#MiędzywojennyTydzień #PrzewodzikKsiążkowy #PrzewodzikWarszawski
Paweł Rzewuski „Grzechy „Paryża Północy”. Czy da się poznać dzieje miasta, ba, dzieje ludzkie bez zajrzenia w mroczne zakamarki i zaułki? Chyba nie, dlatego tak ciekawe wydają się książki o tej ciemniejszej (1)
Paweł Rzewuski „Grzechy „Paryża Północy”. Czy da się poznać dzieje miasta, ba, dzieje ludzkie bez zajrzenia w mroczne zakamarki i zaułki? Chyba nie, dlatego tak ciekawe wydają się książki o tej ciemniejszej (1)
https://twitter.com/Przewodzik/status/1532416623428116480
stronie człowieka, a że koszula bliższa ciału, no to o Warszawie. Choć o stołecznej przestępczości już trochę prac było – tu najbardziej znane jest „Szemrane towarzystwo niegdysiejszej Warszawy” Milewskiego, ale to praca raczej utrwalająca legendarny koloryt warszawskich (2)
Apaszów niż dająca rzetelną wiedzę o półświatku. Książka Rzewuskiego jest pod tym względem dużo lepsza – przede wszystkim przez przekrojową perspektywę i dość dobre zarysowanie tła społecznego. Autor bowiem na wstępie wprowadza nas w ogromne problemy socjalne przedwojennej (3)
Warszawy – bezrobocie, setki inwalidów wojennych niemogących się odnaleźć po wojaczce, tysiące przyjezdnych, których miasto „pożarło i wypluło na ulicę”, przepełnione kamienice i prawdziwe enklawy nędzy. Rzewuski nie koloryzuje tej rzeczywistości, choć oczywiście musi (4)
odnosić się do legend Taty Tasiemki czy Judel Dana Łokcia, czyli sławnego Łokietka, co oczywiście sprawia nieco "sensacyjne" wrażenie. Dużą zaletą pracy jest „pełna gama grzechów” – od prostytucji i handlu kobiet, poprzez życie nocne, aż do najcięższych zbrodni i prawdziwej (5)
„gangsterki”. To rzetelna praca, ale jednak wciąż „popularna” – nie znajdziemy tu więc pogłębionych analiz przestępczości czy też próby usystematyzowania jej choćby chronologicznie. Dostajemy raczej zestaw ciekawych opowieści i biogramów, które w swej masie sprawiają, że (6)
20 lat przedwojennej Warszawy jest czasem sprasowanym i jednolitym, choć przecież tu też zachodziły zmiany. Czy to wada w takiej pracy? Raczej nie, dzięki temu czyta się to dobrze, a narracja jest potoczysta. Specjaliści będą narzekać, ale oni zawsze narzekają. To książka (7)
o Warszawie, ale z pewności osoby z innych miast również może zaciekawić - pewne zjawiska były przecież ogólnopolskie. Napisałbym, że książka dostarczyła mi radości, ale biorąc pod uwagę tematykę, pozostanę przy… zaciekawieniu. A to już przecież całkiem dobrze. Ocena: 7,5/10 (8)
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
