Thread by @kingsmanT11

#औरंगाचे_बेरंग ( भाग-१)
१) मुघल औरंगजेब हा अतिशय हरामखोर व नीच दानतीचा क्रूर रानटी शासक होता.

याचा दाखला देताना, त्याकाळचा 'बर्नियर नावाचा एक प्रवाशी सांगतो- मुघल राज्यात कोणी सरदार, उमराव कर्तव्यावर गेले की, औरंगजेब त्यांची सगळी मालमत्ता सोने-चांदी आदी माया जप्त करत असे.

२) मुख्य याच कारणाने मोघली सरदार- उमराव, अज्जिबात तणाव घेत नव्हते, फार दिलखुलास राहायचे, चैन करायचे, तऱ्हेतऱ्हेचे शौक- नाटकशाळा, रंगशाळा आदीमध्ये दौलत फुकुन यायचे.

त्याना माहीत होतं मतलबी बादशहा, आपण खपल्यानंतर आपल्या कुटूंबाला चुकुन -ढुंकून- थुंकूनही बघणार नाही.

३) बादशहा त्यांची मालमत्ता जप्त करताना त्यांचे घरदार सुद्धा जप्त करायला मागेपुढे बघत नसत. मर्जी झालीच तर पुढे त्या सरदाराच्या कार्ट्याना बक्षीसी वैगरे देत सरदारी बहाल करी.

ह्या सगळया भिकार भानगडीचा विचित्र परिणाम मोघल प्रजेवर, राज्यावर, आर्थिक परिस्थिती अन व्यवस्थेवर झाला.

४) सरदारपद म्हटले की भरपूर पैसा, पण आपण गेल्यावर, सर्वसंपत्ती बादशहा जप्त करेल या भितीने मोघली सरदार 'भिकार बांबू अन हातात चंबू' ह्या मनोस्थितित वावरू लागले.

कोणी बगलबच्चा चलन बाळगत नसल्याने राष्ट्राच्या भांडवलावर वाईट परीणाम झाला. व बादशहा सोडता सगळे राज्य दळभद्री झाले.

६) कोणतंही राष्ट्र भांडवल्याच्या बळावर आर्थिक यशाचा झेंडा फडकवते. मात्र मुघलशाहच्या महामतलबी- योजनाचे नको ते वाईट परिणाम मोघल राज्यात झाले.

बाकी राजकीय घडामोडीमुळे औरंगजेब हाल सोसत जहन्नमला रवाना झाला अन त्याच्या मागेच त्याची प्रजा कंगाल होऊन जिवंतपणी जहन्नमला प्यारी झाली.

७) ह्या अशा उलट्या काळजाच्या स्वार्थी मनोवृत्तीमुळेच औरंगजेब आशिया खंडातील सर्वात मोठा राज्यकर्ता असला तरी, तो त्याकाळी आणि आताही सन्मानाला अज्जिबात पात्र नाही.

त्या उलट आशिया खंडातील छोट्या राज्यापैकी असलेल्या छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या स्वराज्याला आजही लोक आदराने बघतात.

८) छत्रपती शिवाजी महाराजांनी स्वराज्यातील मुजोर- माजोरड्या सामंत, देशमुख, पाटील आदी वतनदार जहागीरदार कंपूचे राजेशाही वाडे पाडले व त्याना जनतेप्रमाणे राहण्याचे कडक आदेश दिले. असे जरी असले तरी राजांनी हा निवाडा नेहमी जनतेचं शोषण करणाऱ्याच्या विरोधात दिला होता.

९) यामागे छत्रपतींचा राजा म्हणून रयतेप्रति पालक या नात्याने असलेला करुणाभाव होता.

मोहिमेवर धारातीर्थी पडलेल्या वीरांच्या कुटूंबाला महाराजांनी नंतर तितक्याच मायेने वागवलं. नरवीर तानाजी मालुसरे यांच्या चिरंजीवाचे लग्न मोठ्या थाटाने लावून दिलं व नंतर त्याची काळजी घेतली.

१०) हे आपण लहानपणीपासून जाणून आहोत. असे अनेक सरदार आहेत ज्यांच्या पाठीमागे महाराजांनी त्यांच्या कुटूंबाची फार ममतेने विचारपूस केली, आर्थिक व मानसिक बळ दिल.

फरक हाच-
नुसतं राज्याच्या सीमा लांबवर खेटवत जाणे, आणि लूटमार करून तिजोरी भरणे यापलीकडे मोघल दरबारने काही काम केलं नाही.

११) अगदी नंतरही, १८ व्या शतकात
छत्रपतीच्या श्रद्धेचा उमाळा आणून गादीला महादेवाची पिंड बनवून स्वतः नंदीबैलासारखा कारभार रेटणारे साम्राज्यवादी पेशव्यांनाही सरदारांच्या पश्चात त्यांच्या मालमत्ता काबीज करण्याचे कृत्य ऐकिवात नाही.

शेवटी औरंगजेबाने नीच माणसाला लाजवेल अशी काम केली.

अधिक माहितीसाठी संदर्भ-

१) छत्रपती शिवाजी महाराजांचा इतिहास
२ ) शिवाजी कोण होता- गोविंद पानसरे,
३) महाराष्ट्राचा इतिहास कालखंड ( भाग -१)
शिवकाल (१६३०- १७०७)- डॉ वि.गो खोबरेकर

#Threadकर #सत्यशोधक @kingsmanT11

संदर्भ - Sir Jadunath Sarkar चे
'SHORT HISTORY AURANGAJEB'
Chapter - "Aurangzeb's Empire : Financial Systems, Trade System and modes of Government.

-फ़्रेंच प्रवासी चिकित्सक- "Francois Bernier" चे
'TRAVELS IN MOGUL EMPIRE
AD ( 1656- 1668 )

थ्रेड क्रमांक देताना झालेल्या चुकीबद्दल क्षमस्व.
🙏

#Threadकर ☝️ औरंगजेबाचे बेरंग-

@ashish_jadhao @wankhedeprafull @PSamratSakal @kunalanilpatil @Liberal_India1 @rt_marathi @premSpeaks @RavindraAmbekar @Marathi_Rash @DeshmuKhajim1
@Gaju3112 @kamleshsutar