Η αντιπαράθεση με την Μαρξιστική Ανάλυση και επιστημονική θέση ότι η επανάσταση του 1821 ήταν μια αστική επανάσταση που ολοκληρώθηκε, όπως όλες οι αστικές επαναστάσεις, με την εγκαθίδρυση μιας νέας τάξης στην εξουσία-που έχασε αμετάκλητα κάθε προοδευτικό ρόλο-και την
περιθωροποίηση/εξόντωση κάθε ριζοσπαστικού στοιχείου, δεν έχει να κάνει μόνο με το παρελθόν αλλά με το σήμερα και το μέλλον. Η αντιεπιστημονική θέση της άρνησης η "σχετικοποιήσης" του 1821 ως αστική επανάσταση, όπως περιγράφεται και με σχετική αρθρογραφία στο The Press Project,
έχει να κάνει, αντικειμενικά και πέρα απο προθέσεις, και με πολιτ.απαντήσεις που δίνονται σήμερα. Δηλαδή με το αν θα συνεχίσουμε (μάταια) την δογματική αντίληψη των Φιλελεύθερων και της Σοσιαλδημοκρατίας εδω και 200 χρόνια ότι το ζήτημα είναι ο "εκδημοκρατισμός", "εκσυγχρονισμός"
(όπως και αν ονομάζεται) του αστικού κράτους, που δήθεν δεν ολοκληρώθηκαν επειδή φταίνε τα "πελατειακά δίκτυα"η "δεξιά", κ.α. Η αν, επιτέλους, θα τεθεί το υπερώριμο ζήτημα του Σοσιαλισμού και όχι των συστημικών κυβερνήσεων που εναλλάσσονται στην εξουσία κοροιδεύοντας τον κόσμο.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
"Για μια ιδέα ευγενικιά, δίνουμε τη ζωή μας":Σαν σήμερα, 11 Απριλίου 1947, το τάγμα του Σοφιανού (Γιώργου Ηλιάδη), με εκατοντάδες καταδιωκόμενους-μέλη των πολιτικών οργανώσεων της Καρδίτσας και των οικογενειών τους(συνολικά 1.200 άτομα, στην πλειοψηφία τους
(Πηγή: Αρχείο ΚΚΕ)
άοπλοι), επιχειρούν να διασπάσουν τον κλοιό του κυβερνητικού στρατού, διασχίζοντας τα βουνά Νιάλας/Αγράφων, υπό εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες. Περίπου 150 άφησαν την τελευταία τους πνοή στο βουνό.10, που πιάστηκαν από τις κυβερνητικές δυνάμεις, οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό
απόσπασμα στις 9 Μάη: Οι μελλοθάνατοι, άφοβοι μπροστά στο θάνατο, έστησαν τον ηρωικό χορό του Ζαλόγγου. Η 28 χρονη δασκάλα Βαγγελίτσα Κουσιάντζα (γραμματέας της Α.Ε. Σέκλιζας του ΚΚΕ), έσυρε πρώτη το χορό και την ακολούθησαν οι υπόλοιποι εννιά, τραγουδώντας σε ενα συγκλονιστικό
"Εάν ο Τύπος είναι περιωρισμένος, δια τίνος άλλου μέσου θέλει φανερούται η κοινή γνώμη;":Σαν σήμερα, 11 Aπριλίου 1826,σκοτώνεται στην έξοδο του Μεσολογγίου ο Ελβετός Ιωάννης-Ιάκωβος Μάγερ, συντάκτης της εφημερίδας της Ελληνικής επανάστασης "Ελληνικά χρονικά".Γεννήθηκε στην Ζυρίχη
το 1798. Σπούδασε φαρμακευτική και κατόπιν ιατρική, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να εμφανιστεί στη φιλελληνική επιτροπή της πόλης Βέρνη σαν "ιατρός και χειρουργός". Αυτό του εξασφάλισε τα ναύλα για την Ελλάδα. Συμμετείχε στη ναυμαχία του Κορινθιακού
στις 5-6 Μαρτίου 1822. Εγκαταστάθηκε στο Μεσολόγγι, νυμφεύθηκε Ελληνίδα και άλλαξε το θρησκευτικό του δόγμα. Έγινε συντάκτης της εφημερίδας "Ελληνικά Χρονικά". Η πρώτη έντυπη εφημερίδα του Αγώνα, η "Σάλπιγξ Ελληνική" εκδόθηκε στην Καλαμάτα με συντάκτη τον Θεόκλητο Φαρμακίδη,
"Ω τον ηλίθιον Σουλτάνον! Τους φίλους του σφάζει" (Αδαμάντιος Κοραής):Σαν σήμερα, 10 Απριλίου 1821, οι Οθωμανοί απαγχονίζουν τον συνεργάτη τους Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄(κατά την πάγια τότε οθωμανική πρακτική απόδοσης ευθυνών στα υψηλόβαθμα στελέχη της Αυτοκρατορίας),σαν αποτυχημένο
αξιωματούχο της Πύλης που έχασε τον έλεγχο, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει η επανάσταση του 1821. Ο Γρηγόριος (Γεώργιος Αγγελόπουλος) γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα. Ανέλαβε Πατριάρχης (για πρώτη φορά) 9 Μαΐου 1797 ως Γρηγόριος Ε΄. Την αμέσως επόμενη χρόνια (1798) οργάνωσε την δίωξη
των έργων του Ρήγα Φεραίου, που είχε δολοφονηθεί απο τους Οθωμανούς. Πέντε μήνες μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα και τον συντρόφων του, εξαπολύει εγκύκλιο προς τους μητροπολίτες. Σε αντίγραφο της εγκυκλίου που εστάλη στον μητροπολίτη Σμύρνης Άνθιμο που φέρει ημερομηνία 1
"Αν τύχει να γίνει κάτι απ’ αυτό που τώρα μοιάζει ανέφικτο, θα το συνοδέψει το μαρτύριο καί το αίμα. Γιατί μου φαίνεται αδύνατο να μπορέσει να περάσει απέναντι και ένας μόνο από μας" (Διονύσιος Σολωμός): Σαν σήμερα 10 Aπριλίου 1826 πραγματοποιείται η "Έξοδος του Μεσολογγίου" απο
τους πολιορκημένους στρατιώτες και τον άμαχο πληθυσμό του Μεσολογγίου, όταν οι δυνατότητες συνέχισης της άμυνας απέναντι στα Οθωμανικά και Αιγυπτιακά στρατεύματα είχαν χαθεί. Το Μεσολόγγι επαναστάτησε στις 20 Μαΐου του 1821 με τον οπλαρχηγό Δημήτριο Μακρή. Η σημασία της θέσης του
έγινε γρήγορα αντιληπτή από την τοπική ηγεσία της επανάστασης. Το 1826, τρία χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρα κατάληψης του Μεσολογγίου από τους Κιουταχή και Ομέρ Βρυώνη, ο Σουλτάνος επανήλθε με νέο σχέδιο. Ανέθεσε και πάλι στον νικητή της Μάχης του Πέτα, Κιουταχή, να
"Η εν γένει ασφάλεια και η ησυχία θα είναι εγγυημέναι και ο βίος των πολιτών ομαλός και άνετος": Σαν σήμερα, 9 Απριλίου 1941 οι ναζί μπαίνουν στην Θεσσαλονίκη. Τους υποδέχτηκε με ενθουσιασμό ο Κωνσταντίνος Μερκουρίου, διορισμένος δήμαρχος το 1937 απο τον φασίστα Μεταξά, που έλεγε
στους Θεσσαλονικείς να δείξουν εμπιστοσύνη, "προς τον Στρατόν της Γερμανίας,όστις από της πρώτηςστιγμής της εισόδου του εις την πόλιν, ετήρησεν έναντι ημών στάσιν γενναιόφρονα και ιπποτικήν" και ότι "η εν γένει ασφάλεια και η ησυχία θα είναι εγγυημέναι και ο βίος των πολιτών
ομαλός και άνετος". Tα λόγια του Μερκουρίου τα μετέφραζε στους εισβολείς ένα άλλο άτομο που μετείχε στην επιτροπή υποδοχής των ναζί, ο γερμανόφιλος καθηγητής του πανεπιστημίου Περικλής Βιζουκίδης, τον οποίο οι φοιτητές τα επόμενα χρόνια αποκαλούσαν "φον Περικλή". Στην επιτροπή
"She's Still Dead":Σαν σήμερα, 8 Απριλίου 2013,πεθαίνει η πρώην Πρωθυπουργός της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ, ένα απο τα πιο μισητά πολιτικά πρόσωπα της σύγχρονης ιστορίας μέσα και έξω απο την χώρα της. Ξεκίνησε την "καριέρα" της την δεκαετία του 70 με την απόφασή της, ως Υπουργός
Παιδείας να σταματήσει την δωρεάν παροχή γάλακτος στους μαθητές του δημοτικού. Για την απόφαση αυτή κέρδισε-με την αξία της-το προσωνύμιο "η κλέφτρα του γάλακτος" (Margharet Thatcher, milk snatcher). Και την τελείωσε μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης της απο τις μεγάλες
κινητοποιήσεις ενάντια στον άθλιο κεφάλικο φόρο ("poll tax") που προσπαθούσε να επιβάλλει. Τότε έγινε κινητοποιήση στο Λονδίνο που έφτασε τα 250.000 άτομα και στην οποία κατέβηκαν και όλοι αυτοί που είχε καταστρέψει τα προηγούμενα χρόνια: Απολυμένοι από κλάδους που είχαν