Οδυσσέας=Μέρος ΛΒ΄: Και με την σημερινή αναφορά,θα κλείσω την επίσκεψη του Οδυσσέα στον Άδη,αν & θα ήθελα να μείνω & άλλο. Αυτή η αναφορά θα είναι & μικρή & θα τελειώσει με μια ερώτηση. Βρισκόμαστε λοιπόν στο τέλος της συνάντησης του Οδυσσέα με το "φάντασμα" του Αχιλλέα.Κάπου🔽
2/8 κοντά εμφανίστηκαν & άλλες ψυχές "νεκρών αφανισμένων" όπως τους λέει ο Όμηρος & όλες είχαν & από κάτι να πουν.Μόνο η ψυχή του Αίαντα του Τελαμώνιου κρατούσε απόσταση & δεν θέλησε να πει κουβέντα παρόλο που ο Οδυσσέας επιχείρησε να του αποσπάσει..άραγε τι? Συγνώμη?Συγχώρεση?🔽
3/8 - Αίαντα του τίμιου Τελαμώνα γιέ,δεν έμελλες αλήθεια μήτε νεκρός να λησμονήσεις την οργή μαζί μου,για εκείνα τα καταραμένα όπλα,που οι Θεοί τα ρίξανε στη μέση,να φέρουν στους Αργείους συμφορά"..Αυτά ήταν τα λόγια που του απηύθυνε ο Οδυσσέας.Είναι ξεκάθαρο ότι αυτό που 🔽
4/8 έβλεπε μπροστά του ήταν ένα πρόσωπο οργισμένο με ένα βλέμμα γεμάτο μίσος. Λογικό από μια πλευρά, παράλογο όμως θα έλεγα από μια άλλη. Πλέον ο Αίαντας ήταν νεκρός, ό,τι σήμαινε αυτό.Ήξερε & πώς πέθανε ακριβώς,ήξερε & τι έκανε ο Οδυσσέας στο τέλος γι΄αυτόν,καθώς υποστήριξε🔽
5/8 την ταφή του. Και εξαιτίας αυτού ακριβώς,βρισκόταν μέσα στον Άδη & όχι στις πύλες.Θα ήταν ενδιαφέρον να βλέπαμε σε αντίθετη περίπτωση αν θα ζητούσε ή μάλλον αν θα ικέτευε & αυτός τον Οδυσσέα όπως ο Ελπήνωρ για μια "πρέπουσα" ταφή..Όμως ο Όμηρος είχε λόγο που άλλαξε τα 🔽
6/8 δεδομένα. Και για την εξύψωση του ήρωά του,αλλά & για την ισορροπημένη αντιστοιχία του ανθρώπινου στοιχείου με αυτή του ηρωικού.Ο Αίαντας όμως μας έχει παρουσιαστεί πέρα από γενναίος,"μέγας",& φοβερός πολεμιστής & σας υπερβολικά περήφανο άτομο,σε σημείο που άγγιζε την ύβρη.🔽
7/8 Θα σας θυμίσω το εξής. Όταν έφευγε για την Τροία,ο πατέρας του τον συμβούλεψε να έχει στις νίκες του παραστάτες τους Θεούς. Εκείνος όμως απάντησε -κι ο τιποτένιος γέρο μου,πρώτος μπορεί να γένει με την βοήθεια των Θεών.Μα εγώ & δίχως τούτους το ελπίζω πως τη δόξα αυτή θενα 🔽
8/8 την αποχτήσω"..Με αυτά λοιπόν τα λόγια σας θέτω μια ερώτηση. "Πού πιστεύετε ότι πήγε τελικά ο Αίαντας μετά τον θάνατό του στον Άδη?" Εννοώ σε ποιο από τα μέρη του κάτω κόσμου όπως σας τα παρουσίασα στο περασμένο νήμα..
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ΕΧΕΤΛΑΙΟΣ ή ΕΧΕΤΛΟΣ=Μέρος Β΄: Ο Βρετανός φιλόσοφος (& πολλά ακόμη) Τζων Στιούαρτ Μιλ έχει πει ότι "η μάχη του Μαραθώνα,ως γεγονός στη Βρετανική ιστορία,είναι πιο σημαντική από την μάχη του Χάστινγκς".Πώς τα κατάφεραν οι Έλληνες?Θα το δούμε όταν κάνουμε το ανάλογο νήμα.Ποιοι🔽
2/12 βοήθησαν?Θα τους δούμε όλους αλλά τώρα θα ασχοληθούμε μόνο με αυτόν τον άγνωστο,τον Εχετλαίο.Πρώτα απ΄όλα η παρουσία του στην μάχη μας έρχεται από αναφορές τόσο του Ηρόδοτου (εμμέσως),του Παυσανία,αλλά & κάποια ευρήματα που βρέθηκαν.Ας ξεκινήσουμε από αυτό που ξέρετε οι 🔽
3/12 περισσότεροι, δλδ την αναφορά του Ηρόδοτου,ο οποίος μας λέει ότι ο Επίζηλος(γιός του Κουφαγόρα),ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος,ξαφνικά έχασε την όρασή του.Όχι μόνο στο ένα αλλά & στα δυο του μάτια & χωρίς να έχει δεχτεί χτύπημα είτε από ξίφος,είτε δόρυ,είτε βέλος 🔽
ΕΧΕΤΛΑΙΟΣ ή ΕΧΕΤΛΟΣ=Αυτό το νήμα ανήκει σε έναν από τους πολλούς σύγχρονους χρονοταξιδιώτες,που φέρει το όνομά του!Όλοι φυσικά γνωρίζουμε την μεγάλη μας νίκη κατά των Περσών στον Μαραθώνα.Έχουν γραφτεί τόσα πολλά & έχουν ειπωθεί επίσης πάρα πολλά,γεγονός που αποδεικνύει την🔽
2/10 τεράστια σημασία αυτής της νίκης.Το κακό είναι ότι τότε που διεξήχθη αυτή η μάχη,δεν υπήρχε ιστορικός να καταγράφει τα γεγονότα(κάτι που προνόησε να κάνει ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την εκστρατεία του,ασχέτως αν δεν έχουμε στην κατοχή μας!!το μεγαλύτερο μέρος των εφημερίδων🔽
3/10 του).Όταν λοιπόν ο Ηρόδοτος αποφάσισε να καταγράψει αυτή την ιστορική (κυριολεκτικά & εννοιολογικά) μάχη,είχαν περάσει πολλά χρόνια & ως γνωστόν πολλές λεπτομέρειες χάθηκαν ή παραποιήθηκαν,ή διογκώθηκαν,ή μπερδεύτηκαν με τρέχουσες θεωρίες.Ας αρχίσουμε όμως να παραθέτουμε🔽
Οδυσσέας=Μέρος ΛΑ΄:Και φτάνουμε σε ένα από τα σημεία που έγινε αιτία να αρχίσει να υφίσταται στους πανεπιστημιακούς κύκλους το γνωστό σε όλους μας "Ομηρικό ζήτημα".Και αυτό δεν είναι άλλο από την εικόνα του Αχιλλέα που μας δίνει ο Όμηρος,όπως αυτή διαμορφώνεται από την 🔽
2/12 συνάντησή του με τον Οδυσσέα.Είναι γνωστό ότι εκεί στο προαύλιο του Πλούτωνα & της Περσεφόνης κάθονταν οι τρεις κριτές του Κάτω Κόσμου: ο Μίνωας,ο Ραδάμανθυς & ο Αιακός.Στο σημείο που ενώνονταν οι τρεις δρόμοι,γινόταν & η αξιολόγηση των ψυχών.Οι "κακοί" στα Τάρταρα & 🔽
3/12 οι "καλοί" στους λεμώνες με τους ασφόδελους.Οι ήρωες όμως έπαιρναν την θέση τους στα "Ηλύσια πεδία" στον Παράδεισο του Άδη,όπου επικρατούσε αιώνια άνοιξη & οι πηγές της Λήθης ανάβλυζαν νέκταρ. Ο Αχιλλέας λοιπόν εκεί βρέθηκε. Ήρωας μεγάλος & τρανός.Έτσι τον ξέρουμε από 🔽
Το κιονόκρανο του Καλλίμαχου=Η ιστορία του "Κορινθιακού κιονόκρανου" μας έρχεται μέσα από το "Περί Αρχιτεκτονικής" του Βιτρούβιου,ο οποίος μας λέει : "Ένα κορίτσι από την Κόρινθο σε ηλικία γάμου,αρρώστησε & πέθανε.Μετά την ταφή της,η τροφός της μάζεψε όλα τα αγαπημένα της🔽
2/5 αντικείμενα & τα έβαλε όλα μαζί σε ένα καλάθι.Αυτό το καλάθι το μετέφερε & το τοποθέτησε στην κορυφή του ταφικού της μνημείου,Για να διατηρηθούν δε περισσότερο,που θα ήταν εκτεθειμένα στον καιρό,κάλυψε το καλάθι με ένα μεγάλο κεραμίδι.Χωρίς να το ξέρει,το καλάθι το είχε🔽
3/5 είχε τοποθετήσει πάνω σε μια ρίζα άκανθου.Όταν ήρθε η άνοιξη, η ρίζα της ακάνθου,πιεσμένη από το καλάθι,έβγαλε φύλλα & βλαστάρια.Τα βλαστάρια μεγάλωσαν& από το βάρος του κεραμιδιού σχημάτισαν καμπύλες & έλικες στα άκρα τους.Περνώντας από εκεί ο γλύπτης Καλλίμαχος🔽
Το φάντασμα στο σπίτι του Αθηνόδωρου=Αφού χθες αναφερθήκαμε στα φαντάσματα ψυχές της Οδύσσειας,είπα σήμερα να σας πω για το φάντασμα του Αθηνόδωρου.Είναι γνωστό από κανέναν πολιτισμό,πόσο μάλλον από τον τεράστιο δικό μας,δεν έλειπε η πτυχή των βρικολάκων,των δαίμονων,των 🔽
2/12 δαιμόνων,των λυκανθρώπων(μάλιστα έχουμε τον Παυσανία να επιμένει ότι ο Λυκάων,Βασιλιάς της Αρκαδίας μεταμορφωνόταν σε λύκο,παρόλο που δεν πίστευε γενικώς στους λυκάνθρωπους),μάγων,φαντασμάτων.Αλλά για όλα αυτά αξίζει πραγματικά ένα νήμα "φανταστικό".Ας έρθουμε όμως στην🔽
3/12 ιστορία μας που αναφέρεται σε μια επιστολή του Ρωμαίου συγγραφέα Πλίνιου του Νεότερου προς τον Lucius Licinius Sura.Κάποτε λοιπόν ο Αθηνόδωρος (Στωικός φιλόσοφος) ήρθε στην Αθήνα & ψάχνοντας σπίτι,έμαθε ότι υπήρχε ένα πολύ μεγάλο προς πώληση & μάλιστα σε απίστευτη τιμή.🔽
ΑΙΩΡΑ=Αφού πιάσαμε χθες τέτοιους μύθους,ας πούμε σήμερα της Ηριγόνης ή Εριγόνης που μας τον δίνει ο Απολλόδωρος & συνδέεται με την Διονυσιακή Λατρεία αλλά & την "αιώρα". Κάποτε λοιπόν,ο πατέρας της Ηριγόνης (έαρ-γόνος = κόρη της Άνοιξης) Ικάριος ο Αθηναίος,φιλοξένησε τον🔽
2/10 Διόνυσο όταν ο Θεός επισκέφτηκε την Αττική.Η ξενία όπως έχουμε πει πάρα πολλές φορές, προυποθέτει & ανταπόδοση. Έτσι ο Διόνυσος για να τον ευχαριστήσει,τον δίδαξε την καλλιέργεια της αμπέλου & την παρασκευή του κρασιού.Όμως ο Διόνυσος (& όχι υπό την επήρεια του κρασιού)🔽
3/10 ερωτεύτηκε την Ηριγόνη.Μάλιστα απέκτησαν & ένα γιό, τον Στάφυλο (βεβαίως ο Στάφυλος μας δίνεται & παιδί του Διόνυσου με την Αριάδνη & σε άλλη εκδοχή ότι ήταν γιός του Θησέα.Ένα είναι σίγουρο ότι δεν είχε καμία σχέση,όπως λογικά θα περιμέναμε,με τον Στάφυλο που πρώτος🔽