லண்டன் பக்கிங்காம் அரண்மனை முதலாம் மாடியில் ராணியின் படுக்கையறையில், இருதய துடிப்பு மற்றும் இரத்த அழுத்தம் கணிக்கும் கருவிகள் பொருத்தப் பட்ட நிலையில் கட்டிலில் படுத்திருக்கிறார்...
அவரைச்சுற்றி
இங்கிலாந்தின் சிறந்த வைத்தியர்கள் குழு ஒன்று அவரின் உடலின் ஒவ்வொரு அசைவையும் கண்காணித்தபடி இருக்கின்றார்கள்...
இளவரசர் சார்லஸ் சோகமாக மனைவி கமீலாவின் கைகளை பற்றியபடி நின்றிருக்க, அப்போது உள்ளே வந்த அவரின் மகன் வில்லியம்...
"அப்பா...தம்பி ஹென்றிக்கு தகவல் சொல்லியாச்சா.."
என்று கேட்கிறார்...
சார்லஸ் அதுக்கு ஆம் என்று தலையசைத்து விட்டு ஜன்னல் வழியாக வெளியே எட்டிப் பார்க்கிறார்...
தகவல் பரவி உள்ளூர் பத்திரிகையிலிருந்து உலக பத்திரிகை வரை எல்லோரும் அரண்மனை வாசலில் கூட தொடங்கியதோடு கேமராக்களை அரண்மனை பக்கம் நீட்டியபடியே செய்திகளை முந்திக்கொடுக்க
வெறியோடு காத்திருக்கிறார்கள்..
காவல்துறை தடுப்புகளை அமைத்து அவர்களை ஒழுங்கு பண்ணத் தொடங்கியிருந்தனர்..
அமெரிக்காவில் இருந்த பேரன் ஹென்றி பாட்டி நிலைமை மோசம் என்ற தகவல் அறிந்ததுமே அவரும் அவசர அவசரமாக தனி விமானத்தில் புறப்பட்டு லண்டன் விரைந்தார்.
ராணி இடை இடையில் கண் விழிப்பதும்
ஏதோ சொல்ல வருவதும், பின்னர் மயக்க நிலைக்கு போவதுமாக இருந்தார்...
சார்லஸ் வைத்தியர்களை பார்க்க, அவர் என்ன சொல்ல வருகிறார் என்பதை புரியாமல் வைத்தியர்கள் கைகளை பிசைந்தபடி நிற்க...
வெளியே பொது மக்கள் எல்லோரும் மெழுகுவர்த்தி ஏந்தி ராணிக்காக பிரார்த்தனை செய்து கொண்டிருக்க...
அப்போது
அங்கு வந்து சேர்ந்த ஹென்றிக்கு தான் அந்த யோசனை வந்தது...
ராணியிடம் நீண்டகாலமாக உதவியாளராக இருந்த பிலிப் என்பவருக்கே ராணியின் அனைத்து அசைவுகளும் புரியும்...
ஆனால் வயதான அவரும் படுத்த படுக்கையாகி கிடக்கிறார்...
அவரை கொண்டு வந்தால் ராணி சொல்ல வருவதை புரிந்து கொள்வார் என்றதுமே...
ஒரு ஆம்புலன்ஸ் வண்டி வேக வேகமாய் போய் பிலிப்பை அள்ளிப் போட்டுக்கொண்டு வந்தது...
ராணிக்கு அருகில் இருந்த பிலிப் அவரின் கைகளை லேசாக தொட்டதும் லேசாக கண் விழித்த ராணியின் உதடுகள் அசைந்தது...
உடனே சார்லஸ் ஒரு பேப்பரையும் பேனாவையும் பிலிப்பின் கைகளில் கொடுக்க, நடுங்கிய கைகளால் பிலிப்
அதில் எழுதினார்...
அதோடு ராணி கண்களை மூடினார்...
அவருக்கு பொருத்தப்பட்டிருந்த கருவிகள் அனைத்தும் பீப் என்ற சத்தத்தோடு ஒரே நேர் கோட்டில் இயங்க... எல்லோரும் தலை குனிந்து சிலுவை போட்டுக் கொண்டார்கள்...
பிலிப் தான் எழுதிய துண்டு காகிதத்தை சார்லஸிடம் கொடுக்க, கலங்கிய கண்களோடு அதை
வாங்கியவர் மாடியின் பால்கனிக்கு வந்தார்...
அதுவரை காத்திருந்த அத்தனை மக்களும், ஊடகங்களின் காமெராக்களும் பால்கனியை நோக்கித் திரும்பவே...
இதோ மகா ராணியின் இறுதிச் செய்தி என்றபடி சார்லஸ் கையிலிருந்த துண்டு காகிதத்தை உயர்த்திக் காட்டினார்..
அதில் #சீமானுக்கும் எனக்கும் எந்த வித சம்பந்தமும் இல்லை...
எனக்கு அவனை தெரியவே தெரியாது என்று எழுதியிருந்தது...
🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
சாதிக்கு சமாதி கட்டிய ஒரு பேனாவின் சிலையை எப்போது அமைக்கிப்போகிறாய் தமிழ்நாடு அரசே?
தமிழ்நாட்டில் பிராமிண சங்கத்திற்கு அங்கீகாரம் வழங்கியது அன்றைய எம்.ஜீ.ஆர் அரசு! அது தொடங்கி ஊர் தோறும் சாதி சங்கங்கள் உருவாகியது. MGR முதல்வராக இருந்த போது போக்குவரத்துக்கழங்களுக்கும்
மாவடங்களுக்கும் சில தலைவர்களின் பேர்களை சூட்டி மகிழ்ந்தார்.. அவ்வாறான காலகட்டத்தில் தான் தற்போதைய திண்டுக்கல் மாவட்டத்திற்கு அண்ணா மாவட்டம் என்ற பெயரையும் சூட்டினார் MGR.. தலைவர் கலைஞர் எவ்வளவோ எடுத்துக் கூறியும் காஞ்சி சங்கரமடத்தின் பேச்சைக் கேட்டு செங்கல்பட்டு மாவட்டத்திற்கு
அண்ணாவின் பெயரை சூட்ட மறுத்தார். நெல்லைக்கு கட்டபொம்மன் மாவட்டம் என்றும், விழுப்புரத்திற்கு ராமசாமி படையாட்சி மாவட்டம் என்றும், தூத்துக்குடிக்கு வ.சி.பிள்ளை என்றும் எல்லா தலைவர்களையும் சாதிக்குள் அடக்கினார் MGR.. இத்தோடு நின்று விடாத MGR சாதிய வாக்குகளை கவருவதற்காகவே போக்குவரத்து
எந்த ஒரு கொம்பனும் என்னை விட தமிழ்பற்று கொண்டவன் இல்லை - சீமான்!!
Mr.சீமான் இந்த படம் நினைவில் இருக்கிறாதா? உலகத் தமிழ் செம்மொழி மாநாட்டின் நினைவுப்படம்... பேரலை நெருங்கும் போதும் வள்ளுவன் மூன்று விரல்களை காட்டி கம்பீரமாக நிற்கின்றான்! கீழே! "பிறப்போக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்"
என்று எழுதப்பட்டுள்ளது. இதற்குக் காரணம் பல கொம்பன்களின் மூத்த கொம்பன் என் தலைவன் கலைஞர் என்பதை மறந்திட வேண்டாம்! திருக்குறளை உன்னைப் போன்ற பொய்களை வாரி தூற்றும் கழிசடைகளுக்காகவே அவர் எல்லாப் பேருந்துகளிலும் "யாகாவாராயினும் நாகாக்க " எனும் உலகின் தாரக மந்திரத்தை பிரசுரிப்பு செய்ய
தொடங்கினார். அய்யாகோ! சீமானே! மறந்தாயோ அந்த தமிழ்தாயின் தலைமகனை, கலைஞர் தான் "விதவை" என்னும் வார்த்தையில் கூட பொட்டு வைக்க முடியவில்லை எனவே "கைம்பெண்" என்ற சொல்லாடலை பயன்படுத்த அரசாணையை வெளியிட்டார்!!
அய்யகோ சீமானே! மறந்தாயோ அந்த மாபுலவனை? நொண்டி, முடவன் என்று கேவலமாக பேசிய
இன்று ஏதோ ஆசிரியர் தினமாம், என் ஆசிரியரை இழந்து இன்றோடு நான்கு வருடங்கள் ஆகிறது..என் ஆசிரியர் எப்பேர்பட்டவர் தெரியுமா? என் வாழ்க்கையை நான் சீர்படுத்தும் முன்னால் செதுக்கியவர் தோழர்களே!! அங்கன் வாடி போனேன் என் மெல்லியப்பாதமும், அடிமாடாய் உழைக்கும்
என் தாயின் இடுப்பும் நோகுமென்று உள்ளூரிலேயே அமைத்துக் கொடுத்தவர் என் ஆசிரியர்.. நான் தொடக்கப்பள்ளி போன போது எனக்கு காலணிகளை இலவசமாக கொடுத்தவர் என் ஆசிரியர். நான் நடுநிலைப்பள்ளியில் அடியெடுத்து வைக்கும் போது எனக்கு இலவச பஸ்பாஸை வழங்கியவர் என் ஆசிரியர்.. நான் உயர்கல்வியை நெருங்கும்
எனக்கு இலவச மிதிவண்டியை கொடுத்தவர் என் ஆசிரியர்.. சேரியில் படிப்பறிவு இல்லாத ஒரு தம்பதிக்கு பிறந்த என்னை கல்லூரிக்கு அனுப்பும் போது பார்ப்பணக் கூட்டம் என்னை சூழாதவாறு என் வாழ்க்கையை அமைத்துக்கொடுத்த ஆசிரியர் என் ஆசான்..ஆங்கிலத்தை பார்த்து நான் பயந்த போது செல்வமே! அழாதே... கண்ணை
திருட்டு குற்றத்தை ஒத்துக்ககொள்ள சொல்லி "ஜெய்பீம்" படத்தில் ராஜாகண்ணுவை காட்டுமிராண்டி தனமாக தாக்கும் காவல் துறையை பார்த்திருப்போம்! ஆனால், நிஜத்தில் திமுகவை விட்டு விலகச் சொல்லி கொடுமைபடுத்தியும் மரணத்தின் நொடிவரை திமுகவின் கொள்கையை நெஞ்சிலேந்திய
ஒரு ராஜாகண்ணுவை பார்த்திருக்க மாட்டோம்! ஆம், அந்த ராஜாகண்ணு வேருயாருமில்லை "சிட்டி பாபு".. திமுகவின் தூண்களில் இவரின் ரத்தம் குழைத்து கட்டப்பட்டிருக்கும். கொண்ட கொள்கையில் உறுதியானவர்.. 1975-ல் மிசாவில் கைது செய்யப்பட்டார். இன்றைய திமுக தலைவர் தளபதி, சிட்டிபாபு, ஆற்காடு வீராசாமி
ஆகியோருக்கு ஒரே சிறையில் அன்றைய காவல்துறை தள்ளியது. இளைய தலைமுறைக்குச் சுருக்கமாகச் சொன்னால் "பொடா சட்டத்தின் தாத்தா, தடா சட்டத்தின் தந்தை தான்" இந்த மிசா' தளபதியை பூட்ஸ் காலால் எட்டி உதைக்கும் போதெல்லாம் அடியை தன் மீது வாங்கி இன்று தளதியை நமக்களித்த ஒரு தியாகி அய்யா "சிட்டிபாபு"
இந்திய அரசியல் அதிகாலை முதலே பரபரப்புடன் காணப்படும்! எப்போதும் ஊடகங்களின் மையப்பகுதி தென் திசையை நோக்கியே இருக்கும்.. ஆம், அது தமிழ்த்தாய் தவமிருந்து பெற்ற தலைவர் கலைஞர் வாழ்ந்த கோபாலபுரம் தான் அந்த குடில்.. கோபாலபுரத்தின் நான்காவது தெருவை
தவிர்த்து தமிழக வரலாற்றை எழுத எந்த கொம்பனாலும் முடியாத ஒன்று.. பல ஆணவக்காரர்களை அடக்கியது அந்த நான்காது தெரு. தமிழர்களின் வாழ்வியலோடு கலந்தது கோபாலபுரத்து வீடு..1955- புதயல் என்னும் திரைப்படத்தில் வசனம் எழுதிய தலைவர் கலைஞருக்கு 45,000 கிடைத்த வருமானத்தில் சரபேஷ்வரா ஐயரிடம்
இருந்து அந்த இல்லத்தை வாங்கினார் தலைவர் கலைஞர்.. பல பிரதமர்களை உருவாக்கியதும் அந்த நான்காவது தெருதான். எத்தனையோ கல்வியாளர்களையும் கவிஞர்களை உருக்கியதும் அந்த இல்லம் தான் என்பதில் யாருக்கும் அய்யமில்லை. தான் வாழ்ந்த இல்லத்தை தன் மனைவி தயாளு அம்மாளுக்குப் பிறகு அது ஏழைகளின்
திமுக வரலாற்றை சுவடுகளாக வெளியிடும் போது அதில் அரை பத்திச் சுவடுகள் மட்டும் ஒருவனின் புகழைப் பாடிக் கொண்டே இருக்கும். ஆம், அந்த பெயர் தான் ஜெ.அன்பழகன்.. அச்சத்தை அகராதியில் வைக்காத ஒரு திமுககாரன், திமுகவின் சுவாசக்காற்றை இறுதி வரை சுவாசித்த மாவீரன்,
தலைவர் கலைஞரின் முரட்டு பக்தன், திமுக தொண்டர்களின் கடைசி நம்பிக்கை, தி நகர் தொகுதி மக்களின் நிரந்தர MLA, பழக்கடை அய்யா ஜெயராமனாரின் தவப்புதல்வன், பயத்திடமே பயத்தை காட்டும் பயமறியாச் சுடரொலி என்றெல்லாம் புகப்படக்கூடியவர் தான் அண்ணன் ஜெ.அன்பழகன் அவர்கள். ஜீன் மாதம் பிறந்தால் போதும்
தி.நகரில் உள்ள அவரின் அலுகத்தில் அலையலையாய் மக்கள் கூட்டம் ஏழை குழந்தைகளின் கல்விச் செலவை ஏற்கும் தருமத்தாயின் தலைமகன் இந்ந அன்பழகன்..எதிரிகளிடமே புறமுதுகை காட்டி ஓடியதுமில்லை, நெஞ்சிலே வேல் தாங்கும் கரிகால்பெருவளத்தானும் அன்பழகன் அவர்கள் தான். தொண்டர்களின் கோரிக்கையை தலைமையிடம்