Rus Çarı I. Nikolay, Sultan II. Mahmud ve Reşid Paşa'dan adeta nefret ederdi. Onlar'ı, 19. yüzyıl Türkiye'sini, Avrupa standartlarına yükseltme gayretleri ve müstesna şahsiyetleri sebebiyle müthiş kıskanırdı. Bu nefretini, Fuad Paşa ve Mehmed Emin Âli Paşa içinde devam ettirdi. + 
Şahsen dar kafalı ve mutaassıp bir adamdı. Rus tahtında oturduğu sıralarda, Avrupa'da meşhur 1848 ayaklanmaları başladı. Macarlar, Avusturya İmparatorluğuna ait Macaristan'da ayrı bir devlet kurmak üzere Viyana'ya karşı, Lehler de hür Polonya için, Rusya'ya karşı ayaklandı. +
İngiltere dışında bütün Avrupa ihtilâl ateşiyle yandı. Avrupa düzeninin lideri Prens Metternich, Avusturya şansölyeliğinden düşerek iktidarını kaybetti. Avusturya imparatoru tahtını muhafaza edemedi. On sekiz yaşındaki Fransz Joseph, imparatorluk tahtına çıktı. +
Avusturya imparatorunun daveti üzerine Macaristan'a giren 200.000 kişilik Rus ordusu Macarlar'ı biçti. Avusturya ve Rusya orduları önünden kaçan ihtilalci Macarlar ve Lehler, yığın yığın Türkiye sınırını geçerek Osmanlı topraklarına canlarını zor attı. +
Böylece, Osmanlı Devleti tarihinin "Mülteciler Meselesi" denen büyük problemi başlamış oldu. Osmanlı'ya sığınan Lehler'in büyük kısmı Rusya'nın, bir kısmı Avusturya'nın tebeası, Macarlar'ın ise tamamı Avusturya'nın tebasıydılar. +
Bilhassa Ruslar'ın eline geçen Macar ve Leh ihtilalcilerinin tek akıbeti öldürülmekti. Rus ve Avusturya hükümetleri Osmanlı topraklarına sığınan mültecilerin kendilerine teslim edilmesini ültimatoma çok yakın bir dil taşıyan bir nota ile talep etti. +
Reşid Paşa, Rusya ile bir savaş çıkartıp Çar I. Nikolay'ın burnunu sürtmeye çoktan karar vermişti. Ancak çıkacak savaşta ihtilalden yeni çıkmış, daha doğrusu henüz ihtilal içinde cumhuriyet ilan etmiş Fransa'dan hayır gelmeyeceğini, İngiltere'nin ise tereddüt ettiğini anlamıştı.+
16 eylül 1849 günü meclis-i vükela'yı (bakanlar kurulu) topladı. Mültecilerin iadesinin reddi kararı alındı. Ancak Reşid Paşa, münasebetlerin kesilmesinden önce, göndereceği fevkalade büyükelçinin Sultan Abdülmecid adına Çar tarafından kabul edilmesini istedi. +
Rusya, padişahın Çar'a şahsen fevkalade bir büyükelçi göndermesini, gönderilecek Türk diplomatın padişah adına konuşacağından dolayı kabul etti. Bu son derece nazik diplomatik görev için Dr. Fuad Efendi (ileride Keçecizade Fuad Paşa) seçildi. +
16 Ekim 1849 günü, Fuad Efendi Kışlık Saray'ında Çar I. Nikolay ile baş başa görüştü. I. Nikolay'da, Fuad Efendi gibi çok iyi Fransızca konuşuyordu. Çar, Fuad Efendi ile konuşurken, Tanzimat Türkiye'sinden nefret ettiğini hemen belli etti. +
Sohbet sırasında, Sultan II. Mahmud'un, 19. yüzyıl Türkiye'sinde devlet kademesinde yükselmenin ana şartı olarak koştuğu Fransızca öğrenme zorunluluğunu tenkit etti. "Fransızca ve başka yabancı diller ögrenmeye düştünüz. Fransızca'dan ne çıkar? Türkçe size yetmiyor mu?" dedi. +
Halbuki, Fransızca Avrupa'nın mukayese edilmez şekilde en ağırlıklı kültür dili ve hemen hemen tek milletler arası diplomasi diliydi. Bunun üzerine Fuad Efendi: "Yabancı dil öğrenmek bizim için nasıl lüzümsuz sayılır, +
şimdi bu sayede Zat-ı Haşmetpenâhileri ile teşerrüf ediyorum" diyerek Çar'ı mat etti. Çar'ın bu sözleri kin ve nefretinden söylediği açıktır. Aynı küstahlığı bir kaç yıl sonra, bu sefer "Kutsal Yerler" meselesi yüzünden çıkacak Kırım Harbi öncesinde Çar'ın fevkalade büyükelçisi +
olarak İstanbul'a gelen Prens Mençikof gösterdi. Sultan Abdülmecid'e "çok yol, köprü yapıyorsunuz, Çar'ım siz efendimizin dostudur, böylelikle dışarıdan gelecek düşman istilasını kolaylaştırıyorsunuz" deyince, +
Sultan Abdülmecid "söylediğiniz kaideye nazaran Çin'i taklit edip sınırlarımızı sur ile mi çevirelim?" cevabını verdi.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
