kazef Profile picture
Dec 21, 2021 16 tweets 6 min read Read on X
Najb. znane dzieło sztuki z Łotwy:
Jānis Valters, „Zemnieku meitene” (Młoda wieśniaczka, ok. 1904, olej na płótnie, 103 x 125 cm, Łotewskie Narodowe Muzeum Sztuki w Rydze).
W 2018 r. obraz zrobił furorę w paryskim Musée d'Orsay. Francuzi się w nim zakochali.
Dlaczego? Wątek⬇️
Jānis Valters uchodzi za czołową i najb. tajemniczą postać sztuki łotewskiej. Dorastał w niemieckim środowisku łotewskiej Jelgavy. Jego ojciec był łot. kupcem, ale po matce (z pochodzenia niem.-łotewskiego) V. posiadał obywatelstwo niem. Mimo to od młodości zaangażował się w
łot. działalność narodową. Wraz innymi łot. twórcami stworzył w 1891 grupę art. Rūķis o „silnym duchu etnicznym i narodowym entuzjazmie”. Począt. poświęcił się malarswu rodzajowemu. Najważ. obrazami z tego okr. były „Kąpiący się chłopcy” i „Wiosna/Sierota” (na ilustr.) Po śmierci
rodziców, rozpadzie małżeństwa i wstrząsach rewolucji 1905, a w konsekw. zubożeniu rynku zbytu i nieporozumieniach w środowisku art. V. wyemigrował do Niemiec, gdzie tworzył jako Johann Walter-Kurau.
Od 10.04.2018 do 15.07.2018 w Muzeum d'Orsay w Paryżu prezentowano wystawę pt.
„Âmes sauvages. Le symbolisme dans les pays baltes" (Nieujarzmione dusze. Symbolizm w krajach bałtyckich). Ekspozycja składała się z ponad 160 dzieł malarstwa, rzeźby i grafiki. „Młoda wieśniaczka” od początku przyciągnęła największą uwagę. Już wcześniej zdecydowano, że wizerunek
dziewczyny stanie się głównym motywem folderów, plakatów i innych materiałów reklamowych. Dla 250 tys. zwiedzających obraz stał się główną atrakcją i magnesem.
„Są widzowie, którzy postrzegają tę pracę jako taką dekoracyjną kompozycję pejzażową” – komentowała zamieszanie
Kristiāna Ābele – łot. historyk sztuki i autorka biografii Valtersa. Ale „są inni – dodała, - którzy skupiają się na tajemniczym wizerunku milczącej dziewczyny, widząc w nim, powiedzmy, groźny, albo jakiś przerażający los”. Ābele zwróciła też uwagę na to, że postać na pierwszym
planie to z jednej strony mała dziewczynka, ale „zespolenie sylwetki z pejzażem sprawia, że jej wizerunek jest duży, jakby cały świat należał do niej”. Inni rozszyfrowali tajemnicę idąc dalej. Pisano, że z tyłu widać ojca dziewczynki zajętego pracą. Ok. 14-letnia postać
dziewczynki wyróżnia się na złocistym tle lasu. Ubrana jest odświętnie. „Wkrótce wszystko się zmieni, a ona zastanawia się, jak będzie – poza domem, w szkole w Jelgavie, w kupionej sukience, z fryzurą młodej damy z miasta i osobliwie asymetrycznym kształtem nakrycia głowy, który
sprawia, że tak ciekawie wtapia się w leśny zakątek.” Podkreślano uniwersalność przeżyć młodych ludzi opuszczających rodzinne gniazdo: „ten próg był doświadczany niezliczoną ilość razy na całym świecie”. Kurator wystawy mówił o tajemniczym wyrazie twarzy dziewczynki, przywołując
inne dzieła sztuki, od Sfinksa począwszy. Myślę, że ważne jest coś jeszcze. Młoda dziewczyna swój na wpół odważny, na wpół nieśmiały wzrok kieruje na wprost, w kierunku, w którym idzie. Mieszanka zdecydowania i niepewności między wybraną przyszłością, a rodzinnym, uporządkowanym,
wiejskim życiem za plecami. Jej oczy patrzą na nas jakby z pytaniem. Choć równocześnie ześlizgują się z nas, bo cel mają w dali. „I w tej grze potężnych elementów– mówi Ābele - tworzy się bardzo silny, wyrazisty nastrój, w którym każdy z nas poczuje coś innego, ale to nie pozwala
nam to odejść, sprawia, że słuchamy, sprawia, że patrzymy”. Dlaczego także „słuchamy”? Na tym obrazie, podobnie jak w przyp. innych dzieł V. dopatrzono się rytmu, harmonii i lekkości związanej z muzykalnością artysty. Odgłosy przyrody i koszenia zboża w kontraście z ciszą
towarzyszącą bohaterce wywołują nieuchwytne napięcie. Jak ujął to jeden z łot. krytyków w 1902 r.: "Valters wydaje się odróżniać jeden dźwięk od bogatych akordów natury - to sprawia, że obraz pęcznieje, rośnie, brzmi". Jeszcze jako dziecko V. nauczył się grać na skrzypcach. Po
wyjeździe do Niemiec poczatk. zarabiał na życie grając na tym instrum. w Operze Drezdeńskiej i udzielając lekcji. Jego drugą żona była skrzypaczką. Obraz „Młodej wieśniaczki” podarował pierwszej żonie jako wspomn. z dzieciństwa…
"Dziecko-wieś-skrzypce-literatura" - skojarzenie,
zabawmy się w nie na koniec.
Z czym się Państwu te słowa kojarzą?
To dosyć proste: Janko Muzykant.
O obrazie Jacka Malczewskiego na podstawie noweli Henryka Sienkiewicza w kolejnym wątku.
(na ilustr. znaczki Poczty Łotewskiej, 2019)

Dziękuję i zapraszam

• • •

Missing some Tweet in this thread? You can try to force a refresh
 

Keep Current with kazef

kazef Profile picture

Stay in touch and get notified when new unrolls are available from this author!

Read all threads

This Thread may be Removed Anytime!

PDF

Twitter may remove this content at anytime! Save it as PDF for later use!

Try unrolling a thread yourself!

how to unroll video
  1. Follow @ThreadReaderApp to mention us!

  2. From a Twitter thread mention us with a keyword "unroll"
@threadreaderapp unroll

Practice here first or read more on our help page!

More from @kazef_

Nov 30
William Ladd Taylor, „O Little Town of Bethlehem”, 1922.
Ten niewielki obrazek amerykańskiego ilustratora przypomina mi atmosferę radosnego oczekiwania na przyjście Pana – czas Adwentu, który właśnie rozpoczęliśmy. Tu nie trzeba zbyt wielu słów, więc tylko krótki wątek⬇️ Image
„W. L. Taylor, artysta, którego imię może oczarować!” – tak napisali w 1926 roku właściciele drukarni Woodward & Tiernan w swoim katalogu „Craftsmanship and Commerce”, w którym szczycili się kolorami na ilustracji Taylora „Cień Wielkiej Skały” (na ilustracji). Image
William Ladd Taylor (1854–1926) urodził się w Grafton, w stanie Massachusetts, a nauki rysunku pobierał w Bostonie i w Nowym Jorku. Przed 1881 rokiem założył małe studio w Bostonie, następnie w latach 1884–1885 studiował w Paryżu i intensywnie podróżował po Europie i Wyspach William Ladd Taylor, Czekając na powrót, 1899
Read 14 tweets
Nov 20
Meindert Hobbema, Droga do Middelharnis, 1689, 103,5×141 cm, National Gallery, Londyn
Arcydzieło holender. malarstwa krajobrazowego i wspaniały przykład perspektywy w przyrodzie. Przyglądamy się detalom i ciekawej teorii wywodzącej podobne założenia od… średniowiecznych katedr⬇️ Image
Meindert Hobbema (1638–1709), podobnie jak wielu innych wielkich artystów, nie był za życia doceniany i jego malarstwo odkryto dopiero sto lat po jego śmierci. Niewiele wiadomo o wczesnym życiu artysty. W młodym wieku został osierocony i dorastał w sierocińcu. Jako 17-latek Meindert Hobbema, A Wooded Landscape with Figures, ok. 1658
przeprowadził się do Jacoba van Ruisdaela – najwybitniejszego malarza pejzażowego holenderskiego Złotego Wieku. Początkowo pracował w jego warsztacie, mieszając farby. W 1668 roku poślubił Eeltje Vinck, gospodynię burmistrza Amsterdamu. Para miała pięcioro dzieci, z których dwoje Meindert Hobbema, A Village among Trees
Read 28 tweets
Nov 14
Edmund Blair Leighton, The Gladiator’s Wife, 1884, 157 × 97 cm, kolekcja prywatna
Wielka arena starożytnego Rzymu. Tłum. Zgiełk. Walka. Pośród tego wszystkiego – Ona, tytułowa Żona gladiatora. Schodzi po stopniach widowni, przerażona, z oczami skrytymi w cieniu velum. Wątek⬇️ Image
Leighton maluje swoją bohaterkę w jasnej szacie – czystej bieli zestawionej z brutalnością widowiska. To nie jest biel triumfu, lecz kontrast i sugestia, że na arenie dzieje się coś dramatycznego, co bezpośrednio dotyka młodą kobietę.
Kultura klasyczna przeżywała na przestrzeni Image
dziejów (i nadal przeżywa) różnorodne „renesanse”. W XIX wieku wpływ na to miały zarówno romantyczne fascynacje antykiem, jak i nowe impulsy archeologiczne: XVIII-wieczne odkrycia w Pompejach i Herkulanum, wznowione na dużą skalę w 1848 roku. Moda na powieści historyczne oraz Image
Read 26 tweets
Nov 10
Władysław Barwicki, Zmartwychwstanie Polski – 1918 r., litografia, 48 × 64 cm, Muzeum Narodowe w Lublinie.
Dzieło przedstawia w formie alegorii moment, na który przez ponad sto lat czekali Polacy – odzyskanie niepodległości i „zmartwychwstanie” państwa po latach zaborów i walk.⬇️ Image
W czasie zaborów w literaturze i sztuce ukształtowało się przedstawienie Rzeczypospolitej jako Polonii – uosobienia Ojczyzny pod postacią kobiety: matki, królowej, męczennicy lub wojowniczki. Polonia, łacińska nazwa Polski, symbolizowała losy państwa – zniewolonego, lecz Drzeworyt z traktatu politycznego "Qvincvnx, tho iest wzor Korony Polskiey", Stanisław Orzechowski, Kraków 1564
niepokonanego narodu. Podobnie jak francuska „Marianne”, stała się symbolem tożsamości narodowej i przypomnieniem wolności.
Do symboliki Polonii sięgał Artur Grottger w cyklach „Polonia” i „Lithuania” (1863–1866), ukazując Polskę jako kobietę w kajdanach żegnającą powstańców. Artur Grottger, Polonia, karta tytułowa
Read 25 tweets
Nov 5
Lipiec 1978 roku. W kioskach „Ruchu” pojawia się 19 numer magazynu „Relax” – a w nim pierwszy odcinek komiksu, który wkrótce przejdzie do legendy. „Thorgal” był jak powiew świeżego powietrza w dusznej rzeczywistości PRL-u. Pochłaniało się go jednym tchem. Wątek⬇️ Image
Czy Jean Van Hamme i Grzegorz Rosiński, rozpoczynając tę historię, mogli się czymś inspirować?
„Zdecydował przypadek – opowiadał Grzegorz Rosiński dla portalu Culture_at_pl o początkach swojej współpracy z belgijskim scenarzystą w 1976 roku. Van Hamme, z wykształcenia ekonomista, Image
o 12 latach podróżowania w garniturze i krawacie po Europie, Bliskim Wschodzie, Afryce i Azji, uznał, że nie chce być dłużej menedżerem. „Gdy byłem w Belgii – wspomina Rosiński – ktoś ze znajomych powiedział, że ma kolegę, który zrezygnował z pracy w dużym koncernie, by pisać Image
Read 37 tweets
Oct 28
Domenico Fetti, Parabola della dracma perduta, ok. 1618, 75 × 44 cm, Galeria Drezdeńska.
Przyjrzyjmy się obrazowi, który jest arcydziełem włoskiej sztuki barokowej, ukazującym przesłanie jednej z najbardziej znanych przypowieści Pana Jezusa. Wątek⬇️ Image
„Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy” (Łk 9,51, BT). To zdanie otwiera tzw. „wielką drogę Chrystusa do Jerozolimy” w Ewangelii wg św. Łukasza (9,51–19,28) — długą część Dobrej Nowiny, w której Pan Jezus, idąc z okolic Kafarnaum na James Tissot, Jezus idzie do Jerozolimy, ilustracja do Życia Chrystusa, ok. 1886-94
południe, do Judei, naucza w drodze uczniów i tłumy. Na początku rozdziału XV czytamy: „Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi»”.
Odpowiedzią Chrystusa na te zarzuty James Tissot, Jezus przechodzący przez wioski w drodze do Jerozolimy, ilustracja do Życia Chrystusa, ok. 1884-96
Read 30 tweets

Did Thread Reader help you today?

Support us! We are indie developers!


This site is made by just two indie developers on a laptop doing marketing, support and development! Read more about the story.

Become a Premium Member ($3/month or $30/year) and get exclusive features!

Become Premium

Don't want to be a Premium member but still want to support us?

Make a small donation by buying us coffee ($5) or help with server cost ($10)

Donate via Paypal

Or Donate anonymously using crypto!

Ethereum

0xfe58350B80634f60Fa6Dc149a72b4DFbc17D341E copy

Bitcoin

3ATGMxNzCUFzxpMCHL5sWSt4DVtS8UqXpi copy

Thank you for your support!

Follow Us!

:(