«اجنبی حرف بزن! بگو من چه باید بکنم که ایرانی هشیار شوم؟!»
#رشتوی_جدید
مرگ تنها شاهزادهٔ لایق قاجار توسط انگلیس و سرنوشت شوم ایران
در دودمان قاجار اگه فقط یک نفر آدم حسابی وجود داشت، اون عباس‌میرزا پسر فتحعلیشاه بود. کسی که در قحط‌الرجال اون زمان، با همه محدودیت‌های مالی و
#رشتوی_جدید
مرگ تنها شاهزادهٔ لایق قاجار توسط انگلیس و سرنوشت شوم ایران
در دودمان قاجار اگه فقط یک نفر آدم حسابی وجود داشت، اون عباس‌میرزا پسر فتحعلیشاه بود. کسی که در قحط‌الرجال اون زمان، با همه محدودیت‌های مالی و
نظامی، برای حفظ ایران با روس‌ها جنگید و اگر او نبود، در قراردادهای گلستان و ترکمانچای، بخش‌های خیلی بیشتری از خاک ایران جدا می‌شد.
امروز می‌خوام در مورد نگرش و کاریزمای عباس میرزا مطلبی براتون بنویسم.
در مورد زندگی‌نامه عباس میرزا هم قبلا اینجا نوشتم 👇
امروز می‌خوام در مورد نگرش و کاریزمای عباس میرزا مطلبی براتون بنویسم.
در مورد زندگی‌نامه عباس میرزا هم قبلا اینجا نوشتم 👇
https://twitter.com/Ansari_Bahman/status/1374424188417548290?s=19
“عباس میرزا” از شاهزادگان قاجار، فرزند “فتحعلیشاه” و “آسیه خانم” بود، در فاصله سال‌های ۱۷۹۷ تا ۱۸۳۳میلادی ولیعهد ایران بود. او اگر زود نمی‌کرد، بعد از فتحعلیشاه پادشاه ایران می‌شد و یقینا سرنوشت بهتری نصیب ایران می‌شد.
“ارنست ژوبر” که از سوی “ناپلئون بناپارت” در آن زمان به ایران اعزام شده بود، در سال ۱۲۲۱ هـ. ق در اردوگاه جنگی عباس‌میرزا با روس‌ها، از او دیدار می‌کند. او سپس در یادداشت‌هایش درمورد عباس‌میرزا می‌گوید:
«در مدت زمان کوتاهی که در خدمت عباس میرزا بودم همواره به مسائل مهم می‌پرداخت. او از امور پوچ و یاوه‌گویی خودداری و همواره نکته‌های دقیقی را مطرح می‌کرد. یک بار از سر درد و دل به من چنین گفت: "مردم به کارهای من افتخار می‌کنند، ولی چون من، از
ضعیفی من بی‌خبرند. چه کرده‌ام که قدر و قیمت جنگجویان مغرب‌زمین را داشته باشم؟ چه شهری را تسخیر کرده‌ام و چه انتقامی توانسته‌ام از تاراج ایلات خود بکشم؟… تمام قوای مرا یک مشت اروپایی (روسی) سرگرم داشته، مانع پیشرفت کار من می‌شوند…
نمی‌دانم این قدرتی که شما (اروپایی‌ها) را بر ما مسلط کرده چیست و موجب ضعف ما و ترقی شما چه است؟ شما در قشون، جنگیدن و فتح کردن و به کار بردن قوای عقلیه متبحرید و حال آن که ما در جهل و شغب غوطه‌ور و به ندرت آتیه را در نظر می‌گیریم. مگر جمعیت و حاصل‌خیزی و ثروت مشرق‌زمین از
اروپا کمتر است؟... یا خدایی که مراحمش بر جمیع ذرات عالم یکسان است خواسته شما را بر ما برتری دهد؟ گمان نمی‌کنم. اجنبی حرف بزن! بگو من چه باید بکنم که ایرانیان را هشیار نمایم؟"»
سرهنگ فرانسوی “گاسپار دروویل” که در سال ۱۸۱۲میلادی به ایران سفر کرده، یک فصل از کتاب خود را به عباس میزرا اختصاص داده است. او در بخشی از این کتاب می‌گوید:
«عباس میرزا از مؤمنان قشری و متعصب نیست، ولی هرگز لب به مِی (شراب) نمی‌زند اما افسران زیردستش را که شراب خورده باشند مجازات نمی‌کند تنها به آنان با نظر تحقیر می‌نگرد… لباس عباس میرزا تفاوتی با لباس ساده‌ترین نگهبان
وی نیز ندارد اما در نخستین برخورد از خلق و خوی نجیبانه و سیمای باوقارش می‌توان به بزرگ‌منشی وی پی برد. مردم آذربایجان او را از جان و دل گرامی می‌دارند. فداکاری و فرمانبرداری افسران و سربازان زیردست عباس میرزا به حدی است که اگر شاه اعتماد کامل و
دولت‌خواهی وی را نمی‌داشت از این حیث دچار اضطراب خاطر می‌شد. عباس میرزا مخالف عهدنامه گلستان بود و با تمام قوا با متارکه جنگ با روس‌ها مخالفت می‌کرد. پس از رهبری لشگریان ایران، تحمیل شرایط ننگ‌آور متارکه برای عباس میرزا تحقیر مضاعفی بود.
او چشم امید به نبرد آینده دوخته و نقشه‌ها و وسائل قابل ملاحظه‌ای برای این نبرد فراهم آورده بود. با این حال به دقت مواد عهدنامه صلح را به کار بست. حتی افسران روسی نیز از خودگذشتگی ولیعهد ایران را تأیید کرده و رفتار نجیبانه او را به هنگام انجام مذاکرات و پس از آن ستوده‌اند. اگر
بخواهم حس تحسینی را که این شاهزاده ایرانی در دل من برانگیخته است تمام و کمال بیان دارم از مطلب بسیار دور خواهم افتاد.»
عباس میرزا بر اثر بیماری نارسایی کلیه درگذشت و آیندهٔ ایران از وجود او محروم شد. اما در این میان شواهدی هست که میگه انگلیس در مرگ این سردار رشید ایرانی، نقش داشت.
ماجرا از این قراره که فتحعلیشاه با لشگری برای محاصره هرات رفت. هرات که بخشی از خاک ایران بود با دسیسهٔ انگلیس به سمت شورش و استقلال می‌رفت و بعدها به استقلال
هم رسید و کشور جدیدالتاسیس افغانستان توسط انگلیس ساخته شد. چرا؟ چون انگلیس میخواست بین هند (مهمترین مستعمره انگلیس) و ایران یه کشور امن و دست‌نشانده به وجود بیاره.
برگردیم به ماجرا. فتحعلیشاه با لشگری رفت هرات که شورش کرده بود رو آروم کنه. وسط کار یهو خسته شد و تصمیم گرفت برگرده تهران! لذا نامه فرستاد که عباس‌میرزا خودش رو برسونه به هرات که فرماندهی قشون رو بهش بده و خودش برگرده.
عباس‌میرزا در راه رسیدن به هرات، در مشهد بود که بیماری کلیه‌اش تشدید شد و درگذشت. برخی مورخین به نقش پزشک انگلیسی عباس میرزا در مرگ او اشاره کرده و قائل به مسموم شدن ولیعهد می‌باشند، اما صحت و سقم این ادعا هرگز مشخص نشد.
در روزهای قبل از مرگ عباس‌میرزا که در مشهد و پیش از رسیدن به هرات دچار درد و بی‌حالی شده بود، وقتی خبر به فتحعلیشاه رسید، به سرعت آقای “کورمک” پزشک انگلیسی را با اعتباری به مبلغ پنج هزار تومان برای معالجه عباس میرزا روانه مشهد کرد ولی مشخص نشد چه دست‌های مرموزی به حرکت درآمد که
این طبیب و حکیم حاذق و معتمد در نزدیک شهر نیشابور و قبل از رسیدن به مشهد، ناگهان فوت کرد.
کورمک در ماه‌های قبل که عباس‌میرزا رو معاینه کرده بود، گفته بود بیماری او خطر مرگ نداره و فقط باید مراقبت بیشتری از خودش بکنه. بنابراین مریضی قدیمی عباس‌میرزا قطعا کشنده نبود و در
کورمک در ماه‌های قبل که عباس‌میرزا رو معاینه کرده بود، گفته بود بیماری او خطر مرگ نداره و فقط باید مراقبت بیشتری از خودش بکنه. بنابراین مریضی قدیمی عباس‌میرزا قطعا کشنده نبود و در
تمام سال‌ها عباس‌میرزا باهاش کنار اومده بود. ولی اون سال و در مشهد، یکدفعه بیماری عود کرد و نصف بدن ولیعهد فلج شد. بعد دچار استفراغ‌های خونین شد که گویا با کبد وی ارتباط داشت و ارتباطی به کلیه نداشت. این‌ها علائم مسمومیتی مرموز است نه نارسایی کلیه. مجموع این وقایع حکایت از یک
دسیسه پشت‌پرده داره.
به قطع و یقین اگر او زنده می‌ماند و پس از فتحعلیشاه به اورنگ پادشاهی ایران تکیه می‌زد، تاریخ به گونه بهتری برای ایران‌زمین نوشته می‌شد.
به قطع و یقین اگر او زنده می‌ماند و پس از فتحعلیشاه به اورنگ پادشاهی ایران تکیه می‌زد، تاریخ به گونه بهتری برای ایران‌زمین نوشته می‌شد.
نویسنده: بهمن انصاری
لطفا ریتوییت کنید تا دیده بشه و خستگی منم در بره.
لطفا ریتوییت کنید تا دیده بشه و خستگی منم در بره.
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
