Βικτώρια αυτός ο παράξενος τρομακτικός οικείος κοσμος.
Τα τελευταία τρία (3) χρόνια στην πολυκατοικία που ζω
(Αθήνα, Πλ. Βικτωρίας) συνέβησαν τα παρακάτω: 1) Η όμορφη χαμογελαστή Ρουμάνα που ζούσε στο διπλανό διαμέρισμα απελάθηκε ύστερα από κινηματογραφική σύλληψη,
γιατί δεν είχε νόμιμα χαρτιά. Πρόλαβε όμως να φωνάξει δύο (2) φορές την πυροσβεστική και να με απεγκλωβίσει από το ασανσέρ, σε κάποιες στιγμές που υπήρξε διακοπή ρεύματος... 2) Ο Γιώργος που έμενε στον κάτω όροφο βρέθηκε μετά από τρεις μέρες νεκρός στην μπανιέρα του,
από υπερβολική δόση.
Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας θεώρησε ότι αυτό ήταν δώρο του Θεού, κυρίως γιατί ο Γιώργος και οι φίλοι του, για κάποιο λόγο, βράζανε και πίνανε τις πρέζες τους σε μια καβάντζα στο υπόγειο της πολυκατοικίας δίπλα στον καυστήρα.
Ο Γιώργος στη διαθήκη του είχε χαρίσει το διαμέρισμα στην πολυκατοίκια... 3) Το πνευματικό μουσουλμανικό κέντρο του υπογείου που εξελίχθηκε σε άτυπο τζαμί έκλεισε για υγειονομικούς λόγους...
4) Με το κλείσιμο του κέντρου αποδεσμεύτηκε η αστυνομική δύναμη που για
δύο (2) χρόνια έκανε αισθητή την παρουσία της με ένα περιπολικό επί 24ώρου βάσεως έξω από την είσοδο της πολυκατοικίας...
5) Από τη μέρα που χάρισα κάποια παλιά μου ρούχα σε μια οικογένεια Αφγανών που μένει στον τρίτο όροφο, μου έχουν προσφέρει φαγητό τρεις (3) φορές...
6) Στον όροφο που μένω ζούνε δύο γάτοι. Τρεις φορές συναντήθηκαν στα μπαλκόνια κατά τη νυχτερινή τους σουλατσάδα και απλά «σκοτωθήκανε». 7) Η Πορτορικανή τρανς του ισογείου έχει μετατρέψει την είσοδο σε κήπο με γλάστρες από λουλούδια..
8) Οι δύο οικογένειες Βουλγάρων που μένουν στον τέταρτο αποκαθιστούν κάθε ζημιά της πολυκατοικίας άμεσα και δωρεάν.. 9) Δύο Τούρκοι του πέμπτου λατρεύουν το τσίπουρο που τους έδωσα, όταν με βοήθησαν σε μια δύσκολη μεταφορά... 10) Στο ασανσέρ ακούγεται κλασική μουσική...
11) Οι Πακιστανοί του πρώτου ορόφου σού λένε καλημέρα με χαμόγελο... 12) Δυο γριές Ελληνίδες στον τρίτο και στον δεύτερο δεν σταμάτησαν ποτέ να γκρινιάζουν... 13) Τον Ουκρανό του έκτου δεν τον έχει δει κανείς... 14) Το κορίτσι μου κοιμάται ήρεμο και νώθει ασφάλεια...
15) Η Σομαλή του τρίτου και το κοριτσάκι της χρησιμοποιούν μόνο τις σκάλες... 16) Το ζευγάρι των Μολδαβών που καθαρίζει την πολυκατοικία μόλις τελειώσει τη δουλειά του, αγκαλιάζεται και φιλιέται... 17) Όλοι τους με φωνάζουν Γιώργο.
κείμενο Γιώργος, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
μπορεί τελικά στην προεδρεία της δημοκρατίας να μην προσκαλέστηκε ο διασώστης Ιάσονας Αποστολόπουλος
αλλά τουλάχιστον καλέστηκε, παραβρέθηκε και φωτογραφήθηκε με την πρόεδρο της δημοκρατίας,
η πρόεδρος του συλλόγου γυναικών Ν. Βύσσας Έβρου κύρια Φανή Μπαχαρίδου;;
ποια είναι όμως η Φανή Μπαχαρίδου;;;
Λοιπόν
στις δημοτικές εκλογές του 2006 για τον δήμο Βύσσας Εβρου, η Φ. Μπαχαρίδου ήταν επικεφαλής συνδυασμού προσκείμενου στη ΝΔ αποκλείστηκε από τον δεύτερο γύρο.
Τοτε η εν λόγω κυρία ηρθε σε μυστική συμφωνία να υποστηρίξει στον δεύτερο γύρο τον υποψήφιο δήμαρχο του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτη Σιανκούρη.
Ως «αντάλλαγμα» ο Σιανκούρης θα διόριζε τη κ. Μπαχαρίδου σε διοικητικές θέσεις επιχειρήσεων του δήμου, όπως και έγινε, ενώ είχαν εκδοθεί και 4
"Προχθές έγινε κάτι φοβερό.πήγα να φρεσκαρω τον κουβά με το νερό που έχω έξω για όποιο ζωάκι χρειάζεται & η εικόνα που αντίκρισα ήταν σοκαριστική.
μια μεγάλη χελώνα ήταν κατακόρυφα μέσα στον κουβά με το κεφάλι εγκλωβισμένο στον πάτο του γεμάτου νερό κουβά & τα πίσω ποδαράκια της
επάνω αναίσθητα..
παθαίνω ΤΟ σοκ.
τρέχω γρήγορα και την βγάζω,πνιγμένη από το νερό,νεκρή,χέρια, πόδια, κεφάλι, ουρά, εντελώς μαριονέτες..και τα μάτια της πρησμένα και διογκωμένα ορθάνοιχτα χωρίς καμία αντίδραση στο άγγιγμα της κόρης.
...ήταν νεκρή.
Τρέχω στην αποθήκη με τη
χελώνα να την κρατάω με το κεφάλι κάτω για να βγαίνουν τα νερά που είχε μέσα της και παίρνω την τρόμπα που έχουμε που έχει διαφορά στόμια και της κουμπώνω το στόμιο με το μεγάλο άνοιγμα και της το κολλάω στη μύτη στόμα της χελώνας και αρχίζω να της βάζω αέρα...ξανά &
Σήμερα το μεσημέρι πριν τη μεσημεριανή κατάκλιση περί της 12:00 π.μ και με ανοιχτά πολλά από τα κελιά μας , εισέβαλαν στη Δ πτέρυγα δεκάδες άτομα της ΟΠΚΕ με πολυβόλα στα χέρια και αρκετοι μπάτσοι από την ΓΑΔΑ (αντιτρομοκρατική και εκβιαστών) καταστρέφοντας ολοσχερώς πολλά από τα
κελιά .
Ψάχνοντας υποτίθεται για όπλα , ύστερα από ό,τι μάθαμε από εντολή του Υπουργείου και αξιοποίηση "αξιόπιστων" πληροφοριών ...
Προφανώς και δεν βρήκαν κάτι , γιατί δεν υπάρχει κάτι τέτοιο από αυτά υποτίθεται που έψαχναν εδώ που βρισκόμαστε ...
Κατέστρεψαν την ατομική περιουσία κρατουμένων , ψυγεία , air-condition , τηλεοράσεις , είδη υγιεινής , ρούχα , τρόφιμα , τα πάντα , με μία απίστευτα εκδικητική μανία !
Με λίγα λόγια κάνοντας τα κελιά μη κατοικήσιμα ...
Τώρα όσον αφορά αποζημίωση για όλες αυτές τις ζημιές (?)
η Ελληνίδα serial killer με τις περισσότερες δολοφονίες ήταν ηγουμένη.
Γεννημένη το 1883 στην Κερατέα, η Μαριάμ Σουλακιώτου, γνωστή ως ‘’The Woman Rasputin’’ ή ‘’γυναικείος σατανάς’’ ήταν ηγουμένη στην Μονή unknownmisandry.blogspot.com/2011/12/greek-…
«Παναγίας Πευκοβουνογιάτρισσας» κοντά στην Κερατέα την όποια μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο Ματθαίο ίδρυσαν το 1927. Το μοναστήρι άνηκε στους Παλαιοημερολογίτες της παράταξης των Ματθαιϊκών.
Τη νύχτα της 5ης Δεκεμβρίου του 1950, περισσότεροι από 80 αστυνομικοί με
επικεφαλής αξιωματικούς της ασφάλειας, έναν ανακριτή κι έναν αντεισαγγελέα πραγματοποιούν επέμβαση στη Μονή και απελευθερώνουν δεκάδες πλούσιες ηλικιωμένες γυναίκες και 36 αγόρια και κορίτσια που βρίσκονταν σε κατάσταση εξάντλησης και θρησκευτικού παραληρήματος.
γράφει ο Vasilis Dimakis
Το 2013 στο κατάστημα Δομοκού οπου ήμουνα τότε , ημουν στην ίδια πτέρυγα με ένα γνωστο άτομο από το χώρο , ο οποίος σε δεύτερο βαθμό μετά αθωώθηκε παμψηφεί και τα λοιπά και τα λοιπά ...
Όνομα και μη χωριό , ο νοών νοείτω ...
Στην ίδια πτέρυγα , εκείνο τον καιρό ήταν και ένα παιδί αρκετά ταλαιπωρημένο από τη ζωή και το κακό οικογενειακό του περιβάλλον.
Το παιδί αυτό , τη μόνη σχέση που είχε με τα βιβλία , ήταν να κόβει τα εξώφυλλα και να τα κάνεις τζιβάνες ...
Από ένα διάστημα και μετά , παρακολουθούσα και έβλεπα ότι κάθε εβδομάδα κράταγε και ένα διαφορετικό βιβλίο το οποίο άκουσον άκουσον το διάβαζε κιόλας ...
Δεν άντεξα στον πειρασμό τον προσέγγισα και τον ρώτησα , "ρε σύ τι σ' έπιασε και το έχεις ρίξει στη μελέτη με τέτοιο ζήλο" ?
Στα τέλη του 1984, ένας απεγνωσμένος πατέρας έρχεται σε επαφή με έναν ποδοσφαιριστή της Νάπολι και του ζητάει να μεταφέρει στον προπονητή και τη διοίκηση την επιθυμία του να διοργανωθεί ένας φιλικός αγώνας. Ο λόγος είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για τον γιο του του οποίου η ζωή
κινδύνευε και χρειάζονταν χειρουργική επέμβαση το συντομότερο δυνατόν.
Δυστυχώς, ο τότε πρόεδρος της Νάπολι δεν συμφώνησε να διεξαχθεί ο αγώνας φοβούμενος τυχών τραυματισμό κάποιου παίκτη.
Το περιστατικό έφτασε όμως στα αυτιά του κορυφαίου εκείνη την εποχή ποδοσφαιριστή στον
κόσμο, Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα.Ο Αργεντινός “επαναστάτησε”εναντίον του προέδρου,πλήρωσε ρήτρα 12 εκατομμύρια ιταλικές λιρέτες στην ασφαλιστική εταιρία (Lloyd’s) που ασφάλιζε τα πόδια των παικτών της Νάπολι και είπε:
«Δεν πα’ να γ@@@@ και η Lloyd’s,ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει