Πως γεννήθηκε η Μάνη:
Μέχρι το 195π.Χ. η περιοχή της Μάνης ανήκε στη Σπάρτη. Οι κάτοικοι θεωρούνταν μέτοικοι (μειωμένων δικαιωμάτων) ή είλωτες (σκλάβοι). Κατά την περίοδο της τυρρανείας του Νάβιδος(206-192π.Χ.) στη Σπάρτη, πολλοί διωκόμενοι Σπαρτιάτες δραπέτευσαν νοτιότερα (1/7)
και από κοινού με τους ντόπιους ίδρυσαν το Κοινόν Λακεδαιμονίων, μια δημοκρατική ομοσπονδία πόλεων της σημερινής Μάνης ου διακύρηξε την ανεξαρτησία της από την τυρρανεία του Σπαρτιάτη βασιλιά. Η περιοχή ήταν αρκετά εύπορη και διατηρούσε σχέσεις εμπορίου με (2/7)
άλλες περιοχές, έτσι ώστε να μην εξαρτάται οικονομικά από τη Σπάρτη. Η μεγάλη δύναμη της εποχής, η Ρώμη, τάχθηκε στο πλευρό του Κοινού προκειμένου να αποδυναμωθεί η σπαρτιατική ηγεμονία στην περιοχή. Έτσι το 21π.χ. ο αυτοκράτορας Αύγουστος αναγνώρισε την (3/7)
ομοσπονδία υπό την ονομασία "Κοινόν των Ελευθερολακώνων" σαν σύμμαχο της Ρώμης (καθεστώς "civitas libera et amicia"). Στην ομοσπονδία συμμετείχαν αρχικά 25 πόλεις που σταδιακά έπεσαν στις 18. Κάθε πόλη διατηρούσε την αυτονομία της με τη υποχρέωση να εκλέγει (4/7)
τους "εφόρους" που την αντιπροσώπευαν στο ομοσπονδιακό σώμα. Οι έφοροι ήταν εκλεγμένοι από το λαό ενώ στις περισσότερες πόλεις ψήφιζαν και οι γυναίκες, δεν αναφέρονται δούλοι εκτός από το Οίτυλο (που υπήρχε το σκλαβοπάζαρο των πειρατών) και υπήρχε συλλογική (5/7)
ιδιοκτησία της γης. Δεν επέβαλλαν φορολογία αλλά υπήρχε κοινό ταμείο με ελεύθερη συνεισφορά των πόλεων και κοινός στρατός υπό έναν στρατηγό που εξέλεγε το σώμα των εκπροσώπων. Οι έφοροι είχαν συγκεκριμένη θητεία αλλά μπορούσαν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή (6/7)
από τη συνέλευση πόλης που συμμετείχαν με προτάσεις και ψήφους όλοι/ες οι πολίτες. Το Κοινόν των Ελευθερολακώνων είχε επίσης κοινό νόμισμα και άκμασε για 5 αιώνες, μέχρι το 297μ.Χ. που ο Διοκλητιανός προσάρτησε την περιοχή στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. (7/7)
Το "Ανατολική" παραπάνω είναι λάθος, η περιοχή προσαρτήθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Θα πρέπει ίσως να αναφερθεί ότι η δυσαρέσκεια μετοίκων και ειλώτων απέναντι στη Σπάρτη δεν ήταν μόνο εξαιτίας της τυρρανείας του Νάβιδος. Η Σπάρτη στρατολογούσε αυτοδιοικούμενα μετοίκων/ειλώτων στις εκστρατείες της και πολλοί διακρίνονταν στις μάχες. Η πόλη τους τιμούσε με >>
λαμπρές γιορτές, όμοια με των Σπαρτιατών, με τη διαφορά ότι μετά τις φιέστες τους εκτελούσε ώστε να μην αποτελέσουν μελλοντικό κίνδυνο για τη Σπάρτη.
Η άποψη του Βλάση Ρασσιά (12θεϊστή) για τον Νάβιδα και το Κοινόν Ελευθερολακώνων είναι εντελώς διαφορετική, τον θεωρεί "επαναστάτη" που ήρε τα προνόμια των ολιγαρχικών προς όφελος δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Αφενός ο Ρασσιάς δε συμφωνεί με τον Παυσανία και ιστορικούς της >>
εποχής, αφετέρου κάποιοι ισχυρισμοί του, ότι ήταν "νόμιμος" βασιλιάς της Σπάρτης και δημοκρατικός, στηρίζονται μόνο στη συμμαχία που είχε συνάψει με το Φίλιππο της Μακεδονίας, ο οποίος σύμφωνα με όλες τις πηγές δεν αποτελούσε εγγύηση δημοκρατικότητας, μάλλον το αντίθετο.
Αληθεύει το γεγονός ότι απελευθέρωσε ορισμένους είλωτες και έδωσε δικαιώματα σε κάποιους μέτοικους, τους "νέους πολίτες", πρακτική που αναφέρεται παραπάνω και δεν ήταν και τόσο "επαναστατική". Μετά τη νίκη κι αφού έκαναν τη δουλειά τους εκτελούσαν τους απελεύθερους.
Τέλος, ο Νάβις δεν προερχόταν από τις κατώτερες τάξεις των Σπαρτιατών, ήταν "σοϊλής", από αριστοκρατική οικογένεια, ολιγαρχικός δηλαδή εκ γενετής.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Καύση των χόρτων, χορτοκοπτικές μηχανές και γαϊδουράκια:
Ενόψη του καλοκαιριού πολλοί αγρότες στρέφονται στην ελεγχόμενη καύση αγριόχορτων, η οποία λόγω του απρόβλεπτου των καιρικών συνθηκών και ελλειπών μέτρων ελέγχου, πέρα από παράνομη είναι και η χειρότερη επιλογή.>>
Τα καμμένα χόρτα προσφέρονται μεν για την ανάπτυξη άγριας βλάστησης-αναδάσωσης αλλά ταυτόχρονα μαζεύουν μύκητες που μπορεί να προσβάλλουν τις υπάρχουσες (π.χ. ελαιόδεντρα) ή τις μελλοντικές μας καλλιέργειες. Τα χορτοκοπτικά μηχανήματα, αποτελούν σαφώς καλύτερη επιλογή, εφόσον >>
τα κομμένα χόρτα συγκεντρώνονται και γίνονται κομπόστ (βιολογικό λίπασμα) σε κατάλληλο χωνευτήρι. Αν μείνουν στο έδαφος να σαπίσουν δε θα αποφύγουμε την ανάπτυξη παθογόνων για τις καλλιέργειες μυκητών. Η καλύτερη λύση είναι η βοσκή χορτοφάγων ζώων. >>
Το Γενάρη του 1978 η Ισπανική CNT διοργανώνει μεγαλειώδη πορεία, άνω των 10.000 ανθρώπων στη Βαρκελώνη ενάντια στο αντεργατικό σύμφωνο της Μονκλόα. Στο τέλος της πορείας ρίχτηκε μια μολότοφ στη Σκάλα (όπερα της Βαρκελώνης) σύμβολο της ανερχόμενης μεσαίας τάξης της >> #Μαρφιν
Καταλονίας. Από τις μολότοφ προκλήθηκε πυρκαγιά στο κτίριο, από την οποία έχασαν την ζωή τους τέσσερις υπάλληλοι της αίθουσας. Το ένα από τα θύματα ήταν μέλος της CNT ενώ οι άλλοι τρεις της ρεφορμιστικής UGT. Τα ΜΜΕ ξεσπούν εναντίον των αναρχικών, της CNT και της FAI. >> #Μαρφιν
Μέσα σε δύο χρόνια η οργανωτική δύναμη του ισπανικού αναρχοσυνδικαλισμού πέρασε από τα 120.000 στα 6.000 μέλη. Δυόμισι χρόνια εμφυλίου πολέμου και σαράντα χρόνια εξορίας μετά την ήττα δεν είχαν κατορθώσει να φτάσουν σε αυτό το σημείο τη CNT. >> #Μαρφιν
Ο ομοφυλόφιλος "πατέρας" μου (θρεντ):
Όταν επιβλήθηκε η Γερμανική κατοχή, η γιαγιά μου ήταν έγκυος στο πρώτο της παιδί. Γέννησε σε συνθήκες πείνας, που δεν ήταν ασυνήθιστο για τη φτωχή περιοχή της Μάνης αλλά στην κατοχή επιδεινώθηκε αισθητά. Ο γεωργός παππούς μου >>
βέβαια φρόντιζε να υπάρχουν πάντα λίγα λαχανικά, όσπρια, λάδι και γεννήματα στο σπίτι του, δουλεύοντας σκληρά σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες. Η χήρα γειτόνισσα, επίσης μωρομάνα, δεν είχε αυτή την "πολυτέλεια". Πέρασε μια δύσκολη εγκυμοσύνη >>
τρεφόμενη αποκλειστικά από ένα πιάτο φαγητό που της πήγαινε η γιαγιά μου καθημερινά. Πολύ σύντομα σταμάτησε να βγάζει και γάλα, κι έτσι η γιαγιά μου ανέλαβε και το θηλασμό του γιού της. Ουσιαστικά το μεγάλωσε σαν δικό της παιδί, κυριολεκτικά με το γάλα της. >>