Thread by @Pugal0405gmail4

*வருடம் 1989 தேர்தல் நேரம் கலைஞர் பரப்புரைக்காக தமிழகம் முழுவதும் சுற்றுப் பயணித்திற்காக கோபாலபுரம் வீட்டிலிருத்தது கிளம்புகிறார்.*

*அன்றைக்கு ஜூனியர் விகடனுக்கு சந்தேகம் 13 ஆண்டுகாலம் தொடர் தோல்வி, தொடர் தோல்விற்குப் பின்னும் கலைஞர் உற்சாகமாகவே களமாடுகிறாரே! எப்படி என்பதை அறிய

அவருடனே ஜூனியர் விகடன் நிருபரும் பயணிக்கிறார்.*

*அவருடடைய பரப்புரை வண்டியிலேயே பேட்டியும் தொடருகிறது வாகனம் சென்னையைத் தாண்டுகிறது, அப்பொழுது நிருபர் கேட்கிறார் 13 ஆண்டு காலம் தோல்விக்குப் பின்னும் இவ்வளவு உற்சாகமாக களமாடுகிறீர்களே எப்படி? என்று கேட்கிறார். நேரம் நள்ளிரவு

10மணி அப்பொழுதும் கலைஞர் வாழ்க என்ற கோசம் விண்ணை முட்டுகிறது.*

*அப்பொழுது கலைஞர் அந்த நிருபரிடம் கைகளால் சற்று இருங்கள் சொல்லி விட்டு உடன்பிறப்புகளுக்கு கை அசைத்து விட்டு, உடன்பிறப்புகளை கடந்ததிற்குப் பின்பு பதில் சொன்னார்.*

*நான் சோர்வடையும் நேரங்களில் எல்லாம் என் உயிரினும்

மேலான உடன்பிறப்புகளைச் சந்திப்பேன். அவர்களைச் சந்திக்கும் பொழுது எனக்குள் இருக்கும் சோர்வு நீங்கி, எனக்கு உற்சாகம் பிறக்கும்.*

*நீங்கள் தொடர்ந்து என்னுடன் பயணிக்கிறீர்கள் சென்னையைத்தாண்டி வந்து கொண்டிருக்கிறோம். ஆனாலும் கழகத்தின் உயிர்நாடியான உடன்பிறப்புகளின் உற்சாகத்தை

நேரிடையாககண்டீர்கள் அவர்களே!தோல்வியை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லைஇப்படிப்பட்ட கழகத்தின் உயிர்நாடியானஉடன்பிறப்புகளே! என் உற்சாகத்திற்கு காரணம்என்றார்கலைஞர்

தோல்வியைவெற்றியின் முதல்படிக்கட்டாகநினைத்து சோர்வடையாமல் நினைப்பவரால்மட்டுமே தோல்வியிலும்இப்படி புன்னகைக்க முடியும்.*