از آنجائیکه یکی از اصلی ترین پایه های رژیم اسلامی حاکم بر ایران، یهودستیزی و دشمنی با اسرائیل می باشد، و با توجه به این نکته که یهود ستیزی و دشمنی با اسرائیل در میان ایرانیان، ریشه دار نبوده و دارای توجیه تاریخی نیست، پس می توان نتیجه گرفت که بزرگترین ترس رژیم، ایجاد جنبشهای-
مردمی، در راستای دوستی با اسرائیل و همینطور تقویت مبارزات مدنی با تفکرات یهودستیزی اسلامی و شیعی، است. خوشبختانه در سالهای اخیر، گسترش اینترنت و شبکه های اجتماعی کمک بسیاری به آگاهی یافتن و بیداری مردم ایران داشته.
این بیداری، بسیاری از تفکرات زشت و بی پایه و خرافات بی اساس، را از ذهن مردم پاک کرده و باعث ایجاد درکی عمیق در مردم شده. ما در این مدت کوتاه شاهد پیوستن هموطنان بسیاری به این انجمن بودیم که باعث افتخار و دلگرمی ما هستند.
به همین دلیل تلاش داریم تا با یاری این دوستان و همراهان، جنبشهای مبارزه با یهودستیزی اسلامی را گسترش دهیم تا بتوانیم افراد بیشتری را نسبت به حقایق آگاه سازیم.
از تمام شما دوستان هم تقاضا داریم که این انجمن غیر انتفاعی را در راه ترویج این اهداف، یاری برسانید.
دبیرخانه انجمن
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
نازی ها در اواخر ۱۹۳۹ با كشتن بیماران روانی (كشتن از سر ترحم) شروع به آزمایش گاز سمی کردند، به قصد اینکه از آن برای كشتار جمعی استفاده کنند. نازی ها از عبارت دارای حسن تعبیر مانند، "كشتن از سر ترحم" استفاده می کردند تا کشتار سازمان یافته آن دسته از
آلمانی هایی را توضیح دهند که از نظر آنها، به دلیل ابتلا به بیماری روانی یا معلولیت، "شایسته زنده ماندن" نبودند. به عنوان بخشی از برنامه کشتن از سر ترحم، شش تأسیسات مخصوص عملیات کشتار با گاز دایر شد: برنبورگ، براندنبورگ، گرفنک، هادامار، هارتهایم و زوننشتاین.
این مراكز كشتار از گاز مونواکسید کربن خالص (كه بصورت شیمیایی تولید شده بود) استفاده می کردند.
پس از تهاجم آلمانی ها به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن ۱۹۴۱ و تیرباران دسته جمعی غیرنظامیان به دست "واحدهای سیار كشتار"، نازی ها کامیون های گاز را برای كشتارهای دسته جمعی مورد آزمایش