1/Democraten en steeds meer Republikeinen dringen aan op het vertrek van Trump. Er zijn drie opties. 1. Trump neemt ontslag. Forget it. 2. 25th Amendment. Niet erg slim omdat, zo Pence e.a. die weg al inslaan, Trump dan protest kan aantekenen en, belangrijk nog, Trump na de>
2/19e onrust kan blijven stoken en zich bij de volgende verkiezingen zelfs verkiesbaar kan stellen. Tenzij hij een gevangenisstraf uitzit wegens statelijke en federale misdrijven. Zichzelf pardonneren lijkt in strijd met de ratio legis van de Constitutie en geldt sowieso>
3/niet voor statelijke delicten. Ook een beroep op double jeopardy baat hem niet. Resteert impeachment. Impeachment en conviction kan snel en heeft als voordeel dat hij geen officieel ambt mag uitoefenen. Maar de vraag is of McConnell het impeachment op korte termijn in de>
4/Senaat wil behandelen. Na de 19e is Schumer de Senate Majority leader en die zal er vaart achter zetten. De vraag is dan wel of het juridisch haalbaar is. Politiek gezien heeft het zeker zin en is het zelfs voor (sommige) Republikeinen een aantrekkelijke optie omdat Trump>
5/dan geen sta in de weg is voor de volgende verkiezingen. Juridisch-technisch gezien lijkt het vreemd om een “president” af te zetten die al geen president meer is. En op het eerste gezicht lijkt de Constitutie zich er tekstueel tegen te verzetten. Daartegenover staat het>
6/argument dat een president die vlak voor het verstrijken van zijn ambtstermijn “high crimes and misdemeanors” begaat, daarvoor verantwoording dient af te leggen. En bovenal dient te worden voorkomen dat hij of zij andere functies bekleedt. #finito
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
1/De kritiek op de rechtspraak v.d. Raad van State n.a.v. de #toeslagaffaire affaire moet in een breder perspectief worden geplaatst. De kern van het probleem is welke ruimte rechters hebben om de “innerlijke waarde” van de wet te beoordelen. Daarmee> nu.nl/binnenland/610…
2/is onlosmakelijk verbonden de vraag of rechters ook op andere terreinen dan die van het bestuursrecht de wetgever als het ware mogen overrulen. Soms laat de wetgever de rechter niet of nauwelijks ruimte om “recht” te doen. De Participatiewet levert daarvan een schrijnend>
3/Ook in het strafrecht komen we vergelijkbare situaties tegen. Denk aan het taakstrafverbod. Daar kan de rechter middels een creatieve interpretatie maatwerk afleveren, maar helaas is dat niet altijd mogelijk. Om des gewetens wille zou de rechter de mogelijkheid moeten hebben>