सीन नही बना पाते ,कर्जे लेकर वॅक्सीन पर डिपेंड रहते अगर bjp सरकार की ताजपोशी हम 2019 मे नही करते।
चीन के कर्जे तले दबकर आज अरुणाचल प्रदेश हम चीन को दे चुके होते अगर काँग्रेस सरकार का राज होता।
काँग्रेस ने 2008 के किया MOU आज पुरा हो चुका होता अगर काँग्रेस सरकार होती।
न जाने कितने 26/11 ,न जाने कितने दंगे और ब्लास्ट हो चुके होते अगर काँग्रेस सरकार होती।
राफेल , S400 ,BRO नही
होकर आर्मी कमजोर होती अगर हम bjp की ताजपोशी नही करते।
CPEC शुरू होकर चीन अरब सागर मे जमीन से आ चुका होता और तुम्हारा लाडला पाकिस्तान आज पुरी तरह से चीन ना प्रांत बन चुका होता।
वैसे तो आज भी चीन का ही गुलाम है लेकिन बीच मे POK और भारत मे मोदी सरकार की नितीसे 370 हटकर JKL अब UT
308 साल बाद इस्लामपुर "जगदीशपुर" में बदल गया
बात सन् 1715 की है।
जगदीशपुर के राजा देवरा चौहान का नाम पूरे भोपाल मे होने लगा था।धीरे-धीरे दोस्त खान तक बात पहुँची और उसने दोस्ती का षड्यंत्र रचा।इसके बाद जगदीशपुर के राजा के आगे मित्रता का हाथ बढ़ाया गया,फिर उन्हें बेस नदी के किनारे
भोज पर निमंत्रण दिया गया।
जब राजा ने ये निमंत्रण स्वीकारा तो दोनों तरफ के 16-16 लोग बेस नदी के किनारे भोज पर मिले। खाना आरंभ हुआ तभी दोस्त मोहम्मद खान पान खाने के बहाने वहाँ से निकला और टेंट काटकर उन सभी लोगों का गला रेत डाला जो वहाँ बैठकर भोज कर रहे थे।इस तरह दोस्त मोहम्मद खान
ने जगदीशपुर पर कब्जा किया और उसका नाम इस्लामनगर कर दिया गया।
कुछ लोग ऐसे क्रूर दोस्त मोहम्मद खान को भोपाल का निर्माता बताते हैं। वहाँ के ऐतिहासिक धरोहरों का श्रेय उसको देते हैं, मगर हकीकत क्या है ये मात्र हलाली नदी और इस्लाम नगर जैसे नामों के इतिहास से पता किया जा सकता है।