Thread by @seyed77ali

مجال در علم روح شناسی :
آنگاه که انسان از چنبره جسم رها می شود ، در آغازین لحظات خروج ، خود را بسیار سبک و سریع الانتقال می بیند ، عبور از اجسام و یا حضور در مواضع و مکان های مختلف باهر میزان فاصله ، حضور در دو یا چند جا بصورت همزمان و ... برای او بسیار مفرح و عجیب است .

۲= در حقیقت به دلیل فقدان جسمیت و اوصاف فیزیکی ، اینکه از کلمه حضور استفاده می شود ، منظور توجه ذاتی و کامل به چند موضع است که پیش از آن تجربه نکرده است ، گاهی در خواب های زمان پیش از مرگ ، چنین پدیده هایی رو بصورت ناقص تجربه کرده اما حالا بشکلی واضح و عینی قادر به انجام

۳= اینگونه امور است و این ها برای وی بسیار عجیب است ، فرشته موعود که ما در آموزه های دینی ، از آن تحت عنوان عزرائیل یاد می کنیم ، حضور پیدا کرده و ریز اتصالات بین روح و جسم رو قطع می کند ، ریسمان های نقره ای که روان پوش رو به جسم متصل کرده ، خاموش شده اما علاقه و اتصال

۴= دراز مدت روان پوش با جسم ، ریز اتصالاتی رو ایجاد کرده که زدودن آن ها فقط توسط این ملک زیبا و ارغوانی شمایل الهی و در پاره ای شرایط ، توسط ارواح متعالی و خبره امکان پذیر است ، روح به دلیل لطافت بیش از حد تصور ، در رحم مادر ، قادر به قرار گرفتن روی جسم سخت و زبر انسان نیست

۵= روح در ظرفی بنام روان پوش قرار گرفته و آن ظرف ماورائی به جسم متصل شده ، و حالا روان پوش حاوی روح از جسم جدا شده ، در آغازین لحظات جدائی روح از جسم ، پدیده ای موسوم به مجال اتفاق می افتد ، اگرچه واژه مجال قید زمان است و دنیای پس از مرگ فاقد اوصاف زمان و مکان بمانند آنچه که ما

۶= پیش از مرگ می شناختیم ، وجود ندارد اما ناگزیریم بهدف تقریب ذهن از این واژه استفاده کنیم . لذا با قطع جمیع اتصالات فیمابین روح و جسم ، این پدیده بروز می کند ، روح به بی آنکه قضاوتی از خود داشته باشد ، به منظره ای نگاه می کند که در بر دارنده تمام عملکرد او در زندگی است ،

۷= او در یک نگاه بغایت عمیق و شفاف ، عملکرد مثبت و منفی خود را می بیند و به همین دلیل است که هیچکس پس از خروج از جسم اعتراضی نسبت به آنچه برایش تدارک دیده شده ، ندارد ، پدیده شهودی مزبور همان مجال است که در اکثر مکاتب روح شناسی ، تحت عناوین مختلف وجود دارد ، این پدیده روحی

۸= برای همه ارواح از کیفیت یکسانی برخوردار نیست ، آن ها که عملکرد بشدت منفی داشته اند ، مثل خودکشی ، قتل ، تجاوز و ... ، مجال خود رو کلی می بینن د ، و ابهامات و سردرگمی بسیاری درمشاهدات و تجربیات روحی دارن د ، به ویژه خودکشی کنن د گان ، از این مرحله به بعد ، حسرتی رو تجربه

۹= تجربه می کنن د ، که اندازه و عمق این حسرت ، هیچگاه در حیات مادی پیش از مرگ ، تجربه نشده ، استاد بالاطلاق ما مرحوم علامه جعفری قدس سره ، می فرمود : مجال الانسان لرویته عما فات عنه . درحقیقت زمان اصلاح و جبران و نوسازی آن عملکرد گذشته و مجال برای توجیه روح نسبت به حوادث

۱۰= بعد از این است ، خداوند سبحان عزه اسمه ، جسم رو در اختیار انسان قرار داد تا با استفاده از امکانات فیزیکی ، مسیر تکامل رو بپیماید ، و حالا دیگر این وسیله کمکی وجود ندارد ، مجال ، هرگونه انتقاد و بهانه رو از انسان سلب می کند و این سلب شدگی ، وصف اجبار و اکراه ندارد بلکه

۱۱= همه ارواح نسبت به هرآنچه که برای آن ها تدارک شده ، توجیه ذاتی هستن د ، این حوادث و اتفاقات بعد از پدیده مجال تکلیف زندگی پس از مرگ رو روشن می کند ، اکنون سوال اساسی این است که آیا تکامل انسان و تزکیه روح آیا تمام و منقطع شده یابشکل دیگری ادامه داشته و روح می تواند جایگاه

۱۲ = خود و زندگی روحی خودش رو بهتر و زیباتر کند ؟ پاسخ به این پرسش رو موکول می کنیم به آینده ای نزدیک . وصل الله علی نبینا محمد و آله اجمعین .