1/6 Waar ik vannacht wakker van lag: dat wij boeren ons zó hebben laten ophitsen door personen en politici die ons uit pure stemmingmakerij voorhouden dat ons bestaansrecht verdwijnt. Het beleid vertalen als: alle boeren moeten weg. Dat na de boeren de burgers aan de beurt zijn.
2/6 Wij boeren, maar ook de politici, weten al jaren dat de huidige situatie niet houdbaar is. Dat er niet te veel boeren, maar wel degelijk te veel vee is in grote delen van ons kleine landje. Ongezond voor mens, dier en natuur. Maar geen regering die zich eraan wilde branden.
3/6 Na het probleem jarenlang genegeerd te hebben, (uit angst voor stemmenverlies maar ook om economische reden, want het verdient zo goed aan al die hardwerkende, veel investerende en geld lenende boeren) staan we nu allemaal met de rug tegen de muur: boeren èn beleidsmakers.
4/6 En daar springen ophitsende populisten graag op in. Zij zien het land graag ontregeld. Met onze trekkers kunnen wij dat.
Wakker lig ik ervan. Want ik snap de woede om de onbegrijpelijke uitleg met dito stikstofkaartje. Maar ook dat ingrijpende veranderingen echt nodig zijn.
5/6 Dat de intensieve veeteelt op veel plekken in NL zó enorm is, dat het ten koste gaat van ons milieu. Er zullen geen boeren, maar wel veestapels moeten verdwijnen. En dat is geen plotseling misdadig plan van Van der Wal, maar al heel, heel lang pure noodzaak.