ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ=Μέρος Β΄:Όλοι αυτοί οι αρχαιολογικοί θησαυροί φυσικά δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στους αρμόδιους.Πρώτα απ΄όλα έπρεπε να μεταφερθούν στο Λούξορ άμεσα για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο κλοπής.Όμως αυτό τελικά φάνηκε υπερβολικά δύσκολο,καθώς 🔽
2/16 οι σαρκοφάγοι ήταν πολύ βαριές.Έπρεπε επίσης να προσέχουν & τα μικροαντικείμενα που εύκολα μπορούσαν να κλέψουν οι μεταφορείς.Μετά από αρκετές ημέρες εξαντλητικής δουλειάς τελικά τα κατάφεραν.Το αρχαιολογικό υλικό έφτασε στο Λούξορ & από εκεί φορτώθηκε για το Κάιρο.Οι 🔽
3/16 κάτοικοι δε της περιοχής,είχαν πληροφορηθεί την μεταφορά του φορτίου & για πολλά χλμ ακολουθούσαν από τις όχθες του Νείλου το πλοίο,με θρήνους,δάκρυα & πυροβολισμούς στον αέρα,κάτι που έκαναν στις κηδείες & μάλιστα τις Βασιλικές όταν η ψυχή οδηγείτο στο μέρος της κρίσης 🔽
4/16 της.Όπως ήταν αναμενόμενο,η ανακάλυψη έκανε πάταγο στον επιστημονικό κόσμο & στα τέλη Ιουλίου έγιναν όλες οι απαραίτητες ενέργειες για την επίσημη δημοσιοποίησή της.Και μπαίνουμε σιγά σιγά στο θέμα.Πάνω από 4 χρόνια οι επιστήμονες μελετούσαν τα ευρήματα.Τελικά την 🔽
5/16 1η Ιουνίου 1886,παρουσία μιας ομάδας επιφανών προσκεκλημένων,ο Μασπερό & μια ομάδα γιατρών,χημικών,φυσιοδιφών επιχείρησαν να ελευθερώσουν από τις ταινίες τις Βασιλικές μούμιες.Και έτσι μετά από 3000 χρόνια πρόβαλαν στα μάτια μας τα πρόσωπα του Σήθου Α΄ & του Ραμσή Β΄.🔽
6/16 (οι μούμιες ταυτίστηκαν μετά από σύγκριση των χαρακτηριστικών τους με τα ανάλογα των ανάγλυφων).Το μυστήριο φυσικά της προέλευσης των αρχαιολογικών αντικειμένων είχε λυθεί.Δεν είχε λυθεί όμως το πώς & γιατί εκείνες οι Βασιλικές μούμιες που θα έπρεπε να ήταν φορτωμένες με🔽
7/16 κοσμήματα στους τάφους τους,βρέθηκαν απογυμνωμένες σε ένα κοινότατο τάφο?Στην μια πλευρά της σαρκοφάγου του Σήθου Α΄ οι αρχαιολόγοι βρήκαν 3 επιγραφές.Από τις 2 πρώτες προέκυπτε ότι κατά τη Βασιλεία του Ραμσή Θ΄(περί το 1080 π.Χ) ο ιερέας του Άμμωνος Εριχόρ,είχε 🔽
8/16 αποκαταστήσει την μούμια & τα ταφικά κτερίσματα του Σήθου Α΄ με την σκέψη να μεταφέρει αργότερα την μούμια από τον τάφο της στον τάφο της Πριγκίπισσας Ινχάπι.Η 3η επιγραφή μας πληροφορεί ότι 40 χρόνια αργότερα,ο Πινετζέμ (ιερέας & αυτός του Άμμωνος & προορισμένος να🔽
9/16 βασιλεύσει) είχε δώσει εντολή να μεταφέρουν την μούμια του Σήθου από τον τάφο της Ινχάπι στον τάφο του Αμενώφιος Α΄.Ανάλογες επιγραφές βρέθηκαν & στην σαρκοφάγο του Ραμσή Β΄.Γιατί οι μούμιες αυτών των επιφανών ηγεμόνων δεν κατόρθωσαν ποτέ να αναπαυτούν εν ειρήνη στους 🔽
10/16 τάφους τους,αλλά ήταν ανάγκη να μεταφέρονται από τάφο σε τάφο.Για να καταλάβετε τις αιτίες της μυστηριώδους αυτής περιπέτειας πρέπει να ανατρέξουμε στα πρακτικά μιας δίκης που έγινε στην Αίγυπτο πριν από 3100 χρόνια (την εποχή δλδ της Βασιλείας του Ραμσή Θ΄),όταν ακριβώς🔽
11/16 σύμφωνα με τις επιγραφές,οι μούμιες του Σήθου & του Ραμσή Β΄αποκαταστάθηκαν & μεταφέρθηκαν αλλού από τον Εριχόρ.Η δίκη αφορούσε άτομα,τα οποία κατηγορούνταν ότι είχαν παραβιάσει με κίνητρο την κλοπή,μερικούς τάφους στην Κοιλάδα των Βασιλέων.Αλλά περισσότερο από την ίδια🔽
12/16 την δίκη,ενδιαφέροντα & αποκαλυπτικά είναι τα παρασκήνιά της.Ο πρώτος που ανακάλυψε την κλοπή ήταν ο νομάρχης των Θηβών,Πάσερ.Ο Πάσερ,αισθανόταν μεγάλη αντιπάθεια για τον έπαρχο της περιοχής στην οποία διεπράχθη η κλοπή.Ο έπαρχος,κάποιος που ονομαζόταν Παούρ,αναφέρθηκε 🔽
13/16 από τον Πάσερ στον Βεζίρη,αλλά κατόρθωσε αμέσως να αποκαλύψει τους ένοχους.Και η δίκη που έγινε για να τον μειώσει,κατέληξε σε εγκώμιο.Εκείνο όμως που έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν η απόφαση του Βεζιρη να διακόψει αμέσως την δίκη & να αθωώσει τους κατηγορούμενους.🔽
14/16 Η απλούστερη εξήγηση της πολύκροτης δίκης είναι αυτή που έδωσε ο ίδιος ο Πάσερ.Ο Παούρ ήταν συνένοχος τυμβωρύχων & γι΄αυτό μπόρεσε να τους αποκαλύψει τόσο εύκολα.Ο ίδιος ο Βεζίρης δεν θα πρέπει ν αγνοούσε αυτή την σπείρα.Όμως με βάση κάποια άλλα ντοκουμέντα καταλήξαμε σε🔽
15/16 μια λιγότερο απλή ερμηνεία.Οι τυμβωρύχοι δεν θα πρέπει να ήταν απλοί κλέφτες,αλλά άτομα που συγκέντρωναν θησαυρούς για την χρηματοδότηση μια εκτεταμένης συνομωσίας.Η συνομωσία αυτή είχε οργανωθεί από τους ιερείς & τους πιστούς του Θεού Άμμωνος,οι οποίοι δεν είχαν ανεχθεί🔽
16/16 την εκλογή του αντίπαλου Θεού Σηθ από τους Φαραώ της 19ης δυναστείας.Οι πιστοί του Άμμωνος ετοιμάζονταν λοιπόν να εκδικηθούν τους υποστηρικτές του Σηθ,οι οποίοι είχαν συγκεντρωθεί στην Ηλιούπολη υπό την ηγεσία του ιερέα Οσαρσέφ.Έτσι εξηγείται η παράξενη επιείκεια προς 🔽
17/17 αυτούς που είχαν παραβιάσει τους τάφους.Αυτή η ιστορία αντιζηλιών & ιεροσυλιών έγινε αφορμή για την μεταφορά της μούμιας των Βασιλέων.Απογυμνωμένα από όλα τα πολύτιμα χρυσά στολίδια & τα πετράδια τους,τα λείψανά τους μεταφέρθηκαν από κρύπτη σε κρύπτη.Πουθενά δεν ήταν πια🔽
18/18 ασφαλισμένα από τους ληστές.Και η ειρωνεία της τύχης θέλησε ώστε η μούμια ακριβώς του Φαραώ Σήθου Α΄ που πήρε το όνομά του από τον ίδιο τον Θεό Σηθ,να χρηματοδοτήσει με τα χρυσά κοσμήματά της την συνομωσία που είχε σκοπό να απομακρύνει το θεό Σηθ από το Πάνθεον της Αιγύπτου
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΔ΄:Τρόπαιον ή τροπαίον είναι ένα μνημείο που έστηναν οι αρχαίοι στον τόπο της μάχης.Ουσιαστικά είναι μια ένδειξη ή καλύτερα μια απόδειξη που σχετίζεται με την τροπή του εχθρού σε φυγή (τρέπω).Έστηναν πάνω σε ένα ξύλινο στύλο ένα βουνό από δόρατα,🔽
2/14 περικεφαλαίες,ασπίδες & ό,τι άλλο λάφυρο επέλεγαν,δείχνοντας κατ΄αυτόν τον τρόπο στους αντιπάλους αλλά & στον κόσμο ότι έδιωξαν ένα εχθρό.Αν τώρα ο εχθρός "ανεχόταν" την έγερση αυτό σήμαινε ότι παραδεχόταν την ήττα του.Και αυτό το βουνό από τα λάφυρα αφιερωνόταν στον Δία🔽
3/14 τον Τροπαίο & όσον αφορά τις ενδοδιαμάχες η νίκη ή η ήτταν δεν ήταν δυνατόν να αμφισβητηθεί από καμία πλευρά.Έτσι λοιπόν & οι νικητές Αθηναίοι,έστησαν στο πεδίο του Μαραθώνα,αμέσως μετά την μάχη τρόπαιο,με τα όπλα & τα άλλα λάφυρα που πήραν από τους νικημένους Πέρσες.Αυτά 🔽
Οδυσσέας=Μέρος ΛΖ΄:Το τι σκεφτόταν ο Οδυσσέας μετά το πέρασμά τους από την Σκύλλα & την Χάρυβδη,είναι εύκολο να το υποθέσουμε καθώς το "μέσον" που τον βοηθούσε μας εμφανίζεται σε κάθε στίχο,σε κάθε κουπιά του καραβιού του.Το τι σκέφτονταν όμως οι σύντροφοί του είναι μάλλον🔽
2/15 δύσκολο να υποθέσουμε,αφού ο Όμηρος δεν μας δίνει την δυνατότητα να τους προσέξουμε καθόλου.Σίγουρα ο φόβος του άγνωστου αύριο γι΄αυτούς θα ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα.Όμως & ένα δόξα το Θεό (τον όποιο Θεό) θα το εξέφρασαν αφού γλύτωσαν με κάποιες βεβαίως απώλειες.Και έτσι🔽
3/15 ακριβώς έφτασαν κοντά σε ένα νησί & άκουγαν ως το πέλαγος τα βελάσματα & τα μουγκρητά των κοπαδιών.Ήταν η Θρινακία (ή Θρινακίη ή Τρινακρία των Ελλήνων & γι΄αυτό την ταύτιζαν με την Σικελία=τρία άκρα) το νησί του Θεού Ήλιου.Ο Οδυσσέας στο άκουσμα & μόνο της φωνής των ζώων🔽
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΓ΄:Η νίκη μας ήταν γεγονός αναμφισβήτητο.Το χαρμόσυνο άγγελμα λέγεται ότι έφτασε στην Αγορά από ένα τραυματισμένο οπλίτη ο οποίος διέτρεξε πεζός την απόσταση των 40 περίπου χλμ.Το "Χαίρετε,Νενικήκαμεν" έχει μείνει στην ιστορία.Αναφορά έχουμε από τον🔽
2/12 Ηρακλείδη τον Ποντικό την οποία μας μετέφερε ο Πλούταρχος,κατονομάζοντας μάλιστα αυτόν τον οπλίτη ως "Ευκλέα ή Θέρσιππο".Ο δε Λουκιανός μας δίνει πάλι την ίδια ιστορία αναφέροντας όμως τον Φιλιππίδη ή Φειδιππίδη τον ημεροδρόμο.Όποιος & αν ήταν πάντως είχε το ίδιο τέλος🔽
3/12 Μετά την αναγγελία,έπεσε νεκρός.Βεβαίως υπήρχε ταχύτερος τρόπος αναγγελίας της μεγάλης είδησης με σήματα.Τρόπος που μεταχειρίζονταν οι στρατιωτικοί προκειμένου να ενημερώνονται για τις εχθρικές κινήσεις.Με ένα τέτοιο τρόπο ενημερώθηκαν οι Αθηναίοι την καταστροφή της🔽
ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ=Θα σας φέρω πρώτα στην χρονιά του 1881 για να κάνουμε σωστά την σύνδεση.Μάρτιος λοιπόν του 1881 & ο διάδοχος του Μαριέτ στην Δ/νση του Μουσείου του Μπουλάκ,Μασπερό(Γάλλος αρχαιολόγος & τότε μόλις 35 χρονών) πηγαίνει στο Λούξορ για να ερευνήσει ένα🔽
2/16 παράδοξο φαινόμενο που προκαλούσε σοβαρές ανησυχίες σε όσους ενδιαφέρονταν για την διατήρηση των μνημείων της Αρχαίας Αιγύπτου.Τώρα στο Λούξορ,μερικές μέρες πριν είχε συλληφθεί κάποιος Αχμέτ Άμπντ ελ-Ροσούλ,με την κατηγορία ότι είχε πουλήσει αρχαία αντικείμενα άγνωστης🔽
3/16 προέλευσης.Πιο συγκεκριμένα,πίστευαν ότι τα είχε αφαιρέσει από έναν τάφο που ήταν ακόμη άγνωστος στους αρχαιολόγους.Μετά από εξονυχιστικές έρευνες χωρίς όμως ιδιαίτερα αποτελέσματα,συνελήφθη.Την εποχή εκείνη στα παλαιοπωλεία είχαν κάνει την εμφάνισή τους αντικείμενα🔽
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΒ΄:Ο Ξενοφώντας μας αναφέρει ότι σε αυτή την ιδανική πεδιάδα του Μαραθώνα οι Πέρσες είχαν την δυνατότητα της πλήρους ανάπτυξης σε βάθος 30 ανδρών στο κέντρο της παράταξής τους.Αν υποθέσουμε ότι εμείς είχαμε απέναντί μας 100.000 Πέρσες μιλάμε πλέον🔽
2/13 για περίπου 3300 μ. μήκος,κάτι που έρχεται σε αντίθεση με όλες τις μαρτυρίες για το σχέδιο του Μιλτιάδη (ότι δλδ ανέπτυξε το στράτευμά μας σε ίσο ακριβώς μήκος με αυτό των Περσών,δλδ 1600 μ.).Αν όμως όντως ήταν 100.000 τότε είχαμε σίγουρα ένα κενό δεξιά & αριστερά μας 🔽
3/13 850 μ. Κάτι που τα γεγονότα το αναιρούν,καθώς εμείς καταφέραμε & κυκλώσαμε τους Πέρσες από τα άκρα μας & όχι οι Πέρσες εμάς.Άλλο ένα ερωτηματικό για το μέγεθος της δύναμης των Περσών λοιπόν.Ας δούμε τώρα τι έγινε στο κέντρο.Το αδύναμο & με στόχο λαγού κέντρο.2000 Αθηναίοι 🔽
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ=Μέρος ΙΑ΄:Όπως σας έχω αναφέρει ήδη,η πραγματική εικόνα των δυνάμεων & των δυο πλευρών είναι ακόμη & σήμερα ένα θέμα που σηκώνει μεγάλες συζητήσεις.Αν όντως οι Πέρσες είχαν 200.000 ή 300.000 ή & 500.000 στρατιώτες όπως αναφέρουν οι ιστορικοί & αντίστοιχα🔽
2/14 600 τριήρεις,τότε αναλογικά θα είχαμε σε κάθε μια από αυτές 330 στρατιώτες (1η), 500 (2η) & 830 (3η).Αναφέρονται όμως & 10.000 ιππείς.Οι Πέρσες δεν ήταν ναυτικός λαός.Ως ορεσίβιοι λοιπόν υποχρέωναν τους παράκτιους υποτελείς τους σε αναγκαστική παροχή ναυτικών υπηρεσιών.🔽
3/14 Έτσι έχουμε τους Αιγύπτιους να συμμετέχουν με 200 πλοία μεν,αλλά με γνώμονα το γεγονός ότι ουδέποτε θεωρήθηκε ναυτική δύναμη & άργησε πολύ να μπει σε αυτή την διαδικασία,δεν γνωρίζουμε πόσα από αυτά ήταν τριήρεις (δλδ νεότερα πλοία) ή παλαιού τύπου πλοία (δλδ φτιαγμένα🔽