Thread by @florentiafl

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΛΥΤΡΑΣ=Στην Αθήνα,στα τέλη του 18ου αι.,ζούσε ένας πλανόδιος καπνοπώλης,ένας χαρακτηριστικός λαικός τύπος,που τον έλεγαν Αποστόλη.Ο Νικηφόρος Λύτρας,που ήταν μανιώδης καπνιστής,συνήθιζε να αγοράζει τα τσιγάρα του από τον Αποστόλη.Ο καπνοπώλης τον έβρισκε μερικές 🔽

2/11 φορές στο καφενείο "Βυζάντιον" που λειτουργούσε στην περιοχή των Χαυτείων.Εκεί πήγαινε ο Λύτρας με φίλους του για να πιούν τον καφέ τους& να κουβεντιάσουν.Κάθε φορά που έδινε στον Λύτρα τα τσιγάρα του,ο Αποστόλης,έσπευδε να εξαφανιστεί γιατί είχε παρατηρήσει ότι ο ζωγράφος🔽

3/11 έβγαζε μολύβι για να φιλοτεχνήσει το σκίτσο του.Αυτό δεν άρεσε στον Αποστόλη γιατί ήταν δύσμορφος.Το μεγάλο του παράπονο ήταν ότι είχε μεγάλη μύτη,για την οποία ντρεπόταν & νόμιζε ότι όλος ο κόσμος την πρόσεχε.Ο Λύτρας παρατήρησε την αντίδραση εκείνη του αγαθού καπνοπώλη.🔽

4/11 Μια μέρα είχε προετοιμάσει τους φίλους του,για να τον βοηθήσουν να καθυστερήσει τον Αποστόλη.Τους παρακάλεσε λοιπόν,να ζητήσουν & εκείνοι,ένας ένας τσιγάρα & να φροντίσουν με διάφορα τεχνάσματα να τον κρατήσουν κοντά τους για αρκετή ώρα.Πραγματικά,όταν ο Αποστόλης έδωσε τα🔽

5/11 τσιγάρα στον Λύτρα & ετοιμάστηκε να φύγει,ένας ένας οι φίλοι του καλλιτέχνη άρχισαν να ζητούν τσιγάρα,να διαλέγουν με την ησυχία τους,να βρίσκουν & καλά πατημένα πακέτα & να καθυστερούν όσο μπορούσαν τον Αποστόλη.Εκείνος,απορροφημένος στην δουλειά του & στην προσπάθεια να🔽

6/11 ικανοποιήσει τους αναπάντεχους πελάτες,δεν πήρε είδηση ότι ο Λύτρας,σε διάστημα μόλις λίγων λεπτών,τον είχε σκιτσάρει πάνω στο μάρμαρο του τραπεζιού του καφενείου.Το σκίτσο είχε γίνει σχεδόν μονοκονδυλιά & είχε πετύχει απολύτως.Η φιγούρα του Αποστόλη είχε αποτυπωθεί πάνω 🔽

7/11 στο τραπέζι μαζί με την κινητή "μόστρα" που ο καπνοπώλης κρεμούσε από τον ώμο του.Φυσικά ο Λύτρας δεν παρέλειψε να αποδώσει με ζωντάνια & την μεγάλη μύτη του Αποστόλη.Οι φίλοι του Λύτρα άρχισαν να γελούν με την καρδιά τους.Οι θαμώνες από τα γειτονικά τραπέζια πήραν είδηση 🔽

8/11 πως κάτι συνέβαινε & συγκεντρώθηκα γύρω από την θορυβώδη συντροφιά.Μόλις είδαν το σκίτσο άρχισαν & εκείνοι τα γέλια,ενώ ταυτόχρονα θαύμαζαν την ικανότητα του ζωγράφου.Ο καημένος ο Αποστόλης μόλις τότε κατάλαβε ότι την είχε πάθει.Έγινε έξω φρενών,μάζεψε το εκτεθειμένο 🔽

9/11 εμπόρευμά του & έσπευσε να εξαφανιστεί μουρμουρίζοντας αθώες απειλές.Γι΄αυτό το σκίτσο έγινε το εξής ανεπανάληπτο: Όταν ο Λύτρας & η συντροφιά του έφυγαν από το καφενείο,ο τετραπέρατος καφετζής σκέφτηκε να εκμεταλλευτεί το επεισόδιο καθώς & το επιτυχημένο σκίτσο.Διέδωσε 🔽

10/11 λοιπόν το περιστατικό σε όσο το δυνατόν περισσότερους Αθηναίους.Έτσι σχηματίζονταν στο καφενείο του ουρές περιέργων & φιλοτέχνων που θαύμαζαν το σκίτσο του Αποστόλη & την δεξιοτεχνία του Λύτρα.Όμως το επιχειρηματικό δαιμόνιο του καφετζή δεν σταμάτησε εκεί.Έπειτα από λίγες🔽

11/11 μέρες,ο καφετζής έβγαλε το μάρμαρο από το τραπεζάκι & το φύλαξε. Και όταν πέρασε λίγος καιρός,το πούλησε σε κάποιον φιλότεχνο για 5000 φράγκα.Δεν έγινε γνωστό τι απέγινε όμως τελικά το σκίτσο πάνω στο μάρμαρο του τραπεζιού...