விபூதியை பூசிக்கொள்வது வேறு இட்டுக்கொள்வது வேறு. விபூதி பவித்ரமானது. தேவர்கள் அனைவரும், விபூதியை அணிவதன் மூலமே மேன்மை பெறுகின்றனர். விபூதியை பூசுவதால் கிடைக்கும் மகிமையை பற்றி தெரிந்துக் கொள்ளவேண்டும்.
விபூதி என்றால் ஐஸ்வர்யம். அதனால் தான் விபூதியை, திரு நீறு என்கிறோம். விபூதியை பயன்படுத்துவதற்கு பல காரணங்கள் உண்டு. முக்கியமாக, விபூதி என்பது சக்தியை வழங்குவதற்கு ஏதுவான சாதனம். உடலின் சக்தி ஓட்டத்தை வழிநடத்தவும், கட்டுப்படுத்தவும் விபூதி பயன்படுகிறது.
நமது உடல் நிலையற்றது என நினைவூட்டுவதற்கு விபூதி சாம்பலை அணிகிறோம். இந்த உடல் என்பது கடைசியில் சாம்பல் தான். யோகிகள் எப்போதும் சுடுகாட்டிலிருந்து எடுக்கப்பட்ட சாம்பலைத் தான் பயன்படுத்துவார்கள்.
திருத்தொண்டத் தொகையில் சுந்தரமூர்த்தி நாயனார் "முழுநீறு பூசிய முனிவர்க்கும் அடியேன்" என்று பாடினார்.விபூதியைத் தேகம் முழுவதும் பூசிக்கொள்ள வேண்டும்.விபூதியைத் தரித்துக் கொள்வதினால் ஸகல ஐஸ்வரியங்களையும் அடையலாம்.
பூத, பிரேத, பைசாச சேஷ்டைகளிலிருந்து காப்பாற்றும் பெரிய ரக்ஷையாக இருப்பது விபூதியே.
திருநீற்றை இட்டுக் கொள்வது உயர்ந்த தத்துவத்தை விளக்குகிறது.
மன்னனும் மாசறக் கற்றோனும் பிடி சாம்பலாகி விடுகிறார்கள். நாம் கடைசியில் சாம்பலாகத்தான் போகிறோம்.
இந்த வாழ்க்கை மாயமானது சாம்பல் மயமானது என்பதை விபூதி உணர்த்துகிறது. மண்ணிலே பிறந்த நாம் மண்ணிலேதான் மடியப் போகிறோம். மண்ணிலே பிறந்த மரம் கடைசியில் மக்கி அதே மண்ணோடு மண்ணாகத்தானே ஆகிறது. நம்மை முடிவில் அடக்கிக் கொள்ளப்போகிற தத்துவம் அதுதான்.
இந்த உடலைச் சுத்தப்படுத்தி, இதனுள் உள்ள ஆத்மாவையும் பரிசுத்தப்படுத்த வல்லது பஸ்மமாகிய திருநீறு.
காலையில் வெளியே கிளம்பு முன், விபூதியை உடலின் குறிப்பிட்ட சிலபாகங்களில் பூசிக் கொண்டால், நம்மைச் சுற்றி இருக்கும் தெய்வீக சக்தியை, உள்வாங்க பெரிதும் உதவும்.
விபூதியை எடுக்க மோதிர விரலையும் கட்டைவிரலையும் மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும்.உடலில் உண்மையிலேயே மிக முக்கியமான பகுதி மோதிர விரல்தான்.
அதிகபட்ச நன்மைகளைப் பெற, விபூதியை உங்கள் உடலில் இட்டுக் கொள்ள வேண்டிய இடங்கள், புருவ மத்தி, தொண்டைக்குழி, விலா எலும்புகள் சேரும் மார்புப் பகுதி.
இவைகள் மேல் தான் விபூதி அணியவேண்டும் என காலம் காலமாக நமது முன்னோர்கள் அறிந்திருக்கிறார்கள்.
இதனால் இவ்விடங்களின் உள்வாங்கும் திறன் அதிகரிக்கும். நம் இந்தியக் கலாச்சாரத்தில், ஆன்மீக பண்பாட்டில், ஒரு மனிதனின் உள்நிலை வளர்ச்சிக்கு விபூதி ஒரு இன்றியமையாத உபகரணம்.
பஞ்சாக்ஷர மந்திரம் ஜபித்து வேல் வைத்து அளிக்கப்பட்ட விபூதி பல வியாதிகளை குணப்படுத்தி இருக்கிறது.
பக்தி நம்பிக்கையால் தான் வளர்கிறது. மஹான்களிடம், ஆச்சார்யர்களிடமிருந்து பெறப்படும் விபூதி சொல்லமுடியாத சக்தி பெற்றது.
திருச்சிற்றம்பலம்🙏🏻
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
பஜனை கோஷ்டி ஒன்று, வீதியில் நாம சங்கீர்த்தனம் பாடியபடி சென்று கொண்டிருந்தது. அதை அலட்சியம் செய்த ஒருவனுக்கு, ராம நாமத்தை உபதேசித்த ஞானி ஒருவர், ‘இதை விற்காதே. ஆத்மார்த்தமாக ஒரே ஒரு முறையாவது சொல்லிப் பார்' என்றார். அவனும் அப்படியே செய்தான்.
காலகிரமத்தில் இறந்து போனான். அவன் ஆத்மாவை இழுத்துப் போய், யமதர்மராஜன் முன் நிறுத்தினர். அவரும், அவனுடைய பாப-புண்ணிய கணக்கை பரிசீலித்து, "ஒருமுறை ராம நாமத்தை சொல்லி இருக்கிறாய். அதற்காக என்ன வேண்டுமோ கேள்" என்றார்.
ராம நாமத்தை உபதேசித்த ஞானி, ‘அதை விற்காதே' என்று கூறியது
நினைவுக்கு வந்தது.அதனால் அதற்கு விலை கூற மறுத்து,"ராம நாமத்திற்கு, நீங்கள் என்ன தர வேண்டுமென நினைக்கிறீர்களோ, அதைத் தாருங்கள்"என்றான்.திகைத்த யமதர்ம ராஜா, ‘ராம நாமத்திற்கு நாம் எப்படி மதிப்பு போடுவது' என்று எண்ணி,"இந்திரன் தான் இதை தீர்மானிக்க வேண்டும்.வா இந்திரனிடம் போகலாம்"
திருச்செந்தூர் முருகன் விக்ரகம் மிக சூடாக இருக்கும். சந்தனம் அரைத்து சிறிதும் தண்ணீர் இல்லாதவாறு நன்கு வடிகட்டி அதை விக்ரகம் மீது முழுதாக தடவி பூசி மூடி விடுவர். மாலை சந்தனம் வழிக்கும்போது நிறைய தண்ணீர் இருக்கும்.
சந்தனம் சொத சொதவென சிலை முழுக்க வழிந்தோடும்.
வெள்ளையர்கள் இந்தியாவை ஆண்டபோது நடைபெற்ற நிகழ்ச்சி இது. சர்வ அலங்காரங்களுடன் எம்பருமான் கந்தவேல் திருசெந்தூரில் உள்ள வசந்த மண்டபத்தில் எழுந்தருளியிருக்கிறான். அப்போது (1803 ஆம் ஆண்டு) திருநெல்வேலி மாவட்ட கலக்டராக இருந்த லூசிங்டன் பிரபு
என்பவர் திருச்செந்தூர் வந்திருந்தார். முருகனுக்கு நடைபெறும் வழிபாடுகளை கண்டார்.இறைவனுக்கு அளிக்கப்படும் சோடச உபசாரம் எனப்படும் பதினாறு வகை உபசாரங்களுள் விசிறி வீசுதலும் ஒன்று. சுப்ரமணிய சுவாமிக்கு அர்ச்சகர் வெள்ளியிலான விசிறியை வீசுவதை கண்டார் லூசிங்டன்.
பல ஆண்டுகளுக்கு முன் கேரளாவில் சூரியக்காலடி என்று அழைக்கப்பட்ட நம்பூதிரி இல்லம் ஒன்று இருந்தது.வசதிமிக்க இந்த நம்பூதிரிக்கு தென்னந்தோப்பு ஒன்று,மூத்த செக்கன் என்னும் காவலாளியின் பொறுப்பில் இருந்து வந்தது.அவனும் எஜமானர் மீது விசுவாசம் கொண்டவன்.உண்மையே பேசுவான்.மற்றவர் பொருளுக்கு
ஆசைப்பட மாட்டான்.எஜமானரின் பொருளை,தன் பொருளாக பாதுகாத்தான்.தென்னை மரத்தில் இருந்து முற்றிய நெற்றுக் காய்கள் காற்றில் அடித்து விழும்.அந்த காய்கள் காவலாளிக்கு உரியதாகும்.ஒருநாள் மார்கழி மாத இரவில் செக்கனுக்கு குளிர் தாங்க முடியவில்லை.தென்னை மட்டைகளை குவித்துத் தீ மூட்டினான்.
இரவு முழுவதும் கண்விழிக்கவே பசிக்க ஆரம்பித்தது. நெற்றுக்காய் இரண்டை எடுத்து உரித்து,கொப்பரைகளை பிரித்து,தீயில் சுட்டு சாப்பிட்டான்.தினமும் இதை இரவு வழக்கமாக்கினான்.ஒருநாள் தேங்காய் சாப்பிடும்போது, பின்புறத்தில் இருந்து ஒரு துதிக்கை நீண்டது.
சங்கடங்களை உடனடியாக நீக்குவார் சக்கரத்தாழ்வார்.
திருமாலின் கையிலுள்ள சக்கரத்தை சக்கரத்தாழ்வார் என்பர்.
திருமாலால் ஏவப்படும் ஆயுதம் இது. சக்கரத்தை வழிபட்டால் துன்பம் உடனடியாக தீரும் என்பது ஐதீகம்.
பக்தனான பிரகலாதனை காக்க திருமால், நரசிம்மாராக அவதரித்தார்.
தாயின் கருவில் இருந்து வராததாலும், கருடருடன் வராத காரணத்தாலும், இந்த அவதாரத்தை 'அவசர திருக்கோலம்' என்பர்.
பக்த பிரகலாதனுக்காக ஓடிவந்த ஸ்ரீநரசிம்ம மூர்த்தி, யோக வடிவில் சக்ரத்தாழ்வார்க்கு பின்புறத்தில் இருப்பார்.
நமக்கு ஒரு கஷ்டம் இருப்பதை சக்கரத்தாழ்வாரிடம் சொல்லிவிட்டால் போதும் அவர் வேகமாகச் சுழல்வார். அப்போது பின்னால் இருக்கும் நரசிம்மர் நம் முன்னே வந்து உடனடியாக குறைகளைத் தீர்ப்பதாக ஐதீகம்.சக்கரத்தாழ்வாரின் தலை நெருப்புபோல ஒளிர்ந்து கொண்டிருக்கும்.பாதங்கள் சக்கரத்தைப்போல சுழன்று