Ο Δρ Μοχάμεντ Χάνι λέει:
Μια μέρα ήμουν στο αυτοκίνητό μου όταν ήρθε ένας νεαρός και είπε:
Να καθαρίσω το παρμπρίζ σας;
- Ναι.
Το καθάρισε, έτσι του έδωσα $ 20.
Ο νεαρός με ρώτησε:
- Γυρίσετε από την Αμερική;
- Ναι
- θα μπορούσα να μάθω για τα πανεπιστήμιά τους?
Είταν τόσο ευγενικός.
Τον ρώτησα: πόσο χρονών είσαι?
- Δεκαέξι χρονών κύριε, μόλις τελείωσα το λύκειο.
- Και πώς γίνεται αυτό;
- Επειδή σε όλα τα χρόνια που σπούδαζα είχα άριστους βαθμούς σε όλα τα μαθήματα.
- Γιατί δουλεύεις εδώ;
- Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν δύο ετών, και η
μητέρα μου εργάζεται ως μαγείρισσα, και η αδελφή μου και εγώ δουλεύουμε για να βοηθήσουμε την μητέρα μας.
Άκουσα ότι τα αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν υποτροφίες για αριστούχους φοιτητές που προχώρησαν στην ακαδημαϊκή τους επίδοση.
Υπάρχει κάποιος που να σε βοηθήσει;
- Έχω μόνο τον εαυτό μου.
- Πάμε να φάμε και να συζητήσουμε;
- Με την προϋπόθεση ότι θα καθαρίσω το πίσω παρμπρίζ,
Συμφώνησα.. και στο εστιατόριο ζήτησε να βάλουν το φαγητό του σε συσκευασία να το πάρει σπίτι του για την μητέρα και την αδερφή του αντί να φάει.
Παρατήρησα ότι τα αγγλικά του είναι εξαιρετικά και ότι είναι ειδικευμένος στα περισσότερα επιχειρηματικά θέματα.
Αποφασίσαμε ότι θα μου φέρει τα έγγραφά του σπίτι μου και θα προσπαθήσω να κάνω ότι μπορώ για αυτόν
Έξι μήνες αργότερα τον δέχτηκαν και με πήρε τηλέφωνο και μου είπε:
«Είμαστε σπίτι κλαίμε από χαρά».
Δύο χρόνια αργότερα, δημοσίευσαν το όνομά του στο New York Times Magazine ως ο νεότερος ειδικός στη σύγχρονη τεχνολογία.
Η οικογένειά μου και εγώ ήμασταν πολύ χαρούμενοι για την εξέλιξη του νεαρού.
Η σύζυγός μου πήρε τη βίζα για τη μητέρα και την
αδελφή του χωρίς να το γνωρίζει, και όταν ο νεαρός άνδρας είδε τη μητέρα και την αδελφή του μπροστά του στην Αμερική, δεν μπορούσε να μιλήσει ή ακόμη και να κλάψει!
Μια μέρα η οικογένειά μου και εγώ ήμασταν μέσα στο σπίτι όταν τον είδαμε έξω να πλένει το αυτοκίνητό μου!
Τον αγκάλιασα για την απρόσμενη έκπληξη και του είπα:
- Τι κάνεις γιατί πλένεις το αυτοκίνητο?
Επιτρέψτε μου, για να μην ξεχάσω τον εαυτό μου, τι ήμουν πρίν και τι κάνατε για εμένα κύριε. !!
Αυτός ο νεαρός άνδρας είναι ο Φαρίντ Αμπντέλ Αλί και είναι πλέον ένας από τους καλύτερους και πιο διάσημους καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ στην Αμερική!
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Γεννημένος στην Απείρανθο,ένα μικρό ορεινό χωριό της Νάξου ο Νίκος Πρωτονοτάριος ήρθε από πολύ μικρός αντιμέτωπος με το «μυστήριο» που «έτρωγε» τον τόπο του Νέοι άνθρωποι,σε πολλές περιπτώσεις ακόμη & μικρά παιδιά,έχαναν την ζωή τους αιφνιδιαστικά προδομένοι από τις καρδιές τους.
Για πολλά χρόνια η επιστημονική κοινότητα απλά παρατηρούσε το φαινόμενο, ανίκανη να δώσει μια εξήγηση ή αποδίδοντας τα αίτιά της σε άλλους παράγοντες, αγνοώντας τους πραγματικούς λόγους εκδήλωσης του φαινομένου. Όταν ο Πρωτονοτάριος επέστρεψε στο νησί του
ως γιατρός πλέον αποφάσισε να μην μείνει απλός παρατηρητής, αλλά να κάνει κάτι ώστε να βοηθήσει στην αποκωδικοποίηση αυτού του ύπουλου εχθρού που σκότωνε τους συντοπίτες του.
η ανάρτηση του γιατρού Βαγγέλη Δημητρόπουλου που εργάζεται στο νοσοκομείο Αμαλιάδας,έχει ως εξης:
«Αγαπητοί φίλοι, κ φίλες ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις ευχές σας. Σαν λειτουργός της υγείας αυτό είμαι, αυτό θα κάνω κ σήμερα κ αύριο κ όσο μπορώ. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι και ίσως και με αυτόν που το έκανε.
Μέσα στο γενικό χαμό ,την ώρα που έτρεχα για να
βοηθήσω το μικρό Φώτη, κάποιος μακροχέρης μου βούτηξε, άρπαξε, έκλεψε το κινητό μου. Δυστυχώς ,χωρίς κωδικούς κτλ ένα samsung s 21, με πολλές φωτογραφίες ιατρικού περιεχομένου.
Η μητέρα του Ζακ,γράφει για το παιδί της που δολοφονήθηκε άγρια πριν τρία χρόνια και η μνήμη του παραμένει αδικαίωτη.
«Σε κοιτάζω
κι είσαι ένα πλάσμα αλλόκοτο και κατανοητό συνάμα.
Στο κεφάλι σου υπάρχουν
μικρά μαύρα φίδια,
τα μάτια σου λάμπουν
από το φως της αλήθειας
ή μήπως από τη χρυσή σκιά που έβαλες;
Τα χείλη σου στάζουν κόκκινο αίμα
ή μήπως είναι το κόκκινο κραγιόν σου;
Τα χέρια σου είναι ορθάνοιχτα και πελώρια
πώς να χωρέσουν όλοι οι πονεμένοι σε μια αγκαλιά;
Παιδί μου,
ομόρφυνες τον κόσμο με τα λόγια σου,την καλοσύνη
και τη συμπόνια σου, την ευγενική σου ψυχή και την αγάπη σου.
Και τρία χρόνια λείπεις
κι άφησες ανοιχτές πληγές και τη μαγεία σου να πλανάται στον αέρα και να ψάχνει κάπου να φωλιάσει.
Η χρυσόσκονη που σκόρπισες φεύγοντας, ταξιδεύει στην ατμόσφαιρα και είναι σαν
Την έλεγαν Λέαινα κι ήταν εταίρα. Όταν, πριν από περίπου δυόμισι χιλιάδες χρόνια, ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων εκτέλεσαν τον τύραννο Ίππαρχο, ο Ιππίας, αδερφός του Ιππάρχου και επίσης τύραννος, έβαλε να συλλάβουν τη Λέαινα, .
ερωμένη του Αρμόδιου, και να την ανακρίνουν με βασανιστήρια προκειμένου να αποκαλύψει τους συνεργούς των δύο τυραννοκτόνων. Εκείνη, για να μην μιλήσει, έκοψε μόνη της τη γλώσσα της.
Κι όταν ανατράπηκε η τυραννίδα, οι Αθηναίοι έστησαν προς τιμήν της μια χάλκινη λέαινα με
κομμένη γλώσσα, στα Προπύλαια της Ακρόπολης.
Ωραία όλα αυτά. Συγκινητική η στάση των Αθηναίων, δεν αντιλέγω. Σημασία όμως δεν έχει να στήνεις αγάλματα και ανδριάντες εκ των υστέρων.
"Ο Dan Price έμαθε πως μια από τις υπαλλήλους του, έκανε δεύτερη δουλειά για να τα βγάλει πέρα.Ο δικός του μισθός σαν CEO της εταιρείας ήταν 1 εκατομμύριο δολλάρια ετησίως. Αποφάσισε να κάνει μια γενναία περικοπή και να εισπράττει 70.000 τον χρόνο.
Τα χρήματα που περίσσεψαν τα διένειμε στους εργαζόμενους υπό την μορφή τεράστιας αύξησης μηνιαίως.Όλοι τον θεώρησαν τρελό, τα media τον γελοιοποίησαν & έβαζαν στοιχήματα πως η Gravity Payments θα χρεωκοπούσε γρήγορα. Θεωρήθηκε σοσιαλιστής & εχθρός της δεσπόζουσας επιχειρηματικής
κουλτούρας.
Έξι χρόνια μετά,το 70% των υπαλλήλων είχαν αποπληρώσει ότι χρέη προσωπικά είχαν, και κάποιοι μπόρεσαν να αγοράσουν μετρητοίς το πρώτο τους σπίτι.
Tα έσοδα της εταιρείας τριπλασιάστηκαν, η λίστα πελατών μεγάλωσε και επετεύχθη απίστευτη εξέλιξη.
Τα «παγκάκια φιλίας»
Στη Ζιμπάμπουε,σχεδόν ένας στους τέσσερις πάσχει από kufungisisa, δηλαδή από κατάθλιψη. Σημαίνει"αυτός που σκέφτεται πολύ".
Το στίγμα της ψυχικής ασθένειας είναι βαρύ,το κόστος των συνεδριών,σε μια χώρα με 80% ανεργία, δυσβάσταχτο κι έτσι οι
περισσότεροι στρέφονται σε μάγους, σε προφήτες ή σε εξορκιστές και πολύ συχνά επιλέγουν την αυτοκτονία.
Μέχρι που ο κ.Τσιμπάντα, ένας από τους 12(!) ψυχιάτρους που υπάρχουν στη χώρα
(με πληθυσμό 15 εκ.)
είχε την καταπληκτική ιδέα να εκπαιδεύσει γιαγιάδες και οι συνεδρίες
να γίνονται σε παγκάκια.
Κι έτσι, στην Χαράρε οι σοφές ηλικιωμένες απλώς κάθονται στα
«παγκάκια φιλίας»,
όπως ονομάζονται, και περιμένουν τους ασθενείς τους.
«Ξέρουν να ακούν, ξέρουν να διηγούνται ιστορίες, ξέρουν να παρηγορούν και έχουν πολύ χρόνο»,
λέει ο Τσιμπάντα για τις