Ξέρω ότι τώρα ψωνίζετε για το λόκνταουν #ΜενουμεΣπίτι2 αλλά εγώ θέλω να σας μιλήσω για μια από τις ηρωίδες των αμερικανικών εκλογών, μια πολιτική ιδιοφυία που κανείς εδώ δεν ξέρει και είναι κρίμα. Αυτή είναι η Στέισι Έιμπραμς. Ένα θρεντ
Η Στέισι Έιμπραμς είναι δικηγόρος και πολιτικός, από την Ατλάντα της Τζόρτζια. Επίσης γράφει Άρλεκιν με ψευδώνυμο. Είναι επίσης μια ιδιοφυία με πτυχία και fellowships από παντού. Το 2018 ήταν υποψήφια κυβερνήτης της Τζόρτζια, στο βαθύ νότο, με τους Δημοκρατικούς.
Ο αντίπαλός της ήταν ένας Ρεπουμπλικάνος ακραία Τραμπικός ονόματι Μπράιαν Κεμπ. Κοιτάχτε να δείτε τώρα: ο Κεμπ ήταν "secretary of state" της Πολιτείας, πράγμα που σημαίνει ότι ήταν υπεύθυνος για τη διεξαγωγή των εκλογών. Και υποψήφιος, και αρμοδιος για την εκλογική διαδικασία.
Αντιλαμβάνεστε τι συνέβη. Η Έιμπραμς έτρεξε μια υποδειγματική καμπάνια αλλά έχασε με 50.000 ψήφους διαφορά, μέσα σε καταγγελίες για ατασθαλίες, προβλήματα και αποκλεισμούς ψηφοφόρων. Δίκες εκκρεμούν ακόμα για αυτή την ιστορία. Η Έιμπραμς χώνεψε την ήττα, και μετά σήκωσε μανίκια.
Τα τελευταία 2 χρόνια η Έιμπραμς τρέχει μια μαζική προσπάθεια για την εγγραφή χιλιάδων πολιτών, κυρίως νέων, στους εκλογικούς καταλόγους στη Τζόρτζια. Αυτή η ιστορία καταλήγει σε δύο πράγματα, το ένα εκ των οποίων θα το'χετε μαντέψει, το άλλο ίσως να μην το έχετε πάρει χαμπάρι.
Σήμερα το μεσημέρι, ώρα Ελλάδας, καθώς καταγράφονταν οι τελευταίες ψήφοι στη Τζόρτζια, το αποτέλεσμα γύρισε. Αυτή τη στιγμή, με περίπου 4.000 ψήφους να μένουν να καταμετρηθούν, ο Τζο Μπάιντεν προηγείται με περίπου 1.500 διαφορά. Μάλλον θα κερδίσει τους 16 εκλέκτορες της Πολιτείας
Βεβαίως, καταπώς φαίνεται ο Μπάιντεν θα κερδίσει (με μεγαλύτερες πλειοψηφίες) σχεδόν όλες τις κρίσιμες Πολιτείες. Μα το αποτέλεσμα στη Τζόρτζια έχει σημασία και για άλλο λόγο. Η Πολιτεία έχει να ψηφίσει δημοκρατικό για την Προεδρία από το 1992. Ο λόγος που γύρισε τώρα είναι ένας:
Η οργάνωση της Στέισι Έιμπραμς, με τρομερή δουλειά, πίεση, και πολιτική καπατσοσύνη κατάφερε τα τελευταία δύο χρόνια να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους της Τζόρτζιας 800.000 άνθρωποι. Πολίτες που αλλιώς θα ήταν εκτός δημοκρατικής διαδικασίας. Αυτή τους έφερε.
Και τώρα ο Μπάιντεν θα εκλεγεί, με ή χωρίς τη Τζόρτζια, αλλά η προσπάθεια της Έιμπραμς και η ηγεσία της κι ο μηχανισμός που έχει φτιάξει για τους Δημοκρατικούς στην εκεί θα έχουν μεγάλη σημασία στη συνέχεια. Γιατί οι εκλογές δεν τελείωσαν. Έρχεται άλλη μια εξίσου μεγάλη μάχη.
Η Τζόρτζια εκλέγει στη Γερουσία δύο Γερουσιαστές. Και οι δύο θέσεις κρίνονταν φέτος. Και στις δύο περιπτώσεις κανένας δεν έπιασε το 50%, οπότε σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο της Τζόρτζιας θα γίνουν επαναληπτικές εκλογές και για τις δύο θέσεις τον Ιανουάριο.
Πριν σας πω γιατί αυτό είναι σημαντικό, ένα διάλειμμα με ένα απόσπασμα από το προτελευταίο τηλεοπτικό ντιμπέιτ ανάμεσα στον Ρεπουμπλικανό Γερουσιαστή Ντέιβιντ Περντού και τον Δημοκρατικό υποψήφιο Τζον Όσοφ. Τέτοιες φάπες ούτε ο Άαρον Σόρκιν δεν τις έγραφε.
Τώρα κρατήστε το εξής: Η Γερουσία είναι ένα πανίσχυρο σώμα το οποίο σήμερα ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους με πλειοψηφία 53-47. Στους πολωμένους μας καιρούς, κανείς δεν κυβερνά αποτελεσματικά χωρίς τη Γερουσία. Σε αυτές τις εκλογές οι Δημοκρατικοί κέρδισαν μόνο 1 επιπλέον έδρα
Οπότε σήμερα η ισορροπία στη Γερουσία διαμορφώνεται στο Ρεπουμπλικάνοι 50, Δημοκρατικοί 48 με δύο θέσεις να εκκρεμούν: τις θέσεις της Τζόρτζιας, που θα κριθούν στις επαναληπτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2021. Αν τις πάρουν οι Ρεπουμπλικάνοι, η θητεία του Μπάιντεν θα γίνει δύσκολη.
Αν όμως τις πάρουν οι Δημοκρατικοί, θα φτάσουμε στο 50-50. Και ποιος σπάει την ισοπαλία στο 50-50 της Γερουσίας; Μα, ο προεδρεύων της Γερουσίας. Ή μάλλον, η προεδρεύουσα.
Κυρίες και κύριοι, ας υποδεχτούμε σε αυτό το θρεντ τη νέα Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, Κάμαλα Χάρις.
Για να φτάσουμε εκεί, βεβαίως, πρέπει οι Δημοκρατικοί να κερδίσουν και τις δύο εκλογές στο βαθύ νότο. Αν έχουν μια ελπίδα το οφείλουν σε μια πολιτική ιδιοφυία που γράφει Άρλεκιν και ξέρει να οργανώνει και να ηγείται και να εμπνέει. newyorker.com/magazine/2019/…
Αυτό ήθελα να σας πω εδώ σήμερα. Σημειώστε το όνομά της. Στέισι Έιμπραμς (Google: Stacey Abrams). Είναι 46 χρονώ. Θα την πετύχουμε ξανά στην πορεία, το δίχως άλλο.
Τέλος θρεντ.
UPDATE: Με ενημερώνουν από το κοντρόλ ότι η Στέισι Έιμπραμς είναι Marshall Memorial Fellow (του 2004), όπως ο Εμανουέλ Μακρόν (2006) και ποιος άλλος, α, ναι, ΕΓΩ (2018)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Συμπεράσματα από την αποκάλυψη των φορολογικών στοιχείων του Τραμπ: 1) Τις τελευταίες δεκαετίες βγάζει χρήματα σχεδόν αποκλειστικά απ'τη δουλειά του ως διασκεδαστής, τηλεπερσόνα & brandname, όχι ως επιχειρηματίας. Όλες οι επιχειρήσεις του είναι ζημιογόνες nytimes.com/interactive/20…
2) Δηλώνει τις τεράστιες ζημίες των επιχειρήσεών του για να φοροαποφεύγει. Μολονότι περνιέται για δισεκατομμυριούχος, τα τελευταία χρόνια πληρώνει φόρο στο κράτος λίγες εκατοντάδες δολάρια, ή τίποτε. Το 2016 πλήρωσε $750.
3) Παλαιότερα είχε πληρώσει (μία φορά) ένα μεγάλο ποσό για φόρο, αλλά το πήρε πίσω με μια τεράστια επιστροφή $72εκ., η οποία αυτή την εποχή (εδώ και 10 χρόνια) επανεξετάζεται από την εφορία. Πάμε άλλη μία: Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ανοιχτή υπόθεση με την εφορία ύψους 72$ εκ.
Κάποια στιγμή πρέπει να μελετηθεί η παθολογική ανικανότητα των περισσότερων Ελλήνων να ζητάνε αληθινές συγγνώμες, να αναγνωρίζουν ότι έκαναν λάθος, να αναλαμβάνουν την ευθύνη και να αποδέχονται τις συνέπειες για τις βλακείες που (όλοι, αργά ή γρήγορα) κάνουν.
Είναι καθολικό αυτό το φαινόμενο. Το βλέπουμε παντού, στις δουλειές, στις ανθρώπινες σχέσεις, στο δημόσιο λόγο. Δεν μπορούνε. Δεν τους βγαίνει με τίποτε. Αμέσως στη δικαιολογία, αμέσως ότι κάποιος άλλος φταίει, ο σκύλος μου έφαγε την εργασία, δεν έχυσα εγώ το γάλα.
Πού οφείλεται αυτό το φαινόμενο; Στην ανατροφή; Στην ασφυκτική ελληνική οικογένεια; Στο εκπαιδευτικό σύστημα; Σε κάποια παρωχημένη, άρρωστη ιδέα περί καθαρού κούτελου, σε κάποια πρωτόγονη φοβία, σε κάποια αρχέγονη ανασφάλεια, σε κάποιο θεμελιώδες κόμπλεξ;
Και τώρα, μερικές αποφθεγματικές σκέψεις για τα σχολεία που ξανανοίγουν σήμερα. 1) Όπως διαπιστώνουν οι περισσότεροι γονείς, η μάσκα για τα παιδάκια δεν είναι τίποτε. Τα περισσότερα την έχουν ήδη συνηθίσει και δεν τους κάνει καν εντύπωση.
2) Οι μουρλοί γονείς/καθηγητές είναι λίγοι. Μικρή μειοψηφία. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε θα δημιουργήσουν προβλήματα. Δυστυχώς τα προβλήματα, αν υπάρξουν, μάλλον θα εμφανιστούν κυρίως στα σχολεία με τα παιδιά που χρειάζονται την περισσότερη βοήθεια,όχι σε ιδιωτικά ή πλούσια προάστια
3) Είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα υπάρξουν κρούσματα (κυρίως από καθηγητές) και κάποια τμήματα ή και σχολεία κάποια στιγμή θα χρειαστεί να κλείσουν για λίγο. Αυτό είναι αναμενόμενο και φυσιολογικό, δεν θα είναι αποτυχία. Απλά θα χρειαστεί σωστή διαχείριση και σχέδιο.
Ακολουθεί ίσως η πιο "2020" είδηση του 2020 (ως τώρα).
<θρεντ>
Εχτές το πρωί στην πόλη Λουτσκ της Ουκρανίας ένας ένοπλος κατέλαβε ένα λεωφορείο με 13 επιβάτες ζητώντας, μεταξύ άλλων, να μιλήσει με τον Πρόεδρο της χώρας.
Ο Πρόεδρος της χώρας Βολόντιμιρ Ζελένσκι -την προσοχή σας εδώ- πριν γίνει Πρόεδρος ήταν κωμικός ηθοποιός, ο οποίος πρωταγωνιστούσε σε τηλεοπτική σειρά στην οποία υποδυόταν έναν δάσκαλο που απροσδόκητα γίνεται Πρόεδρος της χώρας. Εξελέγη με 73%.
Μόνο οι μισοί Έλληνες πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία πρέπει να είναι "αποδεκτή σε μια κοινωνία". Για την εποχή μας, συγκρίνοντας και με τις πλούσιες, προοδευτικές κοινωνίες του κοσμου, είναι ένα τραγικό ποσοστό 🏳️🌈
Ολόκληρη η έρευνα: pewresearch.org/global/2020/06…
Σε αυτό το θέμα εμεί μοιάζουμε περισσότερο με τις ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, παρά με τις χώρες της Δύσης.
Ωστόσο, είμαστε μια από τις χώρες με τις μεγαλύτερες διαφορές στις αντιλήψεις ανάμεσα στους νέους και τους ηλικιωμένους (οι νέοι είναι πολύ πιο ανεκτικοί από τους γέρους) και η χώρα με τη μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στους μορφωμένους και τους αμόρφωτους από όλες.
O Νόβακ Τζόκοβιτς είναι νούμερο 1 στην παγκόσμια κατάταξη, ένας από τους καλύτερους τενίστες στην ιστορία. Μετά την έναρξη της πανδημίας και την ακύρωση όλων των τουρνουά τένις, αποδείχτηκε και ότι είναι ένας από τους "ψεκασμένους" που ζουν ανάμεσά μας.
Το περασμένο ΣΚ, αψηφώντας κορωνοϊό και βλακείες, ο Τζόκοβιτς οργάνωσε φιλανθρωπικό τουρνουά στην Κροατία με 8 τενίστες καλεσμένους και κοινό, χωρίς social distancing, χωρίς τίποτε. Το τουρνουά δεν ολοκληρώθηκε καν. Τρεις από τους τενίστες βγήκαν θετικοί πριν από τον τελικό.