Thread by @BrajanKot

1).
W wyniku detonacji rosyjskiego ładunku wybuchowego w kolonii karnej nr 120 w Oleniwce [rejon kałmiuski, obwód doniecki], do którego doszło w nocy 29 lipca 2022,

https://twitter.com/lukeharding1968/status/1555947048373035013

2).
według strony rosyjskiej zginęło prawdopodobnie co najmniej 53 [1] spośród 2000 ukraińskich jeńców wojennych z @Polk_Azov.

Ustalenia ukraińskiego wywiadu utrzymują, że zbrodni tej, we współpracy z FSB, dokonali najemnicy #WagnerGroup. Eksplozja nastąpić miała wskutek

3).
rywalizacji między cywilnym a wojskowym wywiadem Federacji Rosyjskiej. Do kapitulacji obrońców Azowstalu doszło w wyniku zawarcia porozumienia przez GRU z ukraińskim GUR (@DI_Ukraine), które FSB usiłowało zniszczyć.

Operacja ta miała być zatwierdzona na

4).
najwyższym szczeblu w Moskwie, przez samego dyktatora Rosji #VladolfPutler.

Jedną z osób tam więzionych była, obecnie przebywająca we Francji, ukraińska przedsiębiorca 45-letnia Anna Woroszewa. Od momentu aresztowania pod zarzutem „terroryzmu” w połowie marca,

5).
podczas próby dostarczenia pomoc humanitarną do obleganego przez armię rosyjską Mariupola, jej rodzinnego miasta, kobieta spędziła w więzieniu DRL w Oleniwce 100 dni. Według niej personel obozu poprzez pranie mózgu rosyjską propagandą, uznał wszystkich Ukraińców za nazistów.

6).
Niektórzy ze strażników, tutejsi mieszkańcy „obwiniali nas za ich podłe życie. To tak, jak alkoholik, który mówi, że pije wódkę, bo jego żona jest do niczego.”

Wedle jej szacunków, liczba więźniów wynosić mogła od 2500 do nawet 4000. Pośród krzyków torturowanych jeńców,

7).
głodowych racji żywnościowych, przepełnionych cel, czas w nieludzkich warunkach więziennego reżimu, ukraińskim osadzonym pozbawionym dostępu do b. wody, prądu i łączności ze światem zewnętrznym, mijał oznaczony w swoistych kalendarzach utworzonych na opakowaniach herbaty.

8).
Anna Woroszewa wraz z grupą więźniów opuściła więzienie 4 lipca. To był, jak powiedziała, „cud”.
– „Strażnicy odczytali nazwiska tych, którzy mieli zostać uwolnieni. Wszyscy słuchali w milczeniu. Serce podskoczyło mi z radości, gdy usłyszałem swoje imię.

9).
Spakowałam się, lecz nie świętowałam, ponieważ zdarzały się przypadki, że ludzie, którzy byli na liście, mimo, iż uwolnieni, potem jednak wracali”.
– „Ludzie kierujący obozem przejawiali najgorsze cechy Związku Radzieckiego; mogli dobrze zachowywać tylko wtedy,

10).
gdy wiedzieli, że nie są obserwowani.” – wspomina Woroszewa.

@theguardian

[1] pravda.com.ua/eng/news/2022/…

Źródło:

theguardian.com/world/2022/aug…

@threadreaderapp unroll , please 𓃠