شرایط فعلی حاصل سه چیز است. از بین رفتن روحیه سربازان، اختلافات داخلی و معاملات پنهانی. سربازان ارتش و پلیس به اندازه کافی تجهیزات دارند ولی طالبان با موتور سیکلت میآیند و همه جا را تصرف میکنند و اینها هم فرار میکنند. در واقع انگیزهای برای مقاومت ندارند.
دولت هم به دلیل مسائل قومی و جلوگیری از قدرتمند شدن گروهها و احزاب قومی نیروهای مردمی را تجهیز نمیکند و میگوید اگر آنها فعالیتی میکنند باید در چارچوب نیروهای ارتش و پلیس باشد. اشرف غنی کینهای که از عطا و دوستم و محقق دارد به مراتب بیشتر از کینه او نسبت به طالبان است.
فسادی که در این سالها در افغانستان ریشه دوانیده اثرات خود را نشان میدهد. چرا یک سرباز باید کشته شود و وقتی همسرش دنبال امتیازات او میرود باید تن خود را در اختیار فرمانده شوهرش قرار دهد؟ دیگر چه انگیزهای برای سرباز جهت دفاع باقی میماند؟
جمهوری دو پاسپورتههای غنی باعث و بانی سیه روزی مملکت است. پستهای کلیدی را فروختند. عواید گمرکات را به حساب خودشان واریز کردند. قراردادهای بزرگ را برای خودشان گرفتند. دختران و زنان را در بدل شغل مورد بهرهکشی جنسی قرار دادند. سرباز یا مردم برای جمهوریت سراسر فاسد تو جان بدهند؟
حمدالله محب مشاور امنیت ملی غنی جنگ را از طریق واتسپ مدیریت میکند. مدیریت واتسپی جنگ نتیجهاش این شده که داریم میبینیم. فقط امیدوارم دو پاسپورتههای اطراف غنی به شمول خود او فرصت فرار از کابل را پیدا نکنند.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
من در پی تطهیر آمریکا نیستم ولی آمریکا جایی به ما امضا نداده بود که ابد الابد خرج ما رو بده، حقوق و تجهیزات نیروهای امنیتی و دفاعی ما رو بده. ظرف بیست سال صدها ملیارد دلار در افغانستان خرج کردند. هم در بخش نظامی و هم غیرنظامی خود ما افغانها تا توانستیم فساد و دزدی کردیم.
سرباز خیالی درست کردیم و پولش به جیب فرماندهان رفت. مکاتب خیالی درست کردیم و پولش به جیب مقامات رفت. ونتیلاتورهای اهدایی بخاطر بیماران کرونایی فروخته شد و به پاکستان رفت. سوخت مراکز نظامی دزدی میشد. پول سربازان شهید ارتش و پلیس حیف و میل میشد. افغانستان را فساد به اینجا کشاند.
همین رهبران پوشالی صاحب بهترین خانهها در کابل و مزار و هرات و دبی و استانبول و بقیه جاهای دنیا شدند. صاحب دهها ماشین لندکروزر و لکزز ضد گلوله شدند. یک بار خانههایشان را ببینید. مردم بی سواد فقیر هم مثل گله گوسفند پشت سرشان شعار زنده باد سر میدادند.
عکس: دفتر عطامحمد نور در مزار
فرمانده #علیپور کیست و قضیه #بهسود چیست؟
بهسود یک ولسوالی ( فرمانداری ) هزارهنشین در غرب ولایت کابل است که مسیر رفت و آمد به آن از مناطق پشتوننشین میگذرد. خود بهسود کاملاً امن است ولی در مناطق پشتوننشینی که باید برای رسیدن به بهسود از آن عبور کرد دولت تسلط کافی ندارد
و طالبان هر از گاهی دست به ناامنی و کشتار افراد غیرنظامی و مسافران هزاره این مسیر میزند و دولت هم عملاً هیچ کار خاصی برای تامین امنیت این مناطق نکرده و نمیکند. مضاف بر این هر سال عشایر افغانستان که به آنها کوچی گفته میشود و آنها هم پشتون هستند در بهار با گله و رمهی خود
به بهسود میروند و دست به غارت چراگاهها و زمینهای حاصلخیز آن مناطق میزنند که از حمایت دولت نیز برخوردارند. ( اشرف غنی خودش کوچی است ). از چند سال بدینسو یک جبهه مقاومت مردمی به رهبری همین #علیپور شکل گرفته است و بصورت مردمی به تامین امنیت مسیر بهسود و هزاره جات میپردازندد