با ذکر ریدم به کورونا و تحریم و باعث و بانیش از بالا تا پایین، میخوام از #مهاجرت_کاری به ترکیه و تجربهی سه سال کار کردن توی #استانبول براتون بگم. هم از این شرکت خوشگلای درپیت ایرانی براتون میگم، هم شرکتایی که کاملن بیس ترک دارن و هم شرکتای اینترنشنال. ۱/۱۳
بعد از فتح تپه های ریده و نریده توی دیجیکالا، اسنپ و بامیلو، یه آفری از یه شرکت توی #استانبول گرفتم و با کلی تحقیق نکردن راهی #ترکیه شدم تا شروعی باشه برای بی برنامهترین #مهاجرت تاریخ، و البته ترک جغرافیایی که هیچ اختیاری توی انتخابش نداشتم. ۲/۱۳
ایستگاه اول؛ یه شرکت هفتاد هشتاد نفره با اربابان ایرانی، حدود ۲۵ تا ۳۰ نفر پرسنل ایرانی. فنی خیلی خوب بود، نه اینکه چون خودم تکلید بودم. چون نصبتن دولوپرای خوبی داشت و اینکه تاکید روی استفاده از سرویسهای کلاود و ترد پارتی بود. سرجمع فنی راضی بودم. ۳/۱۳
یه شرکت VoIP مال ۲تا برادر از این خر پولای رانتی وصل به نظام که میخواستن کسشعرترین پروداکت ممکن رو تولید کنن. هر ماه پارتی داشتیم تو شرکت، بهترین درینکها رو میخریدن تا در مقابل مثل گوسفند با تیم فنی رفتار کنن. با شعار شیرم دهن داداش کوچیکه با رامین و شبنم زدیم بیرون. ۴/۱۳
ایستگاه دوم؛ سُلوشن آرکیتکت شدم توی یه شرکت تلهکامونیکیشن ترک. ماموریت، مهاجرت از مونولتیک به مایکروسرویس، جوونم. مشتری ها دولتی، استفاده از کلاود ممنوع. تمام زیرساختها این هاوس، روی سرورهای دولتی. تقریبن از اختراع cpu شروع کردیم. ۵/۱۳
خیلی شرکت قشنگی بود، دیزاین داخلی عالی، آفیس فولی اسمارت، پروداکت سکسی، منم که عاشق پروژههای هایترافیک. کلی چیز یاد گرفتم. یه زیرساخت مایکروسرویس با کلی جزئیات و مزیّن به یه گیتوی اسمارت برای لِوِلایز کردن ترافیک و تظمین کوالیتی آو سرویس برای گروههای مختلف مشتریان. ۶/۱۳
یه الدنگی سوپ خفاش رو سر کشید و شرکت من و چند نفر دیگه رو ریلیز کرد، به همین برکت قسم.
در واقع دولت برای حمایت از کارفرما در پندمی کورونا تصمیم گرفت با لگد بزنه تو تخم کارمندا و به کارفرما اجازه داد که پرسنل رو تا آخر قرارداد بفرسته مرخصی بدون حقوق!!! ۷/۱۳
قشنگ بود نه؟ پس اینم بدونید که توی #قانون_کار#ترکیه شما یک سال اول مرخصی نداری، بعد یک سال ۱۴ روز مرخصی نصیبت میشه. با عوض کردن شرکت هم کانتر مرخصیات صفر میشه.
خوشبختانه در اینجا جوهر خودکار قانونگذار خشک شد، وگرنه اجازهی سکس مقعدی هم به کارفرما میدادن. ۸/۱۳
کلن قانون کار توی #ترکیه خیلی داغونه، و به نظرم یکی از دلایل اصلی #مهاجرت_کاری نکردن به ترکیه همین قوانین سوپر احمقانشه. ۹/۱۳
ایستگاه سوم؛ مرسدس بنز. کمپانی اینترنشنال، بروکراتیک، فنی خوب. پروداکت خوب. تیم خوب. کلن خوب. اما یه بدی بزرگ داشت، اونم اینکه توی ترکیه بود. باز هم قانون کار داغون، آینده ای به شدت ناروشن، سوشال سکیوریتی پایین. ترکیه رو عرض کردم خدمتتون. ۱۰/۱۳
خلاصه دیدم این که زندگی نمیشه، این لالوها یه آفر گرفتم زدم از ترکیه بیرون. اما اینا تازه مقدمه بود، که این توییت بعدی رو بزنم. ۱۱/۱۳
ترکیه اقتصاد ضعیفی داره، بیکاری خیلی زیاده، کار پیدا کردن خیلی سخته، تورم داره، یه شبه ماشین و خونه توش گرون میشه. اکوسیستم نرمافزاری خوبی نداره. با ایرانیها خوبن ولی فرهنگ پذیرنده ای نداره. خیلی جاها احساس میکنی کرامت انسانیت حفظ نمیشه. البته که خوبیهایی هم داره. ۱۲/۱۳
پس من بر اساس تجربه شخصی #مهاجرت_کاری_به_ترکیه رو پیشنهاد نمیکنم، مخصوصن به جوونترا که ممکنه کلن برینن تو کریر پثشون. درواقع پیشنهاد میکنم اول کشورهای دیگه رو امتحان کنید و اگه تصمیم گرفتید برای کار کردن به ترکیه بیاید حتمن دلیل محکمی داشته باشید. بوس به همتون ۱۳/۱۳
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh