Thread by @riazipour

برای اولین بار در رسانه های فارسی زبان :

تولد کبرا:‌نگاهی به روند تولید اولین هلیکوپتر تهاجمی تاریخ هوانوردی

بخش دوم

#Cobra_Attack_helicopter #Bell_Helicopters

مایک فولس مستقیما به دستور آقای دوکایت ، سر مهندس پروژه آزمایشی کبرا شد. آقای Dan Sewel یکی از مهندسان پروژه ۲۰۹ و طراح کاکپیت کبرا می گوید : یک افسر ناظر ارتش همیشه در شرکت بل حضور داشت اما پروژه کاملا مخفی و دور از چشم همه پیگیری شد.

مرحله ساخت مدل ۲۰۹ در آشیانه ای با دیوارهای ۱۶ اینچی در بخش انتهایی کارخانه بل آغاز گشت. رییس شرکت، آقای دوکایت هر روز بر روند انجام پروژه نظارت داشت و ارتش هیچگاه خبردار نشد که مهندسان شرکت بل به رهبری آقای فولس در حال خلق اولین هلیکوپتر تهاجمی تاریخ هوانوردی هستند.

آقای سول شخصا طراح کاکپیت صندلی های پشت سر هم و پنل های مربوط به خلبان و کمک خلبان بود. وی در ادامه می گوید ۸ نفر مهندس در سالن حضور داشتند و بسیار با دقت ساخت ۲۰۹ را آغاز کردند. اولین قسمت از هلیکوپتر که آماده شد.

آنها از دم ، ملخ دم، درایو شفت ، جعبه دنده و پیشرانه هلیکوپتر UH-1 استفاده کردند و مابقی قسمت های هلیکوپتر از نو ساخته شد. جلوتر از زمان تعیین شده و صرف حدودا ۵ درصد از بودجه ، مدل ۲۰۹ پس از ۵ ماه و ۲۸ روز صرف در تاریخ ۲۸ آگوست ۱۹۶۵ آماده شد.

در آن روز اولین مدل ۲۰۹ تولیدی را بر روی یک کامیون قرار داده و روی آن یک روکش برزنتی کشیدند و به یک آشیانه سابق شرکت آمریکن ایرلاینز در فرودگاه آمون کارتر در فورت وورث منتقل کردند. درست یک هفته بعد پس از انجام مراحل آماده سازی پیشرانه ، سرخلبان آزمایشگر شرکت بل تکسترون ،

آقای بیل کوانلین در حضور ۲۰ افسر عالیرتبه ارتش ، بل ۲۰۹ را به پرواز در آورد که به گفته آقای فولس، نظر ارتش به سرعت جلب مدل ۲۰۹ شد. پس از طی چندین آزمایش پروازی و تسلیحاتی ، شرکت بل یک مدل ۲۰۹ کاملا مجهز را از Hurst به سوی پایگاه نظامی فورت براگ به پرواز درآورد که آقای فولس

در کابین جلو حضور داشت. پس از فرود در فورت براگ ، یک لیموزین سیاه رنگ به استقبال آنها آمد که سرنشین های آن ژنرال وستمورلند، فرمانده نیروهای آمریکایی در ویتنام و وزیر دفاع آقای مک نامارا بودند، آنها به دقت بل ۲۰۹ را بررسی کردند. شرکت بل همواره تاکید داشت که این هلیکوپتر در واقع

نسخه ویژه ای از UH-1است و برای اثبات ادعا ، نقاط اشتراک آن را به وزارت دفاع ارائه نمود و اعلام کرد که تا قبل از ورود AH-56 به خدمت ، بل ۲۰۹ نقش خالی آن را پر خواهد نمود( در آن زمان طرح AH-56 هنوز لغو نشده بود). آقای فولس به ژنرال وستمورلند و آقای مک نامارا مستقیما می گوید:

شما می توانید اولین سری تولیدی کبرا را در سال آینده میلادی در ویتنام عملیاتی کنید اما برای لاکهید AH-56 می بایست ۳ سال صبر کنید اگر بتواند به حالت عملیاتی دربیاید. دیگر شرکت ها نیز می خواستند در این رقابت سهمی داشته باشند، بنابراین ارتش یک برنامه پروازی نمایشی در

پایگاه هوایی ادواردز واقع در جنوب ایالت کالیفرنیا برگزار کرد. آقای فولس درباره این نمایش می گوید همه آنها زباله هایی بیش نبودند، بویینگ نسخه مسلح شده هلیکوپتر ترابری شینوک و سیکورسکی نسخه مسلح شده هلیکوپتر سی کینگ را آورده بودند، آیا می توانید تصور کنید یک هلیکوپتر تهاجمی با

جثه بسیار بزرگ و سنگین وزن ؟ همچنین شرکت های دیگری چون هیلر و کامان نیز طرحهایشان را ارائه دادند اما کبرا روی همه آنها را سفید کرد. شش روز بعد از این نمایش، ارتش با شرکت بل تماس گرفت و ۱۱۰ فروند کبرا سفارش داد، ارتش آمریکا به صورت رسمی طرح ۲۰۹ شرکت بل را پذیرفته بود اما با انجام

یک سری تغییرات جزیی، اسکیدهای فرود هلیکوپتر از حالت جمع شونده به ثابت تغییر یافتند زیرا در بعضی موارد ممکن بود خلبان موقع فرود فراموش کند اسکیدها را باز کرده و یا در محیطی که زمین گل و لای داشته باشد در روند جمع شدن اسکیدها تاثیر بگذارد ،قسمت دم هلیکوپتر مانند مدل UH-1 طراحی شد ،

از دیگر تغییرات می توان به جایگزینی کانوپی ضد گلوله سنگین وزن هلیکوپتر با کانوپی ساخته شده از جنس پیکسی گلاس اشاره کرد وهمانطور که گفتیم ارتش نام AH-1G را برای پرنده جدیدش در نظر گرفت. اما همه چیز خوب پیش نرفت ، درجریان یکی از آزمایش ها تماس تلفنی اجباری از پنتاگون باعث می شود

آقای فولس که قرار بود در جریان پرواز آزمایشی کبرا شماره ۲ ساخته شده در صندلی جلو حضور داشته باشد با یکی دیگر از کارکنان شرکت بل جایگزین می شود، چند دقیقه بعد از پرواز ملخ اصلی هلیکوپتر کنده شده و به کاکپیت کبرا اصابت می کند که در جریان آن سر کمک خلبان قطع شده و خلبان

نیز در اثر ضربه شدید بیهوش می شود. با اینکه شرکت بل تحقیقاتی را برای یافتن علت حادثه آغاز کرد ولی هیچوقت دلیل آن مشخص نشد و این حادثه تاثیری بر روند اجرای پروژه نداشت.
اولین دسته AH-1G های تولیدی که ۱۲ فروند می شدند در تاریخ آگوست ۱۹۶۷ درست دو سال بعد از پرواز پیش نمونه توسط

هواپیماهای باربری C-133 کارگو مستر وارد ویتنام شدند. در آن زمان پروژه AH-56 شرکت لاکهید با مشکلات عدیده ای مواجه گشت که می توان به افزایش هزینه ها و مشکلات فنی اشاره کرد که در ادامه در سال ۱۹۷۲ به صورت کامل پروژه لغو شد. چند روز پس از تحویل اولین دسته عملیاتی کبرا به

نیروی زمینی ایالات متحده و درخشیدن آن در عملیات ها ، ارتش طی یک قرارداد ۶۰ میلیون دلاری، ۲۱۴ فروند کبرای دیگر به شرکت بل تکسترون سفارش داد. روند آموزش خلبانان توسط گروهان ۳۳۴ ام تهاجم هوایی که به Playboys معروف بودند آغاز گردید.

در بخش بعدی و آخر از تجربیات و خاطرات خلبانان کبرا در جنگ ویتنام می گوییم

ادامه دارد ...

لینک قسمت قبلی

https://twitter.com/riazipour/status/1306598137679605760?s=20