Thread by @FransTB

Even een draadje midden in de nacht over een ervaring waar ik aan moet denken in deze week van #MeTooGay. Omdat ik niet kan slapen na deze triggerende week. Een verhaal over hoe het ook kan.

Ik was 20 toen ik uit de kast kwam. Een paar maanden later werd ik lid van de christelijke lhbti vereniging ContrariO (nu ChristenQueer). En ging ik stagelopen bij de Evangelische Omroep.

Daar werkte een bestuurslid van ContrariO, op een andere afdeling. Een man van ruim twee keer mijn leeftijd. Hij kende m'n naam van ContrariO, ontdekte dat ik stage liep bij zijn werkgever en stuurde me een mail op m'n werkmail.

Of ik een keer langs wilde lopen bij z'n bureau en een kop koffie wilde drinken. Heel vrijblijvend legde hij de bal bij mij. Hongerig als ik was naar gelijkgestemde mensen en andere lhbti'ers, ging ik graag op z'n aanbod in.

Ik vond het wel heel eng. Een paar keer liep ik door de EO gangen naar zijn afdeling, waar ik 'm door de glazen deur zag zitten, om vervolgens met bonkend hart weer terug te lopen naar mijn eigen ruimte.

Ik was dan wel uit de kast, koffie drinken met een onbekende homo was nog steeds een grote stap. Uiteindelijk deed ik het, hij ontving me hartelijk en we hadden een fijn gesprek. Gewoon, midden op de dag, aan zijn bureau, temidden van zijn EO collega's. Dat kan dus.

Na een paar van zulke ontmoetingen nam hij me mee naar Amsterdam voor de opening van de fototentoonstelling "I believe I am gay" over religieuze lhbti'ers, waar ik voor mijn stage de fotografen voor had geïnterviewd.

Terwijl we ernaartoe liepen, deed hij wat meer mensen zouden moeten doen. Hij waarschuwde me voor oudere mannen in de community, die me mogelijk iets te leuk zouden vinden en een move zouden maken, misbruik zouden maken van m'n naïviteit en gebrek aan ervaring.

Op de terugweg liepen we langs de homokroeg de Prik. Ik zei dat ik nog nooit in een homokroeg was geweest, waarop hij me mee naar binnen nam. Vijf seconden keek ik rond, en toen liepen we weer samen naar buiten. "Nou, dat was helemaal niet zo eng, toch?", zei hij.

Ook nam hij me mee naar het Roze Overleg, een bijeenkomst van lhbti medewerkers binnen de EO. Die met elkaar praten over lhbti gerelateerde zaken binnen de EO. Hij probeerde me te koppelen aan een leeftijdsgenoot bij ContrariO. Tevergeefs.

Alles was hij deed was oprecht. En in mijn eigen belang. Hij nam me letterlijk bij de hand en introduceerde me aan mijn eigen nieuwe wereld. En hij waarschuwde me voor mogelijke predators. Nooit maakte hij een move.

Dit draadje is niet om te zeggen: heus niet alle oudere homo's zijn gevaarlijk. Da's evident. Dit draadje is om te laten zien hoe het ook kan. Nee, hoe het moet. Want zijn waarschuwing was meer dan terecht. Het was precies wat ik als groener dan groene homo moest horen.

Sterker nog, zijn waarschuwing was al te laat. Ik had al vier verschillende ervaringen opgedaan met mannen die substantieel ouder waren en mijn grenzen (die ik zelf amper kende) gretig hadden opgezocht of overschreden, zowel online als offline. Dus ja: #metoo.

Laten we de behoeftes en veiligheid van jonge lhbti'ers centraal zetten. Laten we rolmodellen zijn. Laten we laten zien hoe het ook kan. Laten we een oogje in het zeil houden. Laten we queer plekken creëren waar je midden op de dag veilig bent.

En waag het niet je homofobie te spekken met #MeTooGay. Het is precies die homofobie die jonge lhbti'ers zo kwetsbaar maakt. Die maakt dat we leven in schaamte, levensgevaarlijke risico's nemen voor intimiteit. Wees onderdeel van de oplossing, in plaats van het probleem.