#DepremHaftası farkındalık yaratmak için yetmiyor, bilim insanlarımızı dinlemek zorundayız.
#Kanalİstanbul depremi arttırıcı bir seçim olur, umarım inadı için duygusal anlamda karmakarışık olan muktedir,
İstanbul’a kıymaz.
Kendi yandaşlarına verdiği iş ile İzmir’deki konutların reklamı çalışıyor imajı veren iktidara sesleniyorum,
Madem deprem için reklam yapıyorsunuz, o zaman depremzedelere hediye edin o evleri!
Nasıl alacaklar aksi halde her şeyini kaybedenler?!.
Plansız programsız imara açılan yerlerin deprem ve doğa olaylarına sebep olan ve yalnız cüzdanını doldurup, halkını zora sokan herkesi; ahlarını aldığınız herkesin ahlarını yaşaması dileğimle.
“Bağımlılıklarla Asırlık Mücadele
Yeşilay, Birinci Dünya Savaşı sırası ve sonrasında işgal güçlerinin toplumumuzda alkol ve uyuşturucu maddeleri yaygınlaştırmasını ve işgale karşı mücadele ruhunun yıkılmasını önlemek amacıyla dönemin
Şeyhülislam'ı İbrahim Haydarizade'nin himayesinde,Dr. Mazhar Osman Uzman ve arkadaşları tarafından Sultan Vahdeddin'in izniyle 5 Mart 1920'de İstanbul'da "Hilal-i Ahdar" adıyla kurulmuştur. Yeşilay'ın kurulduğu 1 - 7 Mart tarihleri ülkemizde Yeşilay haftası olarak kutlanmaktadır.
"Hilal-i Ahdar" ismi daha sonra "Yeşil Hilal" ve "Yeşilay" olarak değiştirilmiş, 1934 yılında Mustafa Kemal Atatürk'ün Cumhurbaşkanlığı, İsmet İnönü'nün Başbakanlığında, Bakanlar Kurulu kararıyla Yeşilay'a "kamuya yararlı dernek statüsü" verilmiştir.
Kanunsuz bir ülke olmaya alışamadık, yeni halimize eski bakış açısıyla hicivleme sanatını @MuhsinSALMAN Değerli Muhsin bey çok güzel işlemiş bu şiirinde.
Yakaladım,
İçimden çıkanları
Sıraladım,
Avuçlarıma doldurup..
Tek tek inceledim,
Sorguladım,
Ne işe yaradıklarını,
Neler yaptıklarını ve,
Yapamadıklarını dinledim.
Aşkı
Sevgiyi
Merhameti
Adaleti
Ahlakı
Ve en çok da
Gülümsemeyi saldım
Özgür kaldılar.
Acıyı,
Kibri
Öfkeyi
Kini
Hırslarımı
Ve en çok da
Vicdansızlığı gömdüm
Olmadı olduramadım,
Yüreğim dağıldı sensizliği ezberledim,
Yüreğimde sakladığım sen,
Sen değilsin uğruna öldüğüm,
Sen değilsin o,
Eğil yüreğim aç gözlerini bak,
Senin için öldüğüm
Sevgili,
Ne oldu da öylesine darbeledin,
Pişmanlığımı serdin yerlere,
Oysa hayatı seninle sevdim,
Her şeyi senle gördüm,
Aşk gitti sen gittin ben gittim,
Yaptıkların unutulmuyor,
Kalbim küstü barışmıyor,
Elini tuttum ısıtmıyor,
Gözlerinde ben yokum,
Vazgeçtim ben bu acı unutulmuyor..