Thread by @sofiakara853

Ο αληθινός Μόγλης 🌴
Το 1867 μια ομάδα κυνηγών στη ζούγκλα του Ούταρ Πραντές στη βόρεια Ινδία εντόπισε μια αγέλη λύκων την οποία συνόδευε ένα μικρό αγόρι που περπατούσε στα τέσσερα. Οι κυνηγοί σκότωσαν τους λύκους και έσωσαν το παιδί, νομίζοντας ότι απλά είχε χαθεί.

Γρήγορα όμως διαπίστωσαν πως το αγόρι λειτουργούσε περισσότερο σαν λύκος παρά σαν άνθρωπος. Επρόκειτο για μια περίπτωση «άγριου παιδιού».

Με την ορολογία
«άγριο παιδί» αναφερόμαστε σε παιδί που έχει ζήσει απομονωμένο από την ανθρώπινη επαφή από πολύ νεαρή ηλικία και έτσι

έχει ελάχιστη ή καθόλου εμπειρία ανθρώπινης φροντίδας, συμπεριφοράς ή ανθρώπινης γλώσσας. Συγκεκριμένα, η Ινδία εκείνη την εποχή είχε αρκετές περιπτώσεις άγριων παιδιών, τα οποία μεγάλωσαν σε δάση και ζούγκλες υπό την συντροφιά ζώων.

Το παιδί μεταφέρθηκε σε ένα ορφανοτροφείο, όπου τον ονόμασαν Ντίνα Σανιτσάρ αλλά τον αποκαλούσαν και «παιδί-λύκο».
Ο Ντίνα επικοινωνούσε μόνο με κραυγές, αγνοούσε βασικές ανθρώπινες αντιδράσεις όπως το γέλιο και το κλάμα και αρνούνταν πεισματικά να του βάλουν ρούχα.

Επιθεωρούσε τα γεύματά του αποκλειστικά με τη μυρωδιά και έτρωγε αποκλειστικά ωμό κρέας, ενώ χρησιμοποιούσε κόκκαλα για να ακονίζει τα δόντια του.

Με την πάροδο των ετών
ο Ντίνα έκανε κάποια μικρά βήματα προόδου.
Έμαθε να πίνει νερό από κούπα και να περπατάει στα δύο πόδια,

αν και εντελώς άγαρμπα, έπαυσε να αντιδράει όταν του έβαζαν ρούχα και άρχισε να καταλαβαίνει την ανθρώπινη γλώσσα,
σε επίπεδο παρόμοιο με έναν εκπαιδευμένο σκύλο. Παρόλα αυτά, δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον να αναπτύξει δεσμούς με ανθρώπους.
Μοναδική εξαίρεση

αποτέλεσε ένα άλλο άγριο παιδί που βρέθηκε και μεταφέρθηκε στο ορφανοτροφείο.
Ο Ντίνα αναγνώρισε ότι το αγόρι ήταν σαν και αυτόν και άρχισε να του κάνει παρέα και μάλιστα του έμαθε να πίνει νερό από κύπελλο.

Δυστυχώς,δεν κατάφερε ποτέ να μιλήσει ή να αλληλεπιδράσει με άλλους

ανθρώπους.
Οι ειδικοί που μελέτησαν παρόμοιες περιπτώσεις συμπέραναν ότι η ικανότητα αφομοίωσης ενός γλωσσικού κώδικα επικοινωνίας αναπτύσσεσαι κατά τα πρώτα στάδια της ζωής ενός ατόμου. Όταν οι κυνηγοί βρήκαν τον Ντίνα ήταν πλέον αργά, για να

μάθει κάτι περισσότερο από τα ουρλιαχτά και τα γρυλλίσματα που έμαθε να χρησιμοποιεί από την πρώτη του «οικογένεια».

Το μοναδικό πράγμα που κατάφερε να αντιγράψει πλήρως από τους ανθρώπους ήταν το κάπνισμα.
Μυήθηκε αρκετά νέος και γρήγορα έγινε μανιακός καπνιστής.

Αυτό επιβάρυνε την υγεία του και το 1895 σε ηλικία μόλις 34 ετών ο Ντίνα πέθανε από φυματίωση.

Ο συγγραφέας και ερευνητής Ράντγιαρντ Κίπλινγκ βρισκόταν στην Ινδία την εποχή που ανακαλύφθηκε το αγόρι και εμπνεύστηκε από την ιστορία του γράφοντας το «Βιβλίο της Ζούγκλας» με

πρωταγωνιστή το αγόρι των λύκων, «Μόγλη». Αργότερα, έγινε η μεταφορά του σε ταινία κινουμένων σχεδίων από την Disney, κάνοντας την ιστορία του Μόγλη γνωστή σε όλο τον κόσμο.

Σεντούκι Ιστορίας ©️