Tα ΜΑΤ της "προοδευτικής"κυβέρνησης του Σάντσεθ και του Ιγκλέσιας, επιτίθενται στις μεγάλες διαδηλώσεις στην Ισπανία για την φυλάκιση του κομμουνιστή ράπερ Πάμπλο Χασέλ (εφαρμογή"τρομονόμου" στην τέχνη).Για άλλη μια φορά, δεξιοί και "αριστεροί" της Ε.Ε μαζί (και) στην καταστολή.
Ο Χασέλ είναι ο πρώτος ράπερ που φυλακίζεται στην Ευρώπη επειδή οι στίχοι του δεν αρέσουν στην εξουσία και "προσβάλλουν την μοναρχία". Όπως πχ τον Χουάν Κάρλος, τον οποίο πάντρεψε η "Φρίκη" Γλύξμπουργκ (τον αποκαλούσε "χουανίτο") με την κόρη της, που πρόσφατα διέφυγε απο την χώρα
επειδή έχει ξεκινήσει έρευνα εναντίον του για διαφθορα. Χθές μια κοπέλα 19 χρονών, που συμμετείχε στις μεγάλες διαδηλώσεις για την απελευθέρωση του Χασέλ, έχασε το μάτι της μετά από αστυνομική επίθεση. Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται, πολλά ΜΜΕ, στην χώρα και την Ευρώπη, σωπάινουν.
O Χασέλ για τους"αριστερούς"της Ε.Ε στην Ισπανία, που, όπως σε όλη την Ευρώπη, αφού πήραν τις καρέκλες της κυβέρνησης, συνέχισαν την ίδια πολιτική με την δεξιά: Μνημόνια, ΜΑΤ, τρομονόμοι, ΝΑΤΟ κλπ:"Είναι αναγκαίο να υποδείξουμε την-τόσο άστοχα αποκαλούμενη-"προοδευτική" Κυβέρνηση
για το ότι επιτρέπει αυτό που γίνεται και τόσα άλλα, ενώ προστατεύει τη Μοναρχία και της αυξάνει τον προϋπολογισμό, δεν αγγίζει τον"Νόμο Φίμωτρο"και άλλους καταπιεστικούς νόμους, πρόσθεσε μάλιστα και "Διαδικτυακό Νόμο Φίμωτρο",εκτός των άλλων πολιτικών ενάντια στην εργατική τάξη"
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Γράφουν στὴν πλάκα τῶν τουφεκισμένων ἀπὸ τοὺς Γερμανούς: "Καλὰ σᾶς κάναν!" (Κ.Βάρναλης): Σαν σήμερα, 21 Φεβρουαρίου 1945, αρχίζει η δίκη-παρωδία των δοσίλογων, απο τις πιο σημαντικές δίκες της Ελληνικής ιστορίας.Ξεκίνησε 21 Φεβρουαρίου 1945 και ολοκληρώθηκε 31 Μαίου 1945.
Στο εδώλιο βρίσκονταν ορισμένοι απο τους υπεύθυνους-άμεσα η έμμεσα και μαζί με τους ναζί -για τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην νεότερη Ελληνική ιστορία που έγιναν, την περίοδο της κατοχής. Μαζικές εκτελέσεις, δολοφονίες, ολοκαυτώματα, αρπαγή περιουσιών, ληστεία τροφίμων, οικονομικά
σκάνδαλα, συνεργασία με την Βέρμαχτ και την Γκεστάπο κ.α. Απο τους τριάντα τρείς κατηγορούμενους, παρουσιάστηκαν τελικά οι είκοσι πέντε.Ο Γ.Μπάκος και ο Γ.Πειρουνάκης είχαν εκτελεστεί απο τον ΕΛΑΣ,ενώ έξι δικάζονταν ερήμην (Λογοθετόπουλος,Τσιρονίκος, Ταβουλάρης, Γκοτζαμάνης είχαν
"Να τους περικυκλώσετε με πυροβολικό και αφήσατε την πείνα να φέρη αποτελέσματά"(Τσώρτσιλ).Ξεχωριστή θέση στις ιμπεριαλ.επεμβάσεις (με εγχώριους συνεργάτες) στην Ελληνική ιστορία έχει η διάλυση του Στρατού στην Μέση Ανατολή-ενω πολεμούσε-επειδή η πλειοψηφία του ήταν αντιφασίστες.
Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους χιτλερικούς βαθμιαία αναπτύχθηκαν οι Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις της Μέσης Ανατολής που έφθασαν τις 30.000 και υπάγονταν στις αγγλικές δυνάμεις. Ό πραγματικός σκοπός των Αγγλων και της ελληνικής κυβέρνησης ήταν να αξιοποιηθούν για να
προστατεύσουν το αστικό καθεστώς και τα ξένα (Αγγλικά και άλλα) ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και για την παλινόρθωση τους μετα την απελευθέρωση. Ομως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι όπως τα σχεδίαζαν. Η ανάπτυξη του αντιφασιστικού αγώνα του Ελληνικού λαού δεν άφησε ανεπηρέαστες τις
"Όταν θα λάβεις αυτό το γράμμα, θα έχω εκτελεστεί, γιατί έμεινα πιστός στις ιδέες μου. Η σωρός μου θα βρίσκεται κατά πάσα πιθανότητα στο νεκροταφείο της Φραγκαβίλλας, στην Αμαλιάδα": Όταν ο ναζισμός κατέστρεφε τις υπόδουλες χώρες αλλά και την ίδια την Γερμανία, χιλιάδες Γερμανοί
στρατιώτες και αξιωματικοί αντιστάθηκαν με διάφορους τρόπους στην εγκληματική ναζιστική πολιτική. Ήταν οι κομμουνιστές, σοσιαλιστές, δημοκράτες, αντιφασίστες, αγωνιστές κατά του πολέμου, πρώην συνδικαλιστές, αντιρρησίες συνείδησης, μέλη αριστερών οργανώσεων, σωματείων και ομάδων,
,άνθρωποι με χρόνια διωγμών και φυλακίσεων που κατά τη διάρκεια του Πολέμου επιστρατεύτηκαν βίαια σε ειδικές μονάδες για να αποτελέσουν τροφή για τα κανόνια. Τον Οκτώβριο του 1942,για να αντιμετωπίσει την τρομερή αιμορραγία στο στο ανατολικό μέτωπο, η ηγεσία της Βέρμαχτ ενέκρινε
"Κύριε πρόεδρε, έχω αίμα στα χέρια μου": Σαν σήμερα, 18 Φεβρουαρίου 1967, πεθαίνει ο Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, γερμανικής καταγωγής αμερικανός φυσικός, ο κύριος κατασκευαστής της πρώτης ατομικής βόμβας.Γεννήθηκε το 1904 στη Νέα Υόρκη. Υπήρξε εξαίρετος μαθητής και φοιτητής στο Χάρβαρντ,
όπου εκτός από φυσική και χημεία, ασχολήθηκε και με τα αρχαία Ελληνικά, τα Λατινικά και την Ανατολική φιλοσοφία, ενώ δημοσίευσε και ποιήματα.Μετά ξεκίνησε μία σειρά ταξιδιών σε μεγάλα επιστημονικά κέντρα της Ευρώπης και πέρασε και από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Επέστρεψε στις
ΗΠΑ για να διδάξει φυσική στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ. Πολλά άτομα στον επιστημονικό κύκλο που δημιούργησε ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος ή ανήκαν σε οργανώσεις που πρόσκεινταν σε αυτό, ενώ και ο ίδιος υποστήριξε τους Δημοκρατικούς στον Ισπανικό Εμφύλιο. Όλα αυτά τα
"Πιθανόν εσείς να ανακοινώνετε την καταδίκη εναντίον μου με μεγαλύτερο φόβο απ’ ό,τι τη δέχομαι εγώ":Σαν σήμερα, 17 Φερβουαρίου 1600,η Ιερά Εξέταση δολοφονεί στην πυρά τον Ιταλό φιλόσοφο, αστρονόμο κα μαθηματικό Τζορντάνο Μπρούνο,από τις σπουδαίες μορφές της ύστερης Αναγέννησης.
Ο Μπρούνο γεννήθηκε στη Νόλα της Ιταλίας το 1548. Aπο μικρός έδειξε τις ικανότητες του. Σε ηλικία μόλις 11 ετών μετακομίζει για σπουδές στη Νάπολι, όπου εντάσσεται στο Τάγμα των Δομινικανών, και το 1572 γίνεται ιερέας. Γρήγορα καλείται να παρουσιάσει το σύστημα του για την σκέψη
και την γνώση μπροστά στον ίδιο τον Πάπα. Όμως, αυτή η αναγνώριση δεν θα κρατήσει πολύ. Ο Τζορντάνο Μπρούνο έχει μια κακή συνήθεια: σκέφτεται ελεύθερα. Μέσα απο τις μελέτες του διαμορφώνει μια αντίληψη που ξεπερνά όχι μόνο το δόγμα της Εκκλησίας, αλλά και το ριζοσπαστικό μοντέλο
Σαν σήμερα, 17 Φεβρουαρίου 1930, το Πρωτοδικείο Αθηνών εκδίδει απόφαση για διάλυση της Εργατικής Βοήθειας, τμήμα της "Διεθνούς Ερυθράς Βοήθειας" (Μ.O.P.R.) που ιδρύθηκε το 1924 με απόφαση του 3ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Σκοπός της ήταν η παροχή υλικής (σε χρήματα, είδη πρώτης ανάγκης,
ρουχισμό, κλπ.) και ηθικής βοήθειας στους καταδιωκόμενους, φυλακισθέντες και εξορισθέντες αγωνιστές και στις οικογένειές τους. Τη δράση της στήριζαν λογοτέχνες και προοδευτικοί διανοούμενοι, στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Επίσης, συνέδραμε με νομικά και ιατρικά μέσα τα θύματα
της "λευκής" (αστικής) τρομοκρατίας, ενώ συχνά συνέβαλε και σε αποδράσεις ή φυγαδεύσεις αγωνιστών από τους τόπους εξορίας και τις φυλακές. Πρώτος πρόεδρός της ήταν ο λογοτέχνης Πέτρος Πικρός, ενώ στην Κεντρική της Επιτροπή κατά περιόδους ήταν και στελέχη του εργατικού κινήματος.