Thread by @PetrosVanRipper

Στην Πτήση 411 της 9 Αυγούστου 1978 ένα από τα τέσσερα Boeing 747-200 της Ολυμπιακής θα πετούσε από την Αθήνα με προορισμό τη Νέα Υόρκη. Στις 14.00 το πλήρωμα πήρε τις θέσεις του και το αεροπλάνο μπήκε στον αεροδιάδρομο για την απογείωση.Εκείνη την ημέρα το αεροσκάφος είχε 400

επιβάτες και 18 μέλη πληρώματος με κυβερνήτη τον κρητικό Σήφη Μιγάδη. Είχε 32 χρόνια εμπειρία και τα τελευταία χρόνια είχε αναλάβει το πιλοτάρισμα των jumbo της Ολυμπιακής. Συγκυβερνήτης ήταν ο Κ. Φικάρδος.Πριν οι ρόδες ξεκολλήσουν από το έδαφος, ακούστηκε μια έκρηξη από τον δεξί

κινητήρα, ο οποίος εξερράγη λόγω υπερθέρμανσης των αγωγών ψύξης του στροβίλου, ενώ οι υπόλοιποι 3 έχασαν την ισχύ τους.Ο Μιγάδης δεν μπορούσε να σταματήσει κι έδωσε εντολή στον Φικάρδο να μαζέψει τις ρόδες για να συνεχίσει. Ο πιλότος έδινε μάχη να ανυψωθεί και όσοι βρίσκονταν στο

αεροδρόμιο πίστευαν ότι θα έπεφτε.Με ελάχιστο ύψος κατάφερε να περάσει το πρώτο εμπόδιο που ήταν ο λόφος Πανί στον Άλιμο.Το αεροπλάνο πλέον πετούσε με ταχύτητα ελάχιστα χαμηλότερη απ το όριο για την απώλεια στήριξης.Η πορεία που μπορούσε ο κυβερνήτης να ακολουθήσει ήταν μόνο

ευθεία και οριζόντια. Κάθε άλλη ενέργεια θα είχε σαν αποτέλεσμα την πτώση του γιατί θα έχανε πολύτιμους κόμβους ταχύτητας.Ο Μιγάδης επέλεξε να το κρατήσει σταθερό σε οριζόντια θέση καθώς γνώριζε πολύ καλά αεροδυναμική. Δεν τράβηξε πάνω τα χειριστήρια ώστε να ανεβάσει το αεροπλάνο

αλλά κόλλησε το αεροπλάνο στο έδαφος σε μικρή απόσταση ώστε να υπάρχει το φαινόμενο “ground effect” για αύξηση της άνωσης.Δεν μπορούσε να το στρίψει και να κάνει ελιγμούς. Πήγαινε μόνο ευθεία κι αποφάσισε να κινηθεί προς το όρος του Αιγάλεω, για να πέσει τουλάχιστον σε ακατοίκητη

περιοχή.Εκείνα τα δραματικά δευτερόλεπτα, στο πιλοτήριο επικρατούσε σιγή. Αυτός ήταν ο λόγος που οι επιβάτες δεν κατάλαβαν τίποτα και μερικοί πίστευαν ότι η χαμηλή πτήση στην Αθήνα ήταν στο πρόγραμμα. Το αεροπλάνο ενώ έχει φτάσει σε ύψος 209 πόδια (70 μ) κατεβαίνει στα 157 πόδια

(55 μ.) περνάει πάνω από τις πολυκατοικίες του Αλίμου, του Φαλήρου, της Νέας Σμύρνης και της Καλλιθέας και κατευθύνονταν προς το όρος Αιγάλεω με σκοπό του κυβερνήτη να το ρίξει εκεί αποφεύγοντας οποιαδήποτε κατοικημένη περιοχή.Όλοι στο θάλαμο διακυβέρνησης ήξεραν ότι με τέτοιες

συνθήκες το αεροπλάνο δε μπορεί να κρατηθεί και θα πέσει. Το αεροπλάνο συνέχιζε να πετά στα 55 μέτρα ξύνοντας τις πολυκατοικίες και παρασέρνοντας ακόμα και κεραίες τηλεοράσεων.
Σιγά σιγά η ταχύτητα άρχισε σταδιακά να αυξάνεται μετά από την παρέμβαση του μηχανικού κι όταν ανέβηκε

στα 170 μίλια ο κυβερνήτης άρχισε σιγά σιγά να ανεβάζει το αεροπλάνο φτάνοντας σε ύψος 300 πόδια (100μ) και κατευθύνθηκε προς το Σκαραμαγκά για να αδειάσει τις δεξαμενές του αεροπλάνου πριν να επιχειρήσει να προσγειωθεί.Η όλη κρίσιμη διαδικασία κράτησε 93 δευτερόλεπτα.Με λεπτούς

χειρισμούς και μικρούς ελιγμούς κατάφερε να το στρίψει και να επιστρέψει.Η άφιξη του αεροσκάφους έγινε σε πανηγυρικό κλίμα.Η Boeing σε κάθε προσομοίωση που έκανε, το αεροπλάνο πάντα έπεφτε.Ο Μιγάδης σε συνέντευξη το 1994 δήλωσε:
"Όσοι ζούμε μετά από αυτό, ζούμε λαθραία".