ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ=Θα σας φέρω πρώτα στην χρονιά του 1881 για να κάνουμε σωστά την σύνδεση.Μάρτιος λοιπόν του 1881 & ο διάδοχος του Μαριέτ στην Δ/νση του Μουσείου του Μπουλάκ,Μασπερό(Γάλλος αρχαιολόγος & τότε μόλις 35 χρονών) πηγαίνει στο Λούξορ για να ερευνήσει ένα🔽
2/16 παράδοξο φαινόμενο που προκαλούσε σοβαρές ανησυχίες σε όσους ενδιαφέρονταν για την διατήρηση των μνημείων της Αρχαίας Αιγύπτου.Τώρα στο Λούξορ,μερικές μέρες πριν είχε συλληφθεί κάποιος Αχμέτ Άμπντ ελ-Ροσούλ,με την κατηγορία ότι είχε πουλήσει αρχαία αντικείμενα άγνωστης🔽
3/16 προέλευσης.Πιο συγκεκριμένα,πίστευαν ότι τα είχε αφαιρέσει από έναν τάφο που ήταν ακόμη άγνωστος στους αρχαιολόγους.Μετά από εξονυχιστικές έρευνες χωρίς όμως ιδιαίτερα αποτελέσματα,συνελήφθη.Την εποχή εκείνη στα παλαιοπωλεία είχαν κάνει την εμφάνισή τους αντικείμενα🔽
4/16 μεγάλης αξίας που προέρχονταν πιθανώς από τάφο της εποχής του Φαραώ Εριχόρ.Έπρεπε λοιπόν να τον βρουν αυτόν τον τάφο & μάλιστα γρήγορα,καθώς ο Αχμέτ είχε & συνένοχο,τον Μουσταφά Αγά Αγιέντ,ο οποίος ως προξενικός ακόλουθος,είχε διπλωματική ασυλία (κάτι σας θύμισα τώρα).🔽
5/16 Ο Μασπερό ουσιαστικά έφτασε στο Λούξορ για να παρακολουθήσει από κοντά τις ανακρίσεις αλλά & για να διαλευκάνει ως αρχαιολόγος τυχόν απορίες των αστυνομικών.Ο Άχμετ ανακρίθηκε επανειλημμένως & με όχι & τόσο ορθόδοξους τρόπους,αλλά παρ΄όλα αυτά αρνείτο τις κατηγορίες.Τελικά🔽
6/16 μετά από φυλάκιση 2 μηνών,αφέθηκε ελεύθερος. Η δε αστυνομία είχε χάσει πια κάθε ελπίδα ότι έβγαζε μια άκρη σε αυτή την ιστορία.Όμως ξαφνικά,τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου,ο Αχμέτ,επειδή φοβόταν (σίγουρα θα είχε & άλλους συνένοχους),πήγε κρυφά στο Κενέχ & εκεί δήλωσε σε ένα🔽
7/16 αξιωματικό της αστυνομίας,ότι ήταν διατεθειμένος να αποκαλύψει το εύρημά του.Αμέσως δόθηκε εντολή για την σύσταση μιας αποστολής ειδικών (με διάταγμα) & περί τα τέλη Ιουνίου ξεκίνησαν από το Κάιρο : ο Αχμέτ Κανάλ (έφορος του Μουσείου του Μπουλάκ), ένας επιθεωρητής & ο🔽
8/16 περίφημος Αιγυπτιολόγος Εμίλ Μπρούγκς.Στις 5 Ιουλίου ο Αμπντ ελ-Ροσούλ τους οδήγησε τελικά στην Κοιλάδα των Βασιλέων.Αφού έφτασαν το πρωί στους πρόποδες μιας σειράς λόφων στα κράσπεδα της κοιλάδας,τους πήγε στην μεσημβρινή πλευρά των λόφων,κοντά στο Ντέιρ ελ-Μπάχαρι.Εκεί,🔽
9/16 από ύψος 40 μ.,τους έδειξε το στόμιο ενός πηγαδιού.Ήταν η είσοδος στην μυστηριώδη πηγή των θησαυρών.Το πηγάδι είχε φάρδος 2 μ,, & βάθος 11,5 μ.Μόλις κατέβηκαν,βρέθηκαν στην είσοδο ενός διαδρόμου,ύψους τουλάχιστον 2 μ.,που χανόταν στο σκοτάδι.Αν & για λίγο φοβήθηκαν ότι 🔽
10/16 έπεσαν σε παγίδα,μόλις προχώρησαν μερικά μέτρα ανακάλυψαν ότι ο διάδρομος ήταν γεμάτος από αντικείμενα : όπλα,αγγεία,ειδώλια,σωριασμένα ανάκατα που τους εμπόδιζαν να προχωρήσουν.Ο Μπρούγκς ήταν βέβαιος ότι είχε ανακαλύψει ταφικά κτερίσματα εξαιρετικής σημασίας.Αλλά η 🔽
11/16 βεβαιότητά του αυτή έγινε κατάπληξη όταν πλησιάζοντας με ένα κερί σε μια μεγάλη σαρκοφάγο,διάβασε,σχεδόν χωρίς να πιστεύει στα μάτια του το όνομα του Σήθου Α΄,ενός από τους σπουδαιότερους Φαραώ της Αιγύπτου.Για να καταλάβουμε την συγκίνηση του,πρέπει να πούμε🔽
12/14 ότι ο Σήθος Α΄ έπαιξε στην αρχαιότητα ένα ρόλο εξίσου σημαντικό με τον ρόλο του Φρειδερίκου του Μεγάλου ή του Ναπολέοντα.Έτσι η αναγνώριση αυτού του τάφου αποτελούσε μια από τις πιο συγκλονιστικές ανακαλύψεις της Αιγυπτιολογίας.Αλλά οι συγκινήσεις δεν σταμάτησαν εκεί.🔽
13/14 Προχωρώντας στο διάδρομο,διάβασε στις σαρκοφάγους που ήταν παραταγμένες στα τοιχώματα,ονόματα της Αιγυπτιακής ιστορίας: του Αμενώφιος Α΄, του Τουθμώσιος Β΄, του Αμώσιος,της Βασιλίσσης Νεφερτάρι.Όμως η τελευταία ήταν & η πιο σημαντική. Στην άκρη του διαδρόμου που είχε 🔽
14/14 μήκος 70 μ.περίπου,ανοιγόταν μια τεράστια στενόμακρη αίθουσα.Εκεί,ανάμεσα σε ένα συνονθύλευμα από ταφικά κτερίσματα,βρισκόταν μια κενή σαρκοφάγος πάνω στην οποία διάβασε το όνομα του πασίγνωστου Φαραώ Ραμσή Β΄.. η συνέχεια αύριο.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΔ΄:Τρόπαιον ή τροπαίον είναι ένα μνημείο που έστηναν οι αρχαίοι στον τόπο της μάχης.Ουσιαστικά είναι μια ένδειξη ή καλύτερα μια απόδειξη που σχετίζεται με την τροπή του εχθρού σε φυγή (τρέπω).Έστηναν πάνω σε ένα ξύλινο στύλο ένα βουνό από δόρατα,🔽
2/14 περικεφαλαίες,ασπίδες & ό,τι άλλο λάφυρο επέλεγαν,δείχνοντας κατ΄αυτόν τον τρόπο στους αντιπάλους αλλά & στον κόσμο ότι έδιωξαν ένα εχθρό.Αν τώρα ο εχθρός "ανεχόταν" την έγερση αυτό σήμαινε ότι παραδεχόταν την ήττα του.Και αυτό το βουνό από τα λάφυρα αφιερωνόταν στον Δία🔽
3/14 τον Τροπαίο & όσον αφορά τις ενδοδιαμάχες η νίκη ή η ήτταν δεν ήταν δυνατόν να αμφισβητηθεί από καμία πλευρά.Έτσι λοιπόν & οι νικητές Αθηναίοι,έστησαν στο πεδίο του Μαραθώνα,αμέσως μετά την μάχη τρόπαιο,με τα όπλα & τα άλλα λάφυρα που πήραν από τους νικημένους Πέρσες.Αυτά 🔽
Οδυσσέας=Μέρος ΛΖ΄:Το τι σκεφτόταν ο Οδυσσέας μετά το πέρασμά τους από την Σκύλλα & την Χάρυβδη,είναι εύκολο να το υποθέσουμε καθώς το "μέσον" που τον βοηθούσε μας εμφανίζεται σε κάθε στίχο,σε κάθε κουπιά του καραβιού του.Το τι σκέφτονταν όμως οι σύντροφοί του είναι μάλλον🔽
2/15 δύσκολο να υποθέσουμε,αφού ο Όμηρος δεν μας δίνει την δυνατότητα να τους προσέξουμε καθόλου.Σίγουρα ο φόβος του άγνωστου αύριο γι΄αυτούς θα ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα.Όμως & ένα δόξα το Θεό (τον όποιο Θεό) θα το εξέφρασαν αφού γλύτωσαν με κάποιες βεβαίως απώλειες.Και έτσι🔽
3/15 ακριβώς έφτασαν κοντά σε ένα νησί & άκουγαν ως το πέλαγος τα βελάσματα & τα μουγκρητά των κοπαδιών.Ήταν η Θρινακία (ή Θρινακίη ή Τρινακρία των Ελλήνων & γι΄αυτό την ταύτιζαν με την Σικελία=τρία άκρα) το νησί του Θεού Ήλιου.Ο Οδυσσέας στο άκουσμα & μόνο της φωνής των ζώων🔽
ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ=Μέρος Β΄:Όλοι αυτοί οι αρχαιολογικοί θησαυροί φυσικά δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στους αρμόδιους.Πρώτα απ΄όλα έπρεπε να μεταφερθούν στο Λούξορ άμεσα για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο κλοπής.Όμως αυτό τελικά φάνηκε υπερβολικά δύσκολο,καθώς 🔽
2/16 οι σαρκοφάγοι ήταν πολύ βαριές.Έπρεπε επίσης να προσέχουν & τα μικροαντικείμενα που εύκολα μπορούσαν να κλέψουν οι μεταφορείς.Μετά από αρκετές ημέρες εξαντλητικής δουλειάς τελικά τα κατάφεραν.Το αρχαιολογικό υλικό έφτασε στο Λούξορ & από εκεί φορτώθηκε για το Κάιρο.Οι 🔽
3/16 κάτοικοι δε της περιοχής,είχαν πληροφορηθεί την μεταφορά του φορτίου & για πολλά χλμ ακολουθούσαν από τις όχθες του Νείλου το πλοίο,με θρήνους,δάκρυα & πυροβολισμούς στον αέρα,κάτι που έκαναν στις κηδείες & μάλιστα τις Βασιλικές όταν η ψυχή οδηγείτο στο μέρος της κρίσης 🔽
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΓ΄:Η νίκη μας ήταν γεγονός αναμφισβήτητο.Το χαρμόσυνο άγγελμα λέγεται ότι έφτασε στην Αγορά από ένα τραυματισμένο οπλίτη ο οποίος διέτρεξε πεζός την απόσταση των 40 περίπου χλμ.Το "Χαίρετε,Νενικήκαμεν" έχει μείνει στην ιστορία.Αναφορά έχουμε από τον🔽
2/12 Ηρακλείδη τον Ποντικό την οποία μας μετέφερε ο Πλούταρχος,κατονομάζοντας μάλιστα αυτόν τον οπλίτη ως "Ευκλέα ή Θέρσιππο".Ο δε Λουκιανός μας δίνει πάλι την ίδια ιστορία αναφέροντας όμως τον Φιλιππίδη ή Φειδιππίδη τον ημεροδρόμο.Όποιος & αν ήταν πάντως είχε το ίδιο τέλος🔽
3/12 Μετά την αναγγελία,έπεσε νεκρός.Βεβαίως υπήρχε ταχύτερος τρόπος αναγγελίας της μεγάλης είδησης με σήματα.Τρόπος που μεταχειρίζονταν οι στρατιωτικοί προκειμένου να ενημερώνονται για τις εχθρικές κινήσεις.Με ένα τέτοιο τρόπο ενημερώθηκαν οι Αθηναίοι την καταστροφή της🔽
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΒ΄:Ο Ξενοφώντας μας αναφέρει ότι σε αυτή την ιδανική πεδιάδα του Μαραθώνα οι Πέρσες είχαν την δυνατότητα της πλήρους ανάπτυξης σε βάθος 30 ανδρών στο κέντρο της παράταξής τους.Αν υποθέσουμε ότι εμείς είχαμε απέναντί μας 100.000 Πέρσες μιλάμε πλέον🔽
2/13 για περίπου 3300 μ. μήκος,κάτι που έρχεται σε αντίθεση με όλες τις μαρτυρίες για το σχέδιο του Μιλτιάδη (ότι δλδ ανέπτυξε το στράτευμά μας σε ίσο ακριβώς μήκος με αυτό των Περσών,δλδ 1600 μ.).Αν όμως όντως ήταν 100.000 τότε είχαμε σίγουρα ένα κενό δεξιά & αριστερά μας 🔽
3/13 850 μ. Κάτι που τα γεγονότα το αναιρούν,καθώς εμείς καταφέραμε & κυκλώσαμε τους Πέρσες από τα άκρα μας & όχι οι Πέρσες εμάς.Άλλο ένα ερωτηματικό για το μέγεθος της δύναμης των Περσών λοιπόν.Ας δούμε τώρα τι έγινε στο κέντρο.Το αδύναμο & με στόχο λαγού κέντρο.2000 Αθηναίοι 🔽
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΑ΄:Όπως σας έχω αναφέρει ήδη,η πραγματική εικόνα των δυνάμεων & των δυο πλευρών είναι ακόμη & σήμερα ένα θέμα που σηκώνει μεγάλες συζητήσεις.Αν όντως οι Πέρσες είχαν 200.000 ή 300.000 ή & 500.000 στρατιώτες όπως αναφέρουν οι ιστορικοί & αντίστοιχα🔽
2/14 600 τριήρεις,τότε αναλογικά θα είχαμε σε κάθε μια από αυτές 330 στρατιώτες (1η), 500 (2η) & 830 (3η).Αναφέρονται όμως & 10.000 ιππείς.Οι Πέρσες δεν ήταν ναυτικός λαός.Ως ορεσίβιοι λοιπόν υποχρέωναν τους παράκτιους υποτελείς τους σε αναγκαστική παροχή ναυτικών υπηρεσιών.🔽
3/14 Έτσι έχουμε τους Αιγύπτιους να συμμετέχουν με 200 πλοία μεν,αλλά με γνώμονα το γεγονός ότι ουδέποτε θεωρήθηκε ναυτική δύναμη & άργησε πολύ να μπει σε αυτή την διαδικασία,δεν γνωρίζουμε πόσα από αυτά ήταν τριήρεις (δλδ νεότερα πλοία) ή παλαιού τύπου πλοία (δλδ φτιαγμένα🔽