#رشته_توییت درباره مدت زمانی که در بازههای مختلف زندگیمون با دوستان، خانواده، همکاران، فرزندان، شریک زندگیمون سپری میکنیم و وقتی که در نهایت تنها میشیم. فکر میکنم جالب باشه آمارش.
پیش از ۲۰ سالگی شما بیشتر اوقاتتون رو با تعداد بسیار زیادی از دوستانتون سپری میکنید ولی پس از ۳۰ سالگی روند برعکس میشه و شما زمان بسیار کمی رو فقط با دوستای خیلی نزدیکتون هستید. در واقع کیفیت بر کمیت ارجحیت داره براتون.
اگر بچهدار بشید، بین بازه ۲۵ تا ۵۰ سالگی بیشترین زمان شما وقتی سرکار نیستید با اونا سپری میشه چون بعدش این مدت زمان به طور چشمگیری کاهش پیدا میکنه. (به خاطر اینکه پس از ۲۰ سالگی بچههاتون میرن پی رفیقبازیشون)
در ۳۰ سالگی، مدت زمانی رو که شما تمایل دارید در خلوت خودتون سپری کنید تا روزی که از دنیا برید بیشتر و بیشتر میشه.
۶ نکته مهم از این آمار ارائه شده:
شما در نهایت دایره بسیار کوچکی از دوستان بسیار مهم را در زندگیتون خواهید داشت. پس تا میتونید روی این دوستانتون سرمایهگذاری کنید و از داشتن رابطههای سطحی پرهیز کنید.
مدت زمانی که شما با پدر و مادرتون هستید محدود میشه. پس تا اونجایی که میتونید زمان بودن در کنار اونا رو بیشتر کنید و تلاش کنید اون اوقات رو براشون تبدیل به زمان ویژهای بکنید.
زمانی که شاغل باشید مدت زمان بسیار زیادی از زندگی شما با افرادی که باهاشون کار میکنید سپری میشه، پس باید مطمئن شید که با افرادی که عاشقشون هستید کار میکنید وگرنه زندگی براتون عذابآور میشه.
اگه بچه دارید، مدت زمانی که رو که شما باهاشون سپری میکنید کوتاهه، پس نهایت استفاده رو ازش بکنید.
اون کسی رو که به عنوان شریک زندگیتون انتخاب میکنید یکی از مهمترین تصمیمیهایی هست که برای زندگیتون میگیرید، پس عاقلانه انتخاب کنید و هر کی سر راهتون سبز شد رو عاشقش نشید.
یاد بگیرید عاشق خودتون و به خودتون متکی باشید و سرگرمیهاتون رو دنبال کنید، چون هر چقدر سنتون بره بالاتر شما مدت زمان بیشتری رو با خودتون سپری میکنید.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh