۱- #رشته‌تویتت
در تاریخ بیشرف تر و پست تر و کثیف تر از « محمدباقر مجلسی» و پدرش «محمد تقی مجلسی» پیدا نمیکنید.. این دو، دروغگویان و حرامی هایی بوده اند که مفت مفت در سرزمینمان خوردند و چریدند و این سرزمین را به فاضلابِ دین و مذهبشان تبدیل نمودند...
در تاریخ بیشرف تر و پست تر و کثیف تر از « محمدباقر مجلسی» و پدرش «محمد تقی مجلسی» پیدا نمیکنید.. این دو، دروغگویان و حرامی هایی بوده اند که مفت مفت در سرزمینمان خوردند و چریدند و این سرزمین را به فاضلابِ دین و مذهبشان تبدیل نمودند...
۲_ روایتی از این کثافت را که در موردِ «علی » بوده است را برایتان مینویسم.. پس از خواندن ممکن است سر بر دیوار بکوبید که حماقتِ ساکنینِ سرزمینمان تا به کجا رفته است.
۳- در دورانِ صفویه،«محمد تقی مجلسی»، پدرِ همین «محمد باقر مجلسی» که یکی از فریبکارترین و ستمگرترین ملایانِ همۀ #تاریخ_اسلام است.. وی از #لبنان توسطِ شاهانِ بیخرد و نادانِ #صفوی به ایران دعوت شده بود و حوزۀ درسِ آخوندهایِ عرب پرستِ آن روزِ اصفهان زیرِ نظر او اداره میشد،
۴- (درست به مانند امروز) این اَبَر بیشعورِ تاریخ به کمکِ همصنفانِ بدتر از خود، کتابهایی به رشتۀ تحریر در آورده که برایِ انسان و انسانیت، مایۀ خِفتِ عقل و ذلتِ خِرد است... یک جلد از کتابهایِ مهملِ برای ویران کردنِ یک تمدنِ بزرگ کفایت میکند...
۵- به دستورِ همین اخوند مجلسی، هنرمندانِ نقاش و موسیقی دانها و فلاسفۀ #ایرانی را در میدانِ نقشِ جهان اصفهان، زنده زنده به آتش میکشیدند
دوستانِ عزیزم، «#میرزا_آقا_خان_کرمانی» خطاب به جلال الدوله مینویسد: بجانِ تو جلال الدوله،
دوستانِ عزیزم، «#میرزا_آقا_خان_کرمانی» خطاب به جلال الدوله مینویسد: بجانِ تو جلال الدوله،
۶- اگر یک جلد کتابِ "#بحارالنوار" را در هر ملتی انتشار بدهند دیگر امیدِ نجات از برایِ آن ملت دشوار است.. حالا تصور کن که هرگاه ۲۴ جلد از این کتاب در ملتی منتشر شود و منکرِ آن هم کافر به حساب بیاید، دیگر حالِ آن ملت چه خواهد بود
۷- عزیزانم، در زیر روایتی از این جرثومۀ فساد در "بحار النوار" را برایتان مینویسم... خودتان بخوانید و با خردِ خویش داوری کنید
علی علیه السلام در غزوۀ صفین قصدِ عبور از نهرِ فرات را داشت، ولی معبرش معلوم نبود.. به نصیربن هلال فرمود: برو بر کنارِ فرات بایست
علی علیه السلام در غزوۀ صفین قصدِ عبور از نهرِ فرات را داشت، ولی معبرش معلوم نبود.. به نصیربن هلال فرمود: برو بر کنارِ فرات بایست
۸- و از طرفِ من «کرکره» را صدا کن، ماهی به تو جواب میدهد، آن وقت محلِ عبور را از او بپرس... نصیر اطاعت نمود و بر کنارِ فرات آمد و فریاد برآورد که یا «کرکره»... بالفور "هفتاد هزار" ماهی سر از آب بیرون آوردند که لبیک لبیک، چه میگویی؟
۹- جواب داد مولایم غالب کل غالب، سلطان مشارق المغارب، علی بن ابیطالب معبرِ فرات را میخواهد.. آواز برآوردند که ما همه «کرکره» نام داریم، بگو این شرف در حقِ کدامیک مرحمت شده است تا اطاعت کند؟ نصیر برگشت و ماجرا را به عرضِ مولا رسانید. فرمودند که برو و «کرکره بن صرصره» را بخوان..
۱۰ _ برگشت و ندا داد، اینبار "شصت هزار" ماهی سر از فرات درآوردند که ما همه «کرکره بن صرصره» هستیم. این عنایت در حقِ کدامیک از ما شده است؟ نصیر برگشت و حکایت را عرض نمود... فرمودند برو و «کرکره بن صرصره بن غرغره» را بخوان...
۱۱- نصیر بازگشت و چنین کرد. ایندفعه "پنجاه هزار" ماهی سر از فرات برآوردند و لبیک گویان گفتند که ما همه این نام را داریم و مقصود کدام است تا اجرایِ فرمان کند؟ باری دیگر برگشت و عرض ماجرا نمود. فرمودند برو و «کرکره بن صرصره بن غرغره بن دردره» را بخوان.
۱۲ - باز چنان کرد و باز جواب شنید چون دفعات سابقه... تا آنکه در دفعۀ هشتم، فریاد برآورد ای: «کرکره بن صرصره بن غرغره بن دردره بن جرجره بن عرعره بن مرمره بن فرفره» !! آنگاه ماهیِ بسیار بزرگی سر از آب بیرون درآورد و آواز داد که لبیک لبیک، چه گویی و چه خواهی؟
۱۳- گفت مولایِ متقیان به تو سلام میرساند و میفرماید که معبرِ فرات را به ما نشان بده... ماهی قاه قاه خندید!! و گفت که ای نصیر بدرستی که علی بن ابیطالب با تو مزاح فرموده است زیرا خودش راه های دریاها و معبرها و دجله ها را از ماهیان بهتر میداند،
۱۴- اگر باور نمیکنی بدان و آگاه باش که چون "یونسِ پیغمبر" از نینوا فرار کرد و به کشتی سوار شد و او را به دریا انداختند، خطاب به من رسید که آن را ببلعم، ناگاه جوانی از ابر فرود آمد با هیبتی که لرزه بر اندامم افتاد و به من
۱۵- خطاب فرمود که یونس شیعۀ من است و با میهمانت به مدارا رفتار کن. عرض کردم که ای مولایِ من، نام مبارکت چیست؟ فرمود: فریادرسِ درماندگان، چارۀ بیچارگان، امیر مومنان... ای نصیر، از آن پس، هر روز آن حضرت،
۱۶- چندبار می آمد و با یونسِ پیغمبر محضِ رفعِ دلتنگی در شکمِ من سخن میگفت و عجایبِ دریا را بدو نشان میداد... اینک بدو بگو که معبرِ فرات آنجا است... نصیر برگشت و صورتِ حال عرض کرد. حضرت فرمودند: آری من به همۀ راه هایِ آسمانها و زمین آگاهم..
۱۷- پس نصیر صیحه زده و غش کرد و چون بهوش آمد فریاد برآورد: شهادت میدهم که تو همان خدایِ واحد و قهاری... و آنگاه حضرت فرمودند چون نصیر کافر به خدا و مرتد از ملتِ محمد مصطفی شده، قتلش واجب است... آنگاه شمشیر از غلاف کشید و گردنِ نصیر بزد
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
