Toevallig ken ik een flinke groep nieuwkomers uit 2016. En zonder overdrijven kan ik stellen dat ze allemaal, stuk voor stuk harde werkers zijn gebleken. Binnen no time de taal onder de knie en soms ook nog Engels. Niet te beroerd om werk aan te pakken.
Netjes, vriendelijk, gastvrij. Vrolijk, soms intens verdrietig bij gemis aan familie, contact met thuisfront verscheurt het hart. En toch de volgende dag weer schouders er onder, inburgeren, taallessen, bijbaantjes, vrijwilligerswerk.
Twee minderjarige jongens, één net 15, een 16. Zonder ouders, zonder veilig nest. Ik durf te stellen dat ik hen heb leren kennen en ervan overtuigd ben dat ze een aanwinst zijn voor ons land. Geen last. Geen 'vluchtelingenstroom'
maar mensenkinderen. Die onze voetballers kennen [toen NL nog goed was], nieuwsgierig zijn naar dit nieuwe land. Hun bijdrage willen leveren aan dit land, niet hun hand ophouden maar werken. Soms denk ik: kunnen we niet een groep notoire ontevreden NL-ers inruilen tegen een groep
dankbare nieuwkomers? Het zou ons land goed doen.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
