बरेच लोक स्थळ जुळवणे, लग्नामध्ये मध्यस्थी करणे वगैरे वगैरे काम करत बघितलेले आहे. बसल्या बसल्या कुंडल्या जुळवत बसणे. व आपण दोघांचे लग्न जुळवून किती मोठे काम केले आहे असे अत्यंत मानभावीपणाने समजतात आणि सांगतात.
त्यांच्याकडूनच इन्स्पिरेशन घेऊन एकटे, single, bachelor राहण्याची इच्छा असणाऱ्या मुलामुलींसाठी सल्ला *केंद्र किंवा *कोर्स उघडले पाहिजे असे वाटायला लागले आहे 😒😒😒🤣🤣
या कोर्समध्ये खालील गोष्टींचा समावेश करावा असे वाटते.
श्रींच्या कृपेने.. 1. एकटे राहणे फायद्याचे कसे आहे हे त्या इच्छुक मुलाला आणि मुलीला किती समजले आहे हे बघून ते पूर्णपणे मनावर बिंबवणे.😁
2.आजूबाजूच्या लोकांना व्यवस्थित उत्तरे देऊन त्यांची तोंडे बंद कशी करावी याचे प्रशिक्षण.
3. हजरजबाबी उत्तरे देण्याची कला शिकवणे 4. उचापती करणाऱ्या नातेवाईकांना योग्य उत्तरे कशी द्यावीत याचे प्रशिक्षण. 5. पालकांना अत्यंत व्यवस्थित समजावून सांगणे. (त्यामध्ये पालकांच्या स्वभावानुसार सोफ्टकोर म्हणजेच मृदू व कोमल उत्तरे या लेव्हल पासून अत्यंत कठोर म्हणजेच हार्डकोर उत्तरे
द्यायला शिकवणे)
6. आपल्याला डायरेक्ट कोणी प्रपोज केले असता, प्रसंगावधान राखून व व्यक्ती निरीक्षण करून त्यास कसे उत्तर द्यावे याचा राजमार्ग.
7. एकटे राहून व आपल्या छंदाकडे आणि व्यवसायाकडे व्यवस्थित लक्ष देऊन स्वतःला आणि पर्यायाने देशाला पुढे कसे नेता येईल येईल याबाबत चर्चा सत्रे
6.. आपले आयुष्य एकट्याने व मित्र-मैत्रिणींच्या संगती मध्ये अत्यंत आनंदी व समाधानाने जगायला शिकवणे 😁😁😁😁
आजच साईबाबा याविषयी बऱ्याच पोस्ट बघितल्या व लोकांच्या कमेंट बघितल्या. परंतु खालील गोष्टीची कल्पना त्यांना असते की नसते हे माहीत नाही. 1. लोकांना वासुदेवानंद सरस्वती म्हणजे टेंबे महाराज माहिती असतील तर स्वतः टेंबे महाराज यांनी साईबाबा यांना नारळ पाठवल्याचे लिखित रूपात आढळले आहे.
2. लोकमान्य टिळक यांनी ज्याप्रमाणे शेगावचे गजानन महाराज व गोंदवलेकर महाराज यांचे आशीर्वाद आपल्या स्वराज्यस्थापनेच्या कार्यासाठी घेतले होते तसेच ते शिर्डी येथे जाऊन साईबाबांना भेटल्याचे देखील आढळते.
3. नाशिकचे अत्यंत महान नाथपंथी योगी श्री ब्रह्मभूत गजानन महाराज गुप्ते यांनी
स्वतःच्या आत्मचरित्रात " आत्मसाक्षात्कार मार्ग प्रदीप" यामध्ये लहानपणी साधनेच्या कालखंडात ते शेगाव येथे गजानन महाराज त्याचप्रमाणे मारुती महाराज शिर्डी येथील साईनाथ महाराज यांच्या सहवासात राहिल्याचे त्यांनी स्वतः सांगितले आहे.
माझ्या आयुष्यात पहिला काढलेला फोटो.
माझ्या आईचा. तिसरीत असताना.
ती चिडली होती काही कारणाने माझ्यावर. आणि मी माकड उड्या मारत बसलेलो
तेव्हा बाबांनी हळूच आमचा कॅमेरा दिला माझ्या हातात. आणि हा फोटो क्लिक झाला. #MothersDay#MotherDay2022#photo#PhotoOfTheDay
त्यानंतर राजधानी एक्स्प्रेस मध्ये 1999 मध्ये हा काढलेला
शंकराचार्य जयंती:
अद्वैत वेदांत हे म्हणजे भारतीय तत्त्वज्ञानातील एक उच्च शिखर. परंतु एक काळ असा आला होता ज्या वेळेला याच तत्वज्ञानावर इतर अनेक शाखा एका प्रकारचे टीका करत होते. तर टीकेचे महत्त्वाचे कारण म्हणजे अद्वैत वेदांत या मधील "माया" ही संकल्पना.
अद्वैत वेदांत मानणाऱ्या व्यक्तीला मायावादी असे देखील म्हटले जात असे. भारतातील सनातन धर्मामध्येच अनेक शाखा उदाहरणार्थ विशिष्ट अद्वैतवाद किंवा बुद्धीजम ज्या वेळेला अत्यंत लोकप्रिय होऊ लागला होता त्यानंतर अद्वैत वेदांतवर बरीच टीका झाली.
आणि पुन्हा अद्वैत वेदांत आला भारतीय तत्त्वज्ञानातील शाखांमध्ये उच्च जागेवर ठेवण्याकरता पुन्हा त्याच अद्वैत गाणे मानवी शरीराने अवतार घेतला. ते म्हणजे आद्य शंकराचार्य. वयाच्या आठव्या वर्षीच शिवोहम् ही जाणीव झालेली आत्मसाक्षात्कार व्यक्ती म्हणजे शंकराचार्य.
कोणत्याही नात्यात सगळ्यात महत्वाची जाणीव असली पाहिजे ती म्हणजे
I love you
But I don't need you.
ज्याला वरचे वाक्य पटू शकते किंवा त्याचा मतितार्थ अगदी नीट समजू शकतो. तो माणूस बेस्ट रेलेशन देऊ शकतो आणि बेस्ट एकटा पण राहू शकतो.
कोणत्याही रिलेशन अत्यंत जबरदस्त आणि पूर्णपणे यशस्वी होण्यासाठी फक्त वर जे काही लिहिलेले आहे तो एकच आणि एकच रस्ता आहे.
कोणी आयुष्यामध्ये आल्यामुळे तुम्हाला आनंद होत असेल तर ती एक प्रकारची गरज असते. कोणीतरी दुसरी व्यक्ती जेव्हा तुम्हाला आनंद देते त्या वेळेला तो
आनंद कधी ना कधीतरी संपणारा असतो हे नक्की.
त्यामुळे ज्या वेळेला स्वतःच्या आतून आपण स्वतः आनंदस्वरूप आहोत हे समजेल त्यावेळेला दुसऱ्या मुळे आनंदी होण्याची गरज संपते व एक वेगळाच प्रवास चालू होतो. समोरील व्यक्ती आपल्या आयुष्यात आली आहे म्हणून किंवा तिचे काही विचार किंवा वागणे आपल्याला
आज जंगली महाराज रस्त्यावर थांबलो आणि एका हॉटेल मध्ये जाऊ लागलो. एवढाच दोन मॅनेजमेंट वगैरे करणाऱ्या मुली असतात, ज्या काही survey वगैरे करतात अश्या मुलींनी मला थांबवले. काहीतरी गळ्यात मारणार असे वाटत होते तेव्हाच त्यांनी सुरुवातीला सांगितले की आम्ही काहीही विकायला आलेलो नाही
त्यानंतर त्याने बरीच मोठी कहाणी सांगून त्यानंतर एक पुस्तक दाखवून त्यामध्ये बरेच फोटो दाखवून एकंदरीत हे सांगायचा प्रयत्न केला की भारतात एकूण किती मुलांचा जन्म झाल्यानंतर लवकर मृत्यू होतो. UNICEF त्यावर कसे काम करत आहे व त्याद्वारे तुम्ही कसे पैसे डोनेट करू शकता जेणेकरून
त्या मुलांचे आयुष्य वाचले जाऊ शकते. वगैरे वगैरे
त्या वेळेला माझ्या मनात विचार आला तो हा
1. UNICEF सारखे संघटना इतकी प्रचंड मोठी आहे व तिला इतका मोठा फायनान्स देखील मिळत असतो तरी देखील रस्त्यावर जाऊन भीक मागायची गरज काय?