Bazen hasta, yaşamında değişiklik yapmaksızın, yalnızca kendisini sıkan nevrotik belirtilerden kurtulmayı umar ve tedaviden bir mucize bekler.
Hasta yaşam biçimini tedaviye getirirken, bir noktadan sonra, çocukluk yıllarında ailesinden gördüğü tutumları terapistine yansıtmaya başlar.
Yanlış anlaşıldığı, kendisine haksızlık edildiği, sevilmediği, ya da sömürüldüğü kaygısına kapılmaya başlar.
Çoğu zaman da hasta, terapistinin bu olumsuz tutumları kendisine göstermesine yol açabilecek ortamı bilinçsiz bir biçimde hazırlar.
Hastanın bu bilinçdışı oyununu çocukluğundan beri başarı ile sürdürdüğünü düşünürsek, terapist oldukça amatör bir oyuncu durumundadır.
“Terapistin oyunu kazanması değil, bu oyuna katılmaması mühimdir.”
Eğer iki kişiden biri (terapist) zafer ya da yenilgi ile ilgilenmez ise yıkıcı bir çekişmenin yerini yapıcı bir ilişki zemini alacaktır.
Eğer iki kişiden biri (terapist) zafer ya da yenilgi ile ilgilenmez ise yıkıcı bir çekişmenin yerini yapıcı bir ilişki zemini alacaktır.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
