"पारले-जी"
"पारले-जी" हे बिस्कीट खाल्लेलं नाही असा माणूस 'निदान महाराष्ट्रात' तरी शोधून सापडणार नाही. माझेही पारले-जी विषयी "खास" असे अनुभव किंवा आठवणी आहेत. मी अगदी सात/आठ वर्षाचा असेल तेव्हाची अगदी पहिली आठवण. माझे बाबा "मधुकर सहकारी साखर कारखाना" येथे नोकरीला होते.
महिन्याभराच वाणसामान आमच्या साखर कारखान्याच्या किराणा सामानाच्या दुकानातून यायचे. असेच एकदा माझे काका (जे माझ्यापेक्षा फक्त नऊ/दहा वर्षांनीच मोठे आहेत} आणि मी आमच्या सायकल ने हे सामान घ्यायला जात होतो. दुपारचे कडक ऊन होते, माझे काका घामाने थबथबलेले होते आणि मी सायकल च्या पुढच्या
दांड्यावर, त्यावर आंघोळीचा रुमाल लपेटून बसलो होतो हे ठळक आठवत. त्या दुपारी महिन्याभराच्या वाणसामानात आला एक "पारले-जी' चा बिस्कीटचा पूडा. ती माझी आणि ह्या बिस्कीट ची पहिली ओळख आणि भेट. कदाचित ह्या आधीही हा पूडा आला असेल पण मला आठवत नाही. असो. दुसऱ्या दिवशी सकाळी-सकाळी आमची आई..
आम्हा तिघा बहीण-भावंडाना, "कुणा कुणाला बिस्कीट खायचंय त्यांनी लवकर उठा" असे सांगून आम्हाला लवकर म्हणजेच वेळेवर उठवल्याच मला आठवत आणि "आज चहा बरोबर आज पारले-जी खायला मिळणार" ह्या विचाराने आम्ही तिघे हि ताडताड उठून बसलो. इतके आकर्षण त्या बिस्कीट विषयी होते. आम्ही तिघांनी मिळून तो
पूडा त्याच दिवशी संपवला. आज मागे फिरून विचार केल्यावर फार वाईट वाटत कि कधी आम्ही आई-वडिलांना विचारलही नाही कि तुम्ही का नाही खात ?? कधी आजोबा-आजीने त्यातला एक तुकडा खाल्याच मला आठवत नाही. आत्या बरीच मोठी होती, पण काका तर अगदी सोळा/सतरा वर्षाचे, पण त्यांनीही कधी एकही बिस्कीट......
खाल्ल्याचं आठवत नाही. त्या वेळेस असे डोक्यात हि येत नव्हते कि त्यांनाही एक/एक बिस्कीट द्यावं आणि ह्यापैकी कुणीही आम्हीही खातो म्हणून म्हटल्याचे ही स्मरत नाही. त्यावेळेस अक्कलच नव्हती म्हणा ना हे सगळं विचार करण्याची. पण ती एक मोठी पिशवी, सायकल चालवणारे आणि घामाघूम झालेले काका,
घरात आलेले ते पाच/सात बिस्किट्स आणि तो रिकामा झालेला पुडा तर आज ही मनात चर्रर्र करून जात.
नंतर बाबांची आणि पर्यायाने आमची आर्थिक परिस्थिती सुधारली आणि हे बिस्कीट जरा नियमितपणे घरी यायला लागले आणि मग ते सर्वाना पुरेल असे दिवस आले. त्यानंतर बरीच बिस्कीट आलीत आणि ती आमच्या ही घरात
वेगवेगळ्या वेळी येत गेली.
पुन्हा हा पारले-जी माझ्या आयुष्यात आला मी पी. एचडी. करत असताना. महिन्याला ठराविक स्कॉलरशिप मिळायची पण ती महिनो-न-महिने अटकून-अटकून यायची. वाट बघून बघून थकायला व्हायचं आणि मित्रांकडून उधारीने पैसे घेऊन खानावळीत द्यावे लागायचे. बरं कोण मित्र देणार??
कारण प्रत्येक स्टुडन्ट असाच फेलोशिप घेणारा त्यामुळे तो असा किती दिवस देणार? आणि त्यात दुष्काळात तेरावा महिना म्हणा, कारण आमची खानावळ दर रविवारी बंद असायची आणि बाहेर जेवायला जावे लागायचे. मग ह्यावर मी एक उपाय शोधला कि रविवारी दुपारी उशिरा जेवायला जायचे आणि इतके खायचे कि संध्याकाळी
भूकच लागू नये. पण हा हि उपाय जास्त टिकू शकला नाही कारण वयच असे होते कि दिवसातून तीनदा जेवावे/ खावे लागायचे.
त्यावेळी आमच्या हॉस्टेल कॅम्पस च्या बाहेर एक उत्तर प्रदेश चा एक "यादव" चहाची टपरी चालवायचा. "यादव" हे जरी त्याचे आडनाव होते तरी त्याला सर्व जण "पंडित" म्हणूनच ओळखायचे.
माझी ह्या "पंडितजी" शी ओळख झाली आणि रोज सकाळ संध्याकाळ पंडित कडून चहा प्यायचा नित्यक्रम ठरला. पैसे असतील तेव्हा नाश्ता करायचा आणि नसतील तेव्हा फक्त चहा घेऊन निघायचे असे ठरलेले असायचे. मधले काही दिवस किंवा आठवडे असेच गेले आणि पंडित ला कळले कि "जोशी कुछ खा नही राहा है". त्याने एकदा
/दोनदा विचारल्यावर मी सांगितले कि, 'पंडितजी दिल्ली से फेलोशिप नही आयी है'. बरं, पंडित ला हे सगळे माहित होते, कारण पंडित तेथे असताना शेकड्याने माझ्यासारखे स्टुडंट्स बघितले होते. मग, पंडित मला आग्रह करायचा आणि "खा रे भाई, पैसे आयेगा तब दे देना. तू कही भाग नही जा रहा है" असे म्हणून
पुढ्यात करायचा "एक पारले-जी चा पुडा". आणि पुन्हा ते जुने दिवस आठवले. पुढे कितीतरी रविवार मी तो पारले-जी चा पूडा खायचा, ती संध्याकाळ ढकलायची आणि पैसे आले कि पंडितला द्यायचे, असे नवीन समीकरण जमले. जवळ जवळ चार वर्ष आणि त्यातले काही महिने अगदी प्रत्येक "रविवारची संध्याकाळ" अशीच.....
पारले-जी ने साथ दिली. हा पारले-जी माझ्यासारखा अनेकांचा सोबती होता आणि आज हि आहेच. दोन वर्षांपूर्वी "भुसावळच्या रेल्वे स्टेशन" वर एक माणूस असाच दोन कप चहा बरोबर एक पारले-जी चा पुडा संपवताना बघितलं आणि जुने दिवस आठवले आणि मग मी पण पुन्हा (भूक नसतांना) पारले-जी घेऊन दोन कप चहा घेतला
काही गोष्टी आपल्याला आयुष्यभर आठवणीत राहतात आणि "त्याच आठवणी" आपल्याला सदैव जमिनीशी बांधून ठेवतात. @Rohini_indo_aus @SjAmruta @BesuraTaansane @Drsunandambal @mechetandixit @SGhodgerikar @abhi_hinduwagh @_HinduSoul @akku_kohale @khadaksingh_ @TheRSS_Piyussh @LakhobaLokhande

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with Dr. Sachin A. Joshi

Dr. Sachin A. Joshi Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Too expensive? Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal Become our Patreon

Thank you for your support!

Follow Us on Twitter!

:(