Het melden van signalen van (seksueel) grensoverschrijdend gedrag bij bijv. een leidinggevende of vertrouwenspersoon in beroepen zonder geheimhoudingsplicht met inachtneming van privacy, tips:
Luister naar de melder zonder enig oordeel, sturing of advies.
Benoem dat dat je aantekeningen maakt en de persoon anonimiseert. Blijf zo objectief als mogelijk. En geef tegelijkertijd steun! Troost het slachtoffer en prijs de persoon om zijn dapperheid. Want het is dapper!
Het gedetailleerde doch anoniem beschreven verhaal sla je beveiligd op.
Je bespreekt met het slachtoffer hoe, wat en wanneer je het signaal evt. afgeeft en aan wie. Dit is nooit de dader! Denk aan: leidinggevende, vertrouwenspersoon, HRM, mensen die dit serieus móéten nemen!
Het signaal dat je afgeeft is nooit je verslag! Je deelt alleen mede dat er een signaal is van grensoverschrijdend gedrag. Je hoeft geen data of details vrij te geven. Het is een melding. Je maakt de andere persoon alert.
Je alarmeert dus. Dit kan ook maanden later. Je zegt bijvoorbeeld: 'ik heb verontrustende signalen m.b.t. grensoverschrijdend gedrag over persoon X ontvangen.' Ik wil dat melden en daar een notitie van laten maken.
Je uit je zorgen.
Pas als het slachtoffer/de melder hier meer mee wil kun je in overleg meer details overleggen.
Adviseer je slachtoffer tot melding of aangifte bij de politie, maar leg niks op!
Zorg dat je vinger aan de pols houdt.
Blijf aangehaakt, heb geduld en leef mee.. Haak niet af!
Een melder mag jouw verslaglegging altijd weigeren. En daar hoor je uit respect gehoor aan te geven.
En toch doe je er nog goed het verhaal te onthouden en je hulp te bieden mocht het ooit nodig zijn.
Melden is complex, maar zo noodzakelijk.
Zorg voor elkaar. 💫
Ik begin mijn draad met vertrouwenspersoon of leidinggevende, maar deze mensen (zeker de eerste) hebben geheimhoudingsplicht. Dit advies is dus wellicht eerder een advies aan jou als bijv. (indirecte) collega.
Maar ook als vriend is het goed als iemand het verhaal opschrijft.
Het opschrijven van een geanonimiseerd, maar toch gedetailleerd en voornamelijk feitelijk verslag kan enorm veel waarde hebben. Dus: data, tijden, omschrijving van omgeving en de feitelijke gedragingen en communicatie.
Gevoelens en ervaringen mag je altijd los beschrijven. 💕
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
Ik vertel niet vaak hoe het écht met me gaat en wanneer ik dat doe is her vaak 's nachts en verwijder ik m'n tweets snel.
Vandaag deelde ik overdag en haalde ik niks weg.
Ik vind het lastig; de nare dingen delen. Enerzijds snak ik dan even naar >>
een beetje aandacht. Anderzijds wordt de aandacht me al snel teveel en voel ik me bezwaard. Van nature ben ik niet iemand die 'zomaar' moeilijke dingen deelt of heel open is over wat me écht dwarszit.
Ik ben heel goed in praten zonder echt iets te zeggen.
Ik ben open over >>
dingen die ik heb verwerkt of onder 'controle' heb. Maar veel blijft bij mij en een kleine groep mensen die ik bewust kies op gevoel of omdat ze er al jaren zijn.
Ik vind ook niet dat ik alles hoef te delen hier. Sommige zaken zijn gewoon echt privé. Sommige wonden liggen >>
Uit vele studies en de praktijk blijkt dat harder straffen en repressie helemaal niet goed werken als het gaat om het verminderen van recidive.
Natuurlijk moet er een straf tegenover een misdrijf staan. Maar als je wilt voorkomen dat een dader zijn daden herhaalt dan is inzetten
op behandeling, (psycho) educatie en werken aan terugkeer naar de maatschappij door o.a. zinvolle dagbesteding (binnen detentie) hetgeen dat het beste werkt.
Mensen die sec vanuit (begrijpelijke) emotie roepen om (extreem) hoge straffen en zelfs oproepen tot geweld als passende
vergelding zijn niet bezig met dit land veiliger maken. Dit draait puur om bevrediging van eigen emotie.
Vanuit een slachtoffer gezien kan ik dit best begrijpen, vanuit de niet direct betrokken meute niet. En nog erger vind ik mensen die op social media het slachtoffer en direct