100 ஆண்டுகளுக்கு அண்ணல் அம்பேத்கருக்கு நடந்தது தான் இயக்குனர் வெற்றிமாறனுக்கு நடந்ததும். காலங்கள் மாறி இருக்கிறது. ஆதிக்கம் அப்படியே இருக்கிறது.
அமெரிக்கா, லண்டன் வரை சென்று இந்தியாவிலேயே மிகப்பெரிய படிப்பை படித்துவிட்டு பரோடா சமஸ்தானத்தின் பாரிஸ்டராக வேலைப்பார்க்கும்
அமெரிக்கா, லண்டன் வரை சென்று இந்தியாவிலேயே மிகப்பெரிய படிப்பை படித்துவிட்டு பரோடா சமஸ்தானத்தின் பாரிஸ்டராக வேலைப்பார்க்கும்
அண்ணல் அம்பேத்கரை, படிக்காத, ஏழையான ஒரு சாதாரன குதிரை ஓட்டி வண்டியில் ஏற்றமாட்டார். சாதிய மனநிலையை அவ்வளவு எளிதாக விளக்கி இருப்பார் அண்ணல் அம்பேத்கர். ஒரு படிக்காத, ஏழை சாதி இந்து, ஒரு மெத்த படித்த பாரிஸ்டரை சாதியால் தனக்கு கீழானவர் என்று தான் எண்ணுகிறார் என்று.
இந்த சாதிய உளவியலை புரியாதவர்கள் தான் ஏழை பிராமணனுக்கு நீதிக்கேட்டு போராடிக்கொண்டிருப்பார்கள். சாதியை பொருளாதாராம் கொண்டு அளவிட முடியாது. நிற்க!
அண்ணல் அம்பேத்கரை எப்படி ஒரு குதிரை ஓட்டி வண்டியில் ஏற்றமாட்டேன் என்று சொன்னாரோ, அதேப்போல தேசிய விருது பெற்ற,
அண்ணல் அம்பேத்கரை எப்படி ஒரு குதிரை ஓட்டி வண்டியில் ஏற்றமாட்டேன் என்று சொன்னாரோ, அதேப்போல தேசிய விருது பெற்ற,
இந்தியாவின் முக்கிய இயக்குனர்களில் ஒருவரான வெற்றிமாறனை, ஒரு சாதாரண வட இந்திய போலீஸ்காரர் இந்தி தெரியாது என்ற காரணத்தை சொல்லி 45 நிமிடம் காக்க வைத்திருக்கிறார்.
வெள்ளையர்களிடம் இருந்து ஆட்சி இந்தியர்களிடம் வந்தது. சமஸ்தானங்கள் மறைந்து மாநிலங்கள் மலர்ந்தன. மன்னராட்சி ஒழிந்து
வெள்ளையர்களிடம் இருந்து ஆட்சி இந்தியர்களிடம் வந்தது. சமஸ்தானங்கள் மறைந்து மாநிலங்கள் மலர்ந்தன. மன்னராட்சி ஒழிந்து
மக்களாட்சி மலர்ந்தது. ஆனால், மாறாமல் அப்படியே இருப்பது சாதிய ஆதிக்க மனநிலை தான்.
இதை உடைப்பது தான் நமது தலையாய கடமை. பெரிய பிரச்சாரம் எல்லாம் செய்து தான் ஒழிக்க வேண்டும் என்ற தேவையில்லை. சின்ன சின்ன கேள்விகளே பெரிய மாற்றத்தைக் கொடுக்கும். கேள்விகளை எல்லா வடிவிலும் எழுப்பிக்கொண்டே இருப்போம்!
