ΕΡΜΗΣ ΤΟΥ ΠΡΑΞΙΤΕΛΗ.
Το άγαλμα αποδίδεται στον Πραξιτέλη, ενώ ο Πλίνιος αναφέρει ότι μία παρόμοια σύνθεση είχε φιλοτεχνηθεί από τον πατέρα του, Κηφισόδοτο. Χρονολογείται γύρω στο 340 π.Χ., στο μεταίχμιο της ύστερης κλασικής προς την πρώιμη ελληνιστική γλυπτική. Το άγαλμα εξαιτίας
της ομορφιάς και των τέλειων αναλογιών του αποτελεί την ιδανική εικόνα της κλασικής ομορφιάς και γλυπτικής και γι΄ αυτό μέσα σε λίγα χρόνια από την ανεύρεσή του έγινε περίφημο σε ολόκληρο τον κόσμο. Βρέθηκε στην Ολυμπία μέσα στο σηκό του Ηραίου.
Ο Ερμής της Ολυμπίας εμφανίζει τα
κύρια χαρακτηριστικά της πραξιτέλειας τεχνοτροπίας. Αναλυτικότερα, εικονίζει τον Θεό Ερμή σαν έναν νεαρό, όρθιο, γυμνό άνδρα χωρίς γένια, ο οποίος στηρίζεται στο δεξί πόδι και λυγίζει προς τα πίσω το αριστερό, ακουμπώντας στο έδαφος μόνο τα ακροδάχτυλα. Η στάση του είναι
η χαρακτηριστική σιγμοειδής στάση των έργων του Πραξιτέλη. Στο αριστερό χέρι ο Θεός κρατά τον Διόνυσο σε βρεφική ηλικία, ενώ στο δεξί, το οποίο δεν σώζεται ολόκληρο, υποτίθεται ότι κρατούσε σταφύλι, το οποίο προέτεινε σαν παιγνίδι και για να μην κλαίει το βρέφος.
Η στάση του Ερμή καθιστά απαραίτητη την προσθήκη στηρίγματος, το οποίο έχει την μορφή κορμού και καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό από ιμάτιο. Το σημαντικό είναι ότι η πίσω πλευρά του ιματίου δεν είναι τελειοποιημένη και έτσι πιστεύεται ότι το άγαλμα ήταν τοποθετημένο με τέτοιο τρόπο,
ώστε να μη φαίνεται η πίσω του πλευρά. Η στίλβωση του μαρμάρου είναι τέλεια. Το άγαλμα αποτελεί την έκφραση της τέλειας Ελληνικής ομορφιάς.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Ντμίτρι Σοστακόβιτς, "Μαρτυρίες"
Ο τύραννος και η πιανίστρια.
Ο Στάλιν δεν εμφανιζόταν για κανέναν για αρκετές ημέρες. Άκουγε πολύ το ραδιόφωνο. Κάποια στιγμή τηλεφώνησε στην Επιτροπή Ραδιοφωνίας και ρώτησε αν είχαν την ηχογράφηση του 23ο κοντσέρτου του Μότσαρτ,
το οποίο είχε ακούσει στο ραδιόφωνο την προηγούμενη μέρα. «Η Γούντινα έπαιξε», πρόσθεσε.
Του είπανε «φυσικά, υπάρχει». Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε ηχογράφηση - η συναυλία μεταδόθηκε ζωντανά. Φοβόταν όμως να πουν στον Στάλιν: "Όχι" - κανείς δεν ήξερε ποιες θα ήταν οι
συνέπειες. Η ανθρώπινη ζωή δεν μετρούσε γι 'αυτόν.
«Το μόνο που ήταν δυνατό ήταν να συμφωνήσω, να μαζέψουμε τη ορχήστρα ξανά" .
Ο Στάλιν ζήτησε να του σταλεί η ηχογράφηση της ερμηνείας του Μότσαρτ από την πιανίστρια Γιούντινα. Η Επιτροπή πανικοβλήθηκε, αλλά έπρεπε να