Πληθυντικός ευγενείας=Είπα να σας πω μια καλημέρα με λίγο διαφορετικό τρόπο αφού το υποσχέθηκα όμως χθες βράδυ.Η αλήθεια είναι ότι αρχαίοι ημών πρόγονοι δεν τον χρησιμοποιούσαν.Μια αιτιολογία είναι ότι δεν τον χρειάζονταν,καθώς είχαν άλλους τρόπους έκφρασης σεβασμού.Προσοχή🔽
όμως.Σεβασμό απέναντι μόνο στα Θεία.Ο φόβος έκανε πολύ καλή δουλειά τότε.Και ο μη σεβασμός θεωρείτο "ύβρις".Μια άλλη αιτιολογία είναι ότι δεν ήταν & τόσο ευγενικοί όσο νομίζουμε.Ήταν είρωνες θα λέγαμε αλλά όχι με την σημερινή έννοια.Υποχρεώνονταν να εμφανίζονται αλαζονικοί 🔽
γιατί άνοιγαν νέα μονοπάτια,άγνωστα.Πάνω σε αυτό ακριβώς βασίστηκε & η σάτιρα.Αλλά ας προχωρήσουμε.Το 1099 οι Νορμανδοί Γάλλοι φτάνουν στην Μεγάλη Βρετανία.Μέσα στα χρόνια της αφομοίωσής τους παρατήρησαν ότι οι φεουδάρχες (Αγγλοσάξωνες) μιλούσαν στους κολλήγους τους στον 🔽
πληθυντικό & αντίστοιχα & εκείνοι απαντούσαν στον πληθυντικό.Οι Γάλλοι τους θεωρούσαν φυσικά πιο πολιτισμένους & αυτή ακριβώς την ενέργεια την πήραν λάθος.Γιατί οι φεουδάρχες μιλούσαν ως εκπρόσωποι της φαμίλιας τους & οι κολλήγοι ως εκπρόσωποι των υποταχτικών.Δηλ.ομάδων!Έτσι🔽
όταν επέστρεψαν στην Γαλατία πήραν μαζί τους πολιτισμό με πληθυντικό ευγενείας.Και από εκεί πέρασε σε όλο τον κόσμο.Ας έρθουμε σε εμάς.Θα χρησιμοποιήσω μια φράση του Ραφαηλίδη που λέει "αν η ευγένεια ήταν μόνο πρόβλημα γραμματικής,αγενείς θα ήταν μόνο οι αγράμματοι".🔽
Ο πληθυντικός σε εμάς ανήκει στα γλωσσικά φαινόμενα της Νεότερης Ελλάδας.Είναι γνωστό σε όλους ότι στα τέλη του 19ου αι. είχαμε κάποιες οικογένειες στην Αθήνα που θεωρούνταν εξέχουσες,αριστοκρατικές για να καταλάβετε.Σε ένα από τα απογευματικά γκαλά υπήρξαν καλεσμένοι Άγγλοι🔽
& Γάλλοι. Στις μεταξύ τους συνομιλίες φυσικά χρησιμοποιούσαν πληθυντικό ευγενείας.Οι μεν πρώτοι γιατί το δεύτερο ενικό & το δεύτερο πληθυντικό ήταν ίδια,οι δε δεύτεροι γιατί όπως είπα είχαν αντιγράψει λάθος. Η οικοδέσποινα λοιπόν η Ελληνίδα είχε αρχίσει & χρησιμοποιούσε την🔽
κλασική πια σύμπτυξη γλωσσών, μιλώντας μισά Ελληνικά μισά Γαλλικά.Άκουσε όμως τις συνομιλίες των Αγγλογάλλων & σε μια ερώτησή της ο Άγγλος της απάντησε στο 3ο ενικό. Το σκέφτηκε αρκετά το βράδυ & καθώς τότε έπρεπε όλοι να γίνουν "πολιτισμένοι" την επόμενη μέρα άρχισε να μιλάει🔽
στις φίλες της χρησιμοποιώντας μόνο πληθυντικό. Όπως καταλαβαίνετε δεν άργησε πολύ να περάσει & στα υπόλοιπα σαλόνια της εποχής & να εδραιωθεί μέχρι τις μέρες μας.Φυσικά η προσωπική μου θέση δεν έχει να κάνει μόνο με τον σεβασμό.Έχει να κάνει & με την οικειότητα & το πώς μας🔽
κάνει αυτή να νιώθουμε.Από την άλλη ένα πληθυντικός είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κρατάς κάποιον σε απόσταση,μέχρι να αισθανθείς αυτό το κάτι. Το αν μιλάω ή όχι σε κάποιον στον πληθυντικό για μένα σε καμία περίπτωση δεν δείχνει μόνο σεβασμό. Υπογραφή:ΚΟΡΗ ΝΑΥΑΡΧΟΥ
Διόρθωση εδώ αν & θα το καταλάβατε. Στο 2ο ενικό!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Οδυσσέας=Μέρος ΙΗ΄:Ένα παράδοξο που μας δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με το τι τελικά ήταν ο Πολύφημος,άγριος,απολίτιστος, "ανθρωποφάγος",είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ζήτησε να μάθει το όνομα του "πειρατή" ξένου (λογικό να θεωρούνται πειρατές σε μια τέτοια κοινωνία σαν αυτή 🔽
των Κυκλώπων,καθώς οι ίδιοι ζούσαν απομονωμένοι,χωρίς να έχουν επαφές με το εμπόριο & κατά συνέπεια με τους ανθρώπους).Στον θεσμό της φιλοξενίας είναι γνωστό ότι έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο η αποκάλυψη της ταυτότητας του επισκέπτη,καθώς εξασφάλιζε στον οικοδεσπότη μια μελλοντική🔽
φιλοξενία στη χώρα του φιλοξενούμενού του.Άραγε γιατί ήταν τόσο σημαντικό για τον Πολύφημο να μάθει το όνομα του μικροσκοπικού αυτού άνδρα?Στην απάντηση "Ούτις" του Οδυσσέα ο Πολύφημος εμφανίζεται αδιάφορος & θαρραλέος (αφού γνωρίζει την υπεροχή του) & απαντά : "Τον Κανένα θα 🔽
Ο Ιερός Όρκος=Όλοι ξέρουμε πόση δύναμη είχαν οι Θεοί πάνω στους αρχαίους Έλληνες.Οι άνθρωποι ανέθεταν στους Θεούς τους όλες τις ιδιότητες που θα ήθελαν οι ίδιοι να κατέχουν,αλλά επειδή ακριβώς ήταν άνθρωποι,δεν μπορούσαν να αποκτήσουν.Οι Θεοί ήταν αυτοί που αντιπροσώπευαν 🔽
την φύση σε όλες της τις εκφορές.Όποια δύναμη όμως & αν είχε ο καθένας,κανείς από αυτούς δεν είχε το δικαίωμα να πατήσει τον "ιερό όρκο" που είχε δώσε στο νερό της Στύγας,του ποταμού του Κάτω Κόσμου που είχε μαγικές ιδιότητες (να θυμίσω την Θέτις που βούτηξε εκεί τον Αχιλλέα).🔽
Όταν κάποιος Θεός έπρεπε να ορκιστεί,η Ίριδα (ως αγγελιαφόρος) γέμιζε μια υδρία με νερό της Στύγας για να γίνει μάρτυρας του όρκου.Όμως όπως κάθε παραβίαση όρκου έχει & την ποινή της.Όταν λοιπόν κάποιος Θεός παραβίαζε αυτόν τον Ιερο όρκο,έμενε ένα χρόνο χωρίς "αναπνοή",δλδ🔽
Ο μύθος του Τάνταλου=Ο Τάνταλος ήταν γιός του Δία (κατά άλλους του Τμώλου) & της Ωκεανίδας Πλουτώς.Ήταν Βασιλιάς.Σίγουρο αυτό.Το πού βασίλευε όμως ακόμα & τώρα κανείς δεν μπορεί να με σιγουριά (αν & βρισκόμαστε κοντά στο να κατοχυρωθεί ένα μέρος).Ο Παυσανίας βέβαια μας λέει 🔽
ότι ο τάφος του βρίσκεται στο όρος Σίπυλος (ΒΑ της Σμύρνης,εκεί όπου βρίσκεται ο βράχος που δακρύζει που σύμφωνα με την μυθολογία μας είναι η Νιόβη μαρμαρωμένη,που θρηνεί την δολοφονία των 12 παιδιών της από τον Απόλλωνα & την Άρτεμη).Ο Τάνταλος παντρεύτηκε δυο φορές & έκανε🔽
όπως είναι φυσικό,αρκετά παιδιά.Κοινό χαρακτηριστικό τους (όχι σε όλα αλλά στα περισσότερα)?Η Ύβρις! Το μήλο κάτω απ΄την μηλιά θα πέσει λένε & εδώ ταιριάζει απόλυτα καθώς ο Τάνταλος ήταν αλαζόντας,άπληστος & επηρμένος.Θεωρούσε τον εαυτό του ισάξιο με τους Θεούς,αφού ήταν γιός🔽
Οδυσσέας=Μέρος ΙΖ΄:Ο γίγαντας Πολύφημος άκουσε την ιστορία του Οδυσσέα,αλλά δεν φάνηκε να έδωσε & μεγάλη σημασία.Εδώ δεν σεβόταν τον Ξένιο Δία (ονομάστηκε & έτσι γιατί ήταν ο προστάτης των προσκεκλημένων & γιατί έθεσε την θρησκευτική υποχρέωση φιλοξενίας των ταξιδιωτών) θα 🔽
σεβαστεί τους "εισβολείς" που είχε μπροστά του?Φυσικά όχι. Αρπάζει στο λεπτό δυο από τους συντρόφους του Οδυσσέα,τους σηκώνει ψηλά & τους σκοτώνει χτυπώντας τους με τα κεφάλια στο βραχώδες έδαφος.Όμως δεν του έφτανε αυτό.Τους τρώει ολόκληρους με μαλλιά & δέρμα.Άλλο ένα σημείο🔽
που πρώτον τονίζεται το "απολίτιστο" του Κύκλωπα & δεύτερον η ταύτιση με τον Κρόνο καθώς αν θυμάστε & εκείνος ήταν "ανθρωποφάγος" τρόπον τινά,αφού καταβρόχθισε τα παιδιά του λόγω της προφητείας που υπήρχε ότι κάποιο από αυτά θα τον ανέτρεπε από τον θρόνο.Αλλά ας επιστρέψουμε🔽
Οδυσσέας=Μέρος ΙΣΤ΄:Και ο Οδυσσέας με το ένα πλοίο του & τους 12 συντρόφους του περνάει στο νησί των Κυκλώπων.Η ιστορία όλη εξελίσσεται γύρω από ένα & μοναδικό Κύκλωπα,τον Πολύφημο(άσχετα αν στην πορεία αντιλαμβανόμαστε μια κοινωνία Κυκλώπων).Ο Πολύφημος ήταν γιός του Ποσειδώνα🔽
& της Νύμφης Θοώσας(κόρης του Φόρκυ που ήταν δευτερεύων θαλάσσιος Θεός).Μας εμφανίζεται φοβερός γίγαντας (επομένως η λέξη άγριος αποκτά αρνητική σημασία,για να φανεί η τεράστια διαφορά μεταξύ πολιτισμού & βαρβαρότητας,δλδ μεταξύ ανθρώπου & θηρίου) ο αγριότερος από τους Κύκλωπες🔽
& ασεβής καθώς δεν έδινε λογαριασμό ούτε στον Δία ούτε & σε κανένα άλλο Θεό.Και ενώ μας δίνεται με ανθρώπινα (όσο μπορούσαν να είναι) χαρακτηριστικά εν τούτοις φαίνεται ότι δεν σέβεται κοινωνικούς θεσμούς,όπως η ξενία.Αλλά ας δούμε τι έγινε.Ο Οδυσσέας & οι σύντροφοί του έχουν🔽
Ο μύθος της ελιάς=Κάποτε ο Ποσειδώνας,αυτός ο φοβερός Θεός της θάλασσας (& όχι μόνο) πήγε στην Κεκροπία (όπως ονομαζόταν η Αττική) & βρήκε τον Κέκροπα που βασίλευε τότε, να επιβλέπει τις εργασίες οικοδόμησης της νέας πόλης.Πλησίασε τον Βασιλιά & του ζήτησε να του προσφέρει την 🔽
πόλη & να την ονομάσει Ποσειδωνία.Όμως παρουσιάστηκε & η Αθηνά & ζήτησε & αυτή την πόλη & να την ονομάσει Αθήνα.Η διαμάχη μόλις είχε ξεκινήσει.Ο Δίας αποφάσισε τότε να διεξαχθεί ένας αγώνας ανάμεσα στους δυο Θεούς & ο νικητής θα χριζόταν προστάτης της πόλης & εξαιτίας αυτού🔽
η πόλη θα έπαιρνε & το όνομά του.Μαζεύτηκαν τότε οι υπόλοιποι Θεοί στον βράχο (κατά μια εκδοχή) & παρουσία του Κέκροπα & ο αγώνας ξεκίνησε.Πρώτα ανέβηκε ο Ποσειδώνας πάνω στον βράχο,υποσχέθηκε να γίνει η πόλη θαλασσοκράτορας & με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα & 🔽