Thread by @elenasparta1

Σήμερα συμπληρώνονται 200 χρόνια από το ηρωικό κύκνειο άσμα του Ιερού Λόχου και της Ελληνικής επανάστασης στην Μολδοβλαχία, την μάχη του Δραγατσανίου.
Μετά από την αρχική ταχυτάτη επικράτηση των επαναστατών στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες που κορυφώθηκε με την κατάληψη του

Βουκουρεστίου, μαύρα σύννεφα είχαν αρχίσει να μαζεύονται στον ορίζοντα για τον Υψηλάντη.
Ο Τσάρος αν και προσωπικός του φίλος αναγκάστηκε από τις διπλωματικές εξελίξεις να συναινέσει στην είσοδο του Τουρκικού στρατού στην περιοχή.
Επιπλέον ο Ρουμάνος επαναστάτης Βλαδιμιρέσκου

με τον οποίον είχαν επαναστατήσει από κοινού, είχε έρθει σε μυστική συμφωνία με τους Τούρκους προδίδοντας τον.
Αναγκάστηκε έτσι να τον συλλάβει και να τον εκτελέσει.
Ο Ελληνικός στρατός βρέθηκε να υποχωρεί διαρκώς μέχρι το Δραγατσάνι όπου αποφασίστηκε να δοθεί η αποφασιστική μάχη

Εκεί έπιασαν τους γύρω λόφους παγιδεύοντας τους Τούρκους που άρχισαν να οχυρώνουν την πόλη.
Το σχέδιο του Υψηλάντη φάνηκε να λειτουργεί.
Ο διοικητής του ιππικού όμως ο Καραβίας παράκουσε τις ρητές εντολές του Υψηλάντη να μην γίνει καμία επιθετική ενέργεια προτού φτάσει ο ίδιος

με το κύριο σώμα του στρατού στο πεδίο της μάχης.
Αυτός από ότι φαίνεται βλέποντας ότι οι Τούρκοι καίνε κάποια από τα σπίτια πίστεψε ότι υποχωρούν και θέλοντας να κερδίσει τις δάφνες της νίκης επιτέθηκε εναντίον της μονής Σερμπανεστίου.
Φυσικά οι Τούρκοι αντεπιτέθηκαν και ο

ηρωικός Ιερός Λόχος έσπευσε να βοηθήσει τον Καραβία που υποχωρούσε.
Ήταν όμως αργά, το Ελληνικό ιππικό είχε ήδη διαλυθεί και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να περικυκλωθούν από τους Τούρκους στην ανοιχτή πεδιάδα.
Παρά ταύτα ο διοικητής του Ιερού Λόχου αρνήθηκε να παραδοθεί και διέταξε

τον σχηματισμό τετραγώνου.
Προτού καν ολοκληρωθεί ο σχηματισμός του, επιτέθηκε το τουρκικό ιππικό και χώρισε το Λόχο στα δύο.
Οι Ιερολοχίτες όμως δεν δείλιασαν και συνέχισαν να πολεμούν ακλόνητοι στις θέσεις τους μέχρι που έφτασε με ενισχύσεις ο Γιωργάκης Ολύμπιος για να

καλύψει την υποχώρηση τους.
Ενδεικτικό του ηρωισμού τους, είναι το γεγονός ότι από τους 375 μαχητές οι 205 άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης και όσοι απέμειναν (ανάμεσα τους ο Νικόλαος Υψηλάντης και ο Τσακάλωφ) διασώθηκαν από τον Ολύμπιο.

Μετά από αυτή την ήττα δεν υπήρχε άλλη επιλογή για τον Υψηλάντη από το να προσπαθήσει να διαφύγει στην Πελοπόννησο ώστε να ηγηθεί της εκεί επανάστασης όπως ήταν άλλωστε το αρχικό σχέδιο.
Όπως όμως ξέρουμε όλοι δεν τα κατάφερε και τον συνέλαβαν οι

Αυστριακοί.
Παρά την ήττα του ο Υψηλάντης είχε πετύχει να στρέψει την προσοχή του Σουλτάνου στην Μολδοβλαχία δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στην επανάσταση του Μόρια να εδραιωθεί τσακίζοντας τις δυνάμεις των Τούρκων.
Η ελευθερία ήταν ήδη πλέον πολύ κοντά!!!

ΥΓ * το αρχικό σχέδιο προέβλεπε την άφιξη του Υψηλάντη στην Μανή για να αρχίσει από εκεί την επανάσταση αλλά ο πρόωρος ξεσηκωμός του Βλαδιμιρέσκου άλλαξε τα πάντα.
ΥΓ2 οι μόλις 37 ιερολοχίτες που παραδόθηκαν στην συνέχεια αποκεφαλιστήκαν