#رشته_توییت
پرویز صیاد ۳۲ سال پیش چرا معترض جشنواره سینمایی جمهوری اسلامی در لسآنجلس بود؟
۱. این روزها که اتفاقهای رخ داده در حاشیه نمایش فیلم «داستانهای هزار و یک روز» ساخته حبیب احمدزاده در لسآنجلس، موضوع نمایش فیلمهای ایرانی در خارج از کشور و عملکرد سینماگران را به ...
۲. یکی از موضوعات اصلی رسانهها و شبکههای اجتماعی تبدیل کرده، مروری بر یک اتفاق مشابه در بیش از ۳۰ سال پیش شاید بتواند جنبه دیگری از این بحث را مطرح کند.
۱۲ فروردین ۱۳۶۹ به دعوت آرشیو فیلم و تلویزیون دانشگاه معروف یوسیالای در کالیفرنیای آمریکا با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی
۳. هفته فیلمی از برگزیده تولیدات سینمای بعد از انقلاب ایران به مدت ۱۱ روز برگزار شد.
در این برنامه ۱۸ فیلم بلند («آب، باد، خاک»، «آن سوی آتش»، «باشو، غریبه کوچک»، «خارج از محدوده»، «خانه دوست کجاست»، «در مسیر تندباد»، «دستفروش»، «زرد قناری»، «شاید وقتی دیگر»، «طلسم»،
۴. «عروسی خوبان»، «کشتی آنجلیکا»، «کلید»، «گال»، «مدرسهای که میرفتیم»، «ناخدا خورشید»، «نار و نی» و «هامون») و ۷ فیلم کوتاه نمایش داده شد.
داریوش مهرجویی و عباس کیارستمی همراه علیرضا شجاعنوری (مسئول وقت امور بینالملل بنیاد فارابی) در این برنامه شرکت و سخنرانی کردند.
۵. از آنجا که برنامه با مشارکت بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یک نهاد رسمی حکومت برگزار میشد گروهی از چهرههای فرهنگ و هنری اکثرا فعال در حکومت پیشین ایران به آن معترض شدند. مروا نبیلی بیانیهای به انگلیسی نوشت و پرویز صیاد آن را به فارسی ترجمه کرد و مری آپیک، شهره آغداشلو،
۶. هوشنگ بهارلو، هوشنگ توزیع، هایده چنگیزیان، باربد طاهری، آذر فخر، علی فخرالدین، اکبر قوانلو، پرویز کاردان، شاهرخ گلستان، ماشا منش، کامران نوزاد و عبدالعلی همایون امضایش کردند.
تعدادی از آنها از جمله پرویز صیاد در روزهای برگزاری این برنامه مقابل سالن نمایش فیلمها با
۷. پلاکاردهایی با این مضمون که «ما به هنرمندان و فیلمسازان متعهد در ایران احترام میگذاریم اما به مناسبات دانشگاه کالیفرنیا با جمهوری اسلامی اعتراض داریم» تجمع کردند.
همان زمان فیلم «اجارهنشینها»ی داریوش مهرجویی در یکی از سینماهای لسآنجلس در حال نمایش بود و پرویز صیاد با
۸. نگارش مقالهای در نشریه «صبح ایران» کوشید مواضع معترضان و نسبتشان با فعالیت سینماگران ایرانی داخل کشور را توضیح دهد.
بخشهایی از این مقاله را به نقل از کتاب «سینمای در تبعید» نوشته پرویز صیاد در ادامه میبینید.
۹. بخشهایی که میتواند تاحدودی دلایل مخالفان برگزاری چنین برنامههایی را از همان دهه ۶۰ تاکنون توضیح دهد و به گسترش بحثهای روزهای اخیر کمک کند.
۱۰.
۱۱. در حاشیه همین اعتراضها بود که عباس کیارستمی و پرویز صیاد برخوردی با هم داشتند و بعدها کیارستمی روایت معروفش را از گرفتن پلاکارد صیاد بیان کرد. شرح آن اتفاق را پرویز صیاد خود چنین در کتابش داده است با احترام و «تاثری» که میگوید هنوز با اوست.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
ویدئوهایی از اعتراض به حضور پرویز پرستویی در لسآنجلس آمریکا برای نمایش فیلمی به نام ««داستانهای هزار و یک روز» به کارگردانی حبیب احمدزاده منتشر شده است.
حبیب احمدزاده از نویسندگان و سینماگرانی است که معمولا در دیدارهای رهبر جمهوری اسلامی با فعالان حوزه فرهنگ و هنر حضور دارد و در مواردی نیز صحبت میکند.
حبیب احمدزاده، که نمایش فیلمش در آمریکا با حضور دخترش و پرویز پرستویی با اعتراضهایی همراه بود پیشتر یادداشتهایی در تمجید از قاسم سلیمانی منتشر کرده بود. ibna.ir/fa/tolidi/2856…
فیلمهای دوره هفتاد و پنجم جشنواره کن در حال معرفی است و مطابق انتظار نام فیلم «عنکبوت مقدس» ساخته علی عباسی، فیلمساز ایرانی - سوئدی با بازی مهدی بجستانی و زر امیرابراهیمی در بخش مسابقه اعلام شد. /۱
#رشته_توییت
وقتی محسن مخملباف، انقلاب ۵۷ را خودکشی جمعی دانست
۱. همچنان تصور اینکه فقط ۱۲ سال بعد از انقلاب، محسن مخملباف در فیلم «شبهای زایندهرود» به روشنی و صراحت از بیهودگی حاصل آن انقلاب گفت و فیلمش هم فرصت نمایش دستکم ۱۰ روزهای در مهمترین رویداد سینمایی حکومت
۲. جمهوری اسلامی ایران پیدا کرد، تامل برانگیز و حالا بسیار دور از ذهن است. فارغ از ارزیابی کیفی این فیلم، یافتن اثری همطراز آن در میزان صراحت، گزندگی و بیپروایی برای توصیف انقلاب ۵۷ به عنوان یک «خودکشی جمعی» و اشاره ضمنی به بازتولید نهاد سلطنت در اشکال دیگر ناممکن است.
۳. ساختار روایتی «شبهای زایندهرود» جابجا قرار است بیننده را با نظر سازندهاش در شکست انقلاب روبرو کند و در این مسیر از نقد مردم انقلاب کرده هم غافل نیست. عملکرد بحثانگیز محسن مخملباف پیش و پس از ساخت «شبهای زایندهرود» هیچگاه فرصت تامل بر آنچه در این فیلم مطرح میشد را نداد.
۱. بعید است در هر بار تماشای «بانو»، نگاه بیننده متوجه تصویر عارف قزوینی در ورودی راهپله سرسرای خانه قدیمی فیلم نشود که جابجا شخصیتهای مختلف فیلم از مقابلش میگذرند و عارف چون ناظری خاموش اما آگاه، آنها را نظاره میکند.
۲. «بانو» از بهترینهای کارنامه داریوش مهرجویی و از تاویلگراترین آنهاست. میزان آشکاری زمینههای نمادین مورد اشارهاش، آن را به یکی از جسورانهترین فیلمهای انتقادی بعد از انقلاب ایران تبدیل میکند و ۳۰ سال پس از ساخت حالا میتوان آن را از معدود روایتهای نمادین گزنده و صریح ...
۳. از واقعیت تحولاتی دانست که سال ۱۳۵۷ و پس از آن بر سرزمینی به نام ایران رخ داد.
«بانو»ی خو گرفته به نوعی عرفان و معنویت خرافاتگونه، در بحران روحی ناشی از پی بردن به خیانت همسرش و ترک او، آرامش را در پناه دادن به افراد فقیر و محروم و «مستضعف» میبیند.
در برنامه «اکران» این هفته تلویزیون فارسی صدای آمریکا به بهانه دوره اخیر جشنواره فیلم فجر، نکاتی را درباره وضعیت امروز سینمای رسمی ایران گفتم. از جمله درباره وضعیت امروز این سینما با خواستههای اجتماعی. /۱
اشارهای هم به فیلم «بدون قرار قبلی»، برنده جایزه قاسم سلیمانی در دوره اخیر جشنواره فیلم فجر کردم. /۲
این هم نکاتی درباره محمدحسین مهدویان به عنوانی یکی از پدیدهها و نمادهای سینمای دهه ۹۰ ایران. /۳
سفر این بار به برلین، بیش از هر وقت دیگری دلم پر میکشید تا هر چه زودتر به آن گوشه دوست داشتنی خیابان کانت در خانه «هنر و ادبیات هدایت» بروم و با او که هر چه در توان داشته در غربت برای فرهنگ و هنر ایران گذاشته، دیداری تازه کنم. وقتی رفتم و دیدم که همچنان آغوشش در خانه هدایت .../۱
به روی همه دوستداران فرهنگ و هنر ایران گشوده است و مشتاقانه از انتشار کارهای جدید میگوید و مثل سالهای قبل با شور، گوشهای از کتابی یا نوشتهای را که تازه خوانده، شرح میدهد، خیالم راحت شد که بیماری باآنکه تنش را رنجور و بر تکلمش تاثیر گذاشته اما بر ذهن درخشانش اثر نداشته است./۲
شرمندهام کرد در یادآوری نکاتی پیرامون نوشتهها و کارهایم. از پرسشهایم درباره برخی اتفاقات و اشخاص به شوق میآمد و نکاتی اضافه میکرد.
درباره موضوعات مختلف صحبت کردیم. از آن نقل قول جعلی درباره دیدارش با ابراهیم رئیسی زمان پیگیری پرونده قضایی «گردون» تا برخی اتفاقات اخیر. /۳