Thread by @florentiafl

Οδυσσέας=Μέρος ΚΓ΄:Φαντάζομαι ότι δεν πρέπει να είμαι η μόνη που όταν διάβαζα την Οδύσσεια δεν έφτιαχνα εικόνα το κάθε νησί που βρισκόταν.Και που δεν έχει βρεθεί αυτός ο άμοιρος.Από το Τυρρηνικό πέλαγος μέχρι & τον Ατλαντικό & την Μαύρη θάλασσα & το Βόρειο Πόλο.Κάποτε έφτασε🔽

https://twitter.com/florentiafl/status/1450751834373636097

στα χέρια μου μια μελέτη για τον "ασκό του Αιόλου".Ήταν από τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα & ενθουσιάστηκα.Όταν όμως άρχισα να διαβάζω & έφτασα στο σημείο που έλεγε ότι υπήρξε ειδικό μηχάνημα που περνούσε τις ραφές στον ασκό,προσγειώθηκα απότομα.Και αρχίζοντας να ξετυλίγω🔽

τις αναζητήσεις μου βρέθηκα σε ένα βουνό από εκδοχές αρχαιολόγων,γεωγράφων μέχρι & δημοσιογράφων.Και τότε υποκλίθηκα στον Όμηρο που με ανάγκασε να κάνω& εγώ αυτό το ταξίδι.Αλλά ας έρθουμε στο νησί των Λαιστρυγόνων.Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ετυμολογία που μας δίνει ότι προέρχεται🔽

από την λέξη lystrus=γένος σκαθαριών που συνδέθηκε με την παρωνυμία Λυστρο-γόνες.Έτσι αποκαλούσαν οι Αχαιοί του 12 αι.,τους νότιο-Αιγύπτιους δλδ ως απόγονους των Σκαραβαίων(δεν χρειάζεται να αναφέρω την σημασία των σκαραβαίων στους Αιγύπτιους,θέλω να ελπίζω).Οι Λαιστρυγόνες μας🔽

περιγράφονται σαν γίγαντες, άγριοι αλλά & ανθρωποφάγοι (σε αντίθεση με τους Κύκλωπες που όμως είδαμε τον Πολύφημο να γίνεται για τις ανάγκες της ιστορίας & αυτός ανθρωποφάγος),κάτοικοι της Τηλεπύλου (ιδρυτής ο Λάμος).Φαίνεται ότι αυτός ο βασιλιάς φρόντισε το νησί του να έχει🔽

ένα ασφαλές λιμάνι & αρκετά μεγάλο καθώς όταν έφτασαν εκεί τα πλοία του Οδυσσέα ήταν το πρώτο που παρατήρησαν: "σαν ήρθαμε στο ξακουστό λιμάνι που τριγύρω,,, το κλειούσαν βράχοι απόκρημνοι & από τα δυο μέρη..& έβγαιναν άκρες πεταχτές αγνάντια η μια στην άλλη..στη θάλασσα κι🔽

ήταν στενό του λιμανιού το στόμα..εκεί τ΄αψηλοκέφαλα τα αράξαμε καράβια..γιατί ποτέ δεν φούσκωνε το κύμα στο λιμάνι.Όμως αυτή η ασφάλεια προφανώς ήταν μόνο για τους κατοίκους της,γιατί όποιος τολμούσε να μπει εκεί κατέληγε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο στομάχι των γιγάντων🔽

Όταν έφτασαν εκεί ο Οδυσσέας έστειλε & πάλι 3 συντρόφους του να εξερευνήσουν την χώρα (αυτή η εναλλαγή μια να στέλνει συντρόφους,την επομένη να πηγαίνει ο ίδιος γιατί δεν ήθελε να έχει τα ίδια & τώρα πάλι να ξαναστέλνει συντρόφους μας δείχνει πόσο είχε αρχίσει να επηρεάζεται🔽

ο Οδυσσέας από όλα όσα του είχαν ήδη συμβεί & να συνειδητοποιεί ότι πλέον έχει πρόβλημα).Στην πύλη μιας πόλης συνάντησαν την κόρη του Βασιλιά της χώρας Αντιφάτη,που έπερνε νερό από την πηγή Αρτακία. "Η γιγάντια κόρη κατεβαίνει από το ορεινό μονοπάτι ντυμένη με μαντίλι στα 🔽

μαλλιά & κρατάει στο χέρι ένα βάζο για νερό,κάνιστρο για να πάρει νερό απ΄την πηγή Αρτακία,στην σπηλιά στον πρόποδα του βράχου".Ο Αντίλοχος (ένας από τους συντρόφους του Οδυσσέα) παίρνει το θάρρος να μιλήσει στην κόρη & να την ρωτήσει ποιος είναι ο βασιλιάς της χώρας.Και εκείνη🔽

προθυμοποιήθηκε να τους οδηγήσει στο σπίτι του.Όταν έφτασαν εκεί βρέθηκαν μπροστά σε μια έκπληξη που φυσικά μόνο φόβο τους προκάλεσε καθώς ήδη είχαν την εμπειρία από τον Πολύφημο (θεωρούμε ότι ο Αντίλοχος ήταν μέσα σε αυτούς που επισκέφτηκαν την σπηλιά του Πολύφημου,καθώς ήταν🔽

ένας από τους άξιους).Μια πανύψηλη γυναίκα (σαν βουνοκορφή) τους υποδέχτηκε,η γυναίκα του Βασιλιά,η οποία έστειλε να φωνάξουν τον άνδρα της που ήταν εκτός.Ο Αντιφάτης έσπευσε να επιστρέψει αλλά ενώ οι σύντροφοι περίμεναν τα τυπικά της Ξενίας τουλάχιστον,ήρθαν αντιμέτωποι αμέσως🔽

με την απώλεια ενός από αυτούς,καθώς ο Βασιλιάς με το καλημέρα που λένε, καταβρόχθισε τον έναν.Οι άλλοι δυο έτρεξαν έντρομοι & να ξεφύγουν αλλά & να ειδοποιήσουν τους υπόλοιπους για τον κίνδυνο.Ο δε Αντιφάτης φωνάζει αμέσως τους Λαιστρυγόνες οι οποίοι ουρλιάζοντας όρμησαν στο 🔽

λιμάνι & από την στεριά άρχισαν να εκσφενδονίζουν τεράστιους βράχους που βρήκαν όλοι τον στόχο τους.Όλα τα πλοία που ήταν αγκυροβολημένα έγιναν συντρίμμια & όσοι σώθηκαν από αυτή την επίθεση,πιάστηκαν αιχμάλωτοι & φυσικά η τύχη τους ήταν προδιαγεγραμμένη καθώς κατέληξαν στο🔽

ανθρωποφαγικό στομάχι των γιγάντων.Μόνο το πλοίο του φοβερού Οδυσσέα που δεν είχε αγκυροβολήσει μαζί με τα άλλα κατάφερε να σωθεί, αφού ο ίδιος έκοψε το παλαμάρι με το μαχαίρι του & έφυγαν άρον άρον, γλυτώνοντας για ακόμη μια φορά από του χάρου τα δόντια. Η συνέχεια αύριο