తెలుగుల ఆత్మాభిమానానికి సంబంధించిన విషయం మీద చర్చ ఇది. #తెలుగువారిలో లోపించిన #మాతృభాషాభిమానం వారిలో ఆత్మాభిమానం లోపించడానికి కూడా ఎంతోకొంత మేరకు కారణం అవుతున్నది.
#తెనాలి#ఇస్లామ్_పేటలో ఒకప్పుడు తమిళనాడుకు చెందిన లబ్బీ సాయిబులు ఉండేవారు. వారు పచ్చి తోళ్లను కొనుగోలుచేసి, ఊనడం కోసం తమిళనాడులోని #వాణియంబాడి వంటి కొన్ని ప్రదేశాలలో ఉన్న తోళ్ళు ఊనే టానరీలకు పంపేవారు. వారు #తమిళ భాషను తమ #మాతృభాషగానే భావించేవారు. వారు నిత్యం చక్కని
తమిళ భాషనే మాట్లాడేవారు. వారి కార్యాలయాలకు ' దినతంతి', 'దిన మణి ', ' అలై ఒషై', 'ఆనంద విగడన్' , 'కుముదం', 'కలకండు' వంటి తమిళ పత్రికలను క్రమం తప్పకుండా తెప్పించుకుని శ్రద్ధగా చదివేవారు. తమిళ దినపత్రికలు ఏ ఒక్కరోజు కాస్త ఆలస్యంగా వచ్చినా వారు ఎంతో తపనపడేవారు. వారి కార్యాలయాల
ముఖద్వారాల మీద సుస్వాగతం పలుకుతూ తమిళ లిపిలో 'వణక్కమ్' (నమస్కారం) అనే ఫలకాలు ఉండేవి. ' మీ మాతృభాష ఏది ?' అని ప్రశ్నిస్తే వారు ఎలాంటి సంకోచం లేకుండా 'తమిళం' అని చెప్పేవారు. తెలుగు రాష్ట్రాలలోని ముస్లింలు తమ మాతృభాష ఉర్దూ అంటారు. చక్కని తెలుగులో మాట్లాడగలిగి, రచనలు చేయగలిగినవారూ
వీరిలో కొందరు ఉన్నప్పటికీ ఎక్కువమంది #తెలుగు నేర్చుకునే ప్రయత్నమే చేయరు. వారు #ఉర్దూను తమ మాతృభాష అని చెప్పుకునేందుకు ఎంతో గర్వపడతారు. ఇటీవలి కాలం వరకు తెలుగు రాష్ట్రాలలోని ముస్లింలలో అత్యధికులు #తెలుగు సినిమాలకు బదులుగా #హిందీ చలనచిత్రాలు ఎక్కువగా చూసేవారు. ఇక #తెలుగుభాషా
సాహిత్యాల పట్ల వారిలోని అధిక సంఖ్యాకులకు ఆసక్తి చాలా తక్కువనే చెప్పాలి. విజయవాడలో మోడరన్ ఫుడ్స్, మోడరన్ సూపర్ మార్కెట్ వంటి ప్రఖ్యాత డిపార్టుమెంటల్ స్టోర్స్ లు పశ్చిమ కర్ణాటకలోని భట్కల్ కు చెందిన ముస్లిం కుటుంబాలవారు నిర్వహిస్తారు. వారు కూడా తమ మాతృభాష కన్నడం అని సగర్వంగా
చెప్పుకుంటారు. కర్ణాటక, కేరళ రాష్ట్రాలలో పలుమార్లు పర్యటించిన నేను ఆ రాష్ట్రాల ప్రజల మాతృభాషాభిమానాన్ని ప్రత్యక్షంగా ఎరుగుదును. మరీ కర్ణాటకలోనైతే భాషా పండితులకు, సాహితీవేత్తలకు గుడులు కట్టి ఆరాధించడం కూడా నాకు తెలుసు. కె. వి. పుట్టప్ప (కువెంపు), మాస్తి వెంకటేశ అయ్యంగార్,
శివరామ కారంత, వి.కె.గోకక్ , డి.ఆర్.బెంద్రే, చంద్రశేఖర కంబార, యు.ఆర్.అనంతమూర్తి, గిరీష్ కర్నాడ్, టి. నరసింహాచారియర్, లంకేశ్, పూర్ణచంద్ర తేజస్వి వంటి ప్రముఖ రచయితలంతా కన్నడిగులకు దైవసమానులు. తమిళనాడులో తిరువళ్ళువర్, సుబ్రహ్మణ్యభారతి, కణ్ణదాసన్ వంటి కవులను తమిళులందరూ ఆరాధిస్తారు.
దీనికి కారణం తమిళులకున్న విపరీతమైన భాషాభిమానం. గొప్ప తమిళ పండితుడు, రచయిత అయినట్టి తమిళనాడు మాజీ ముఖ్యమంత్రి కీ.శే. ముత్తువేల్ కరుణానిధిని తమిళులు ఆరాధనా భావంతో చూడడానికి కూడా తమిళుల ఈ ఆపారమైన భాషాభిమానమే కారణం. కేరళ, తమిళనాడు, కర్ణాటకలలో ఒక వ్యక్తి నటుడిగా, రచయితగా ప్రజామోదం
పొందడానికి అతను ముస్లింగా పుట్టడం ఒక అడ్డంకి కాదు. ఎందుకంటే వారంతా స్థానిక భాషలను తమ మాతృభాషలుగా భావించి వాటిలో ప్రావీణ్యం కలిగిఉంటారు. కేరళకు చెందిన మహమ్మద్ ఉమర్ కుట్టి ( మమ్ముట్టి), రఘు (రెహమాన్), బబ్లూ పృథ్వీ వంటి వారు ముస్లింలే. మలయాళీలు కూడా విపరీతమైన మాతృభాషాభిమానానికి
పేరొందారు. ముస్లిం లీగ్ నేత, మాజీ ముఖ్యమంత్రి సి.హెచ్.మహమ్మద్ కోయా గొప్ప మలయాళీ భాషా పండితుడు. ఆయన ' చంద్రిక' అనే సుప్రసిద్ధ మలయాళీ దినపత్రికకు సంపాదకునిగా వ్యవహరించారు. ఇలా తమిళ, కన్నడ, మలయాళీ భాషాసముదాయాలకు గొప్ప మాతృభాషాభిమానం ఉందనేందుకు ఎన్ని ఉదాహరణాలైనా చెప్పవచ్చు.
మన తెలుగువారిలో అది లోపించడం తీవ్రమైన విచారం కలిగిస్తుంది. పొరుగువారిని చూసైనా మనవాళ్ళు భాషాభిమానాన్ని అలవర్చుకోకపోవడం బాధాకరం. కులమతాల అడ్డుగోడలను అధిగమించి అందరిచేత ఆరాధించబడుతున్న తెలుగు సాహితీవేత్తలు, కళాకారులు తెలుగునేలపై అతి తక్కువగా కనిపిస్తారు. నిన్న మొన్నటి వరకు రెండు
తెలుగు ప్రాంతాల ప్రజలు ఒకరి భాషా సంస్కృతులను మరొకరు గేలి చేసుకోవడం తెలుగుభాషా సాహిత్యాలకు తగినంత ప్రాముఖ్యం లభించకపోవడానికి ప్రధాన కారణమనీ, రెండు భిన్నమైన భాషా సంస్కృతులు కలిగిన ఆంధ్ర, తెలంగాణ ప్రాంతాలను కృత్రిమంగా ఒకటి చేసిన కారణంగానే ఒకరి పట్ల మరొకరికి వ్యతిరేకత ఏర్పడి,
అది తెలుగుభాషా సాహిత్యాలు ఇతరుల దృష్టిలో పలుచన కావడానికి దారితీసిందని కొందరి వాదన. ఇది సత్యదూరం. కర్ణాటక రాష్ట్రం 1948 లో ఏర్పరచబడిన మైసూర్ రాష్ట్రానికి పొరుగున ఉన్న మద్రాస్, బొంబాయి ప్రావిన్స్ ల నుంచి, నిజాం రాజ్యం నుంచి కన్నడం మాట్లాడే ప్రాంతాలను ఒకటిగా గుదిగుచ్చి 1956 లో
భాషాప్రయుక్త రాష్ట్రంగా ఆంధ్రప్రదేశ్ లాగే ఏర్పరచారు. మరి అక్కడ ఎలాంటి సమస్యలు తలెత్తకుండా అన్ని ప్రాంతాల కన్నడిగులు కలిసిమెలిసి జీవిస్తూ చక్కటి మాతృ భాషాభిమానాన్ని పెంపొందించుకున్నారు కదా? మన తెలుగు ప్రజలకు మాతృ భాషాభిమానం ఎప్పటికి కలుగుతుందో? ఇద్దరు తెలుగువాళ్లు కలిస్తే వారు తమ
మాతృభాషైన తెలుగులో కాక ఆంగ్లంలో మాట్లాడుకుంటారనే నానుడి మనందరం విన్నదే. దానిలో కొంత నిజమూ ఉంది. ఎందుకో తెలియదు కానీ #తెలుగువారిలో చాలా మంది #తెలుగులో మాట్లాడడాన్ని చిన్నతనంగా భావిస్తారు. మాట్లాడినా, రాసినా తమకు వచ్చీరాని ఆంగ్ల భాషా ప్రావీణ్యాన్ని అందరిముందూ ప్రదర్శించజూస్తారు.
ఇది దాదాపు తెలుగువారందరిలో ఉండే సగటు బలహీనత అని చెప్పుకోవచ్చు. ఈ బలహీనతను విమర్శిస్తూనే మహాకవి #కాళోజీ_నారాయణరావుగారు తెలుగువారందరికీ ఇలా చురకేశారు.
నా పూర్తి పేరు కాశీనాథుని విశ్వనాథ్. నాన్నగారు కాశీనాథుని సుబ్రహ్మణ్యం గారు. అమ్మగారు కాశీనాథుని సరస్వతీ దేవి గారు. మేము ముగ్గురం సంతానం. నేను పెద్దవాడిని. నాకు ఇద్దరు చెల్లెళ్ళు. శ్యామలా దేవి, గిరిజా దేవి. మా స్వగ్రామం గుంటూరు జిల్లా,
రేపల్లె తాలూకాలోని ’పెదపులివర్రు’ అనే గ్రామం. మా తాతగారు పరమ నిష్ఠాగరిష్టుడు. మనదేశానికింకా స్వాతంత్ర్యం రాక ముందు జరిగిన సంఘటన. తాతగారు కాంగెస్ వాలంటీర్లకి భోజనం పెట్టారనే నెపంతో బ్రిటిష్ వాళ్ళు ఆయన్ని అరెస్టు చేసి జైలులోపెట్టారు. అందుకు నిరసనగా జైలులో ఉన్నంతకాలం భోజనం
ముట్టకుండా కేవలం కొబ్బరినీళ్ళతోనే బ్రతికిన అభ్యుదయవాది. అలాంటి తాతగారికి మనవడిగా పుట్టినందుకు నేను చాలా గర్విస్తున్నాను. వారి సద్గుణాలు అంతగా నాకు అబ్బకపోయినా ఇలాంటి సమయంలో వారిని గుర్తు చేసుకోవడం చాలా ముఖ్యమైన విషయం.
నా బాల్యం. ప్రాథమిక విద్య పెదపులివర్రులోనే గడిచినా ఆ ఊర్లో
ఒకరోజు, ఒక అబ్బాయి స్కూల్ నుంచి ఇంటికి వచ్చి, అమ్మకు ఒక కవర్ ఇచ్చాడు. ‘అమ్మా.. ఈ లెటర్ నీకిమ్మంది మా టీచర్..’ అని చెప్పాడు. కవర్ చింపి ఆ ఉత్తరం చదివిన ఆ తల్లి కళ్ల నిండా నీళ్లు. కొడుకు వినడం కోసం దాన్ని మరోసారి బయటకు చదివింది.
థామస్ అల్వా ఎడిసన్… ఆమెరికాకు చెందిన గొప్ప ఆవిష్కర్త, పెద్ద వ్యాపారవేత్త. అతని ఆవిష్కరణలు ఎంతో సంచలనం సృష్టించాయి. నైట్ లైట్లు, గ్రామఫోన్, సినిమా ప్రొజెక్టర్.. విప్లవం సృష్టించిన విద్యుత్ బల్బు. నిజంగా అతనో అద్భుత మేధావి. అతని ఆవిష్కరణల్లో కొన్ని ఉన్నవాటినే ఇంకా అభివృద్ధి
పరచడమైతే, కొన్ని ఉద్దేశపూర్వకంగా కనుగొన్నవి. బల్బు, ప్రొజెక్టర్ ఆ కోవకు చెందినవే.
ఒకరోజు, పాఠశాల నుండి ఇంటికి వచ్చిన ఎడిసన్, వాళ్లమ్మకు ఓ లెటర్ ఇచ్చి, మా టీచర్ నీకిమ్మంది అని చెప్పాడు. ఆ తల్లి ఎంతో ఆత్రుతగా ఆ ఉత్తరం చదివింది. పూర్తవగానే అమ్మ కళ్లల్లో నీళ్లు.
ఐఎండీబీ టాప్ 250 ఇండియన్ ఫిల్మ్స్ జాబితాలో ‘కాంతార’ నంబరు 1గా నిలిచింది. ఇతర సినిమాల వివరాలివీ..
‘కాంతార’ (Kantara).. ప్రస్తుతం అన్ని చోట్లా ఈ పేరే మారుమోగుతోంది. నెట్టింట ఈ కన్నడ సినిమాకు సంబంధించిన ప్రతి విషయం
హాట్ టాపిక్గా మారుతోంది. రిషబ్ శెట్టి హీరోగా నటిస్తూ దర్శకత్వం వహించిన ఈ సినిమా తెలుగులోనూ విడుదలైంది. అధిక వసూళ్లతోపాటు విమర్శకుల ప్రశంసలూ అందుకుంటోంది. ప్రముఖ ఎంటర్టైన్మెంట్ పోర్టల్ ఐఎండీబీ (IMDb) ప్రకటించిన ‘టాప్ 250 ఇండియన్ ఫిల్మ్స్’ (IMDb Top 250) జాబితాలో
తొలి స్థానాన్ని కైవసం చేసుకుంది. తమ యూజర్స్ ఇచ్చిన రేటింగ్స్ ఆధారంగా ఐఎండీబీ ఆ లిస్ట్ను రూపొందించింది. సోషల్ మీడియా వేదికగా ఆ వివరాలు పంచుకుంది.
నంబర్ 1గా ‘కాంతార’ ఉండగా 2వ స్థానంలో రామాయణ (1993), 3లో రాకెట్రీ (2022), 4లో నాయకన్ (1987), 5లో అన్బే శివం (2003),
ఆంధ్రవిద్యా వయో వృద్ధులలో గణ్యులు. వీరు బహుభాషా కోవిదులు. ఆంధ్రాంగ్ల గీర్వాణములయందును, కన్నడము, తమిళము, హిందీ, ఉర్దూ, పారసీక భాషలయందు వీరు పాండిత్యము సంపాదించారు. వీరు "భారతి" వంటి సుప్రసిద్ధ సారస్వత పత్రికాముఖముల ప్రకటించిన వ్యాసములు శతాధికములు.
వీరు వ్రాసిన ప్రసిద్ధ వ్యాసములు - రామాయణము లోని వానరులు నరులు కారా? నిజముగా వానరులే అగుదురా? అను విషయములను గూర్చియు, ప్రాచీన కాలమున సంస్కృతము దేశభాషగా నుండెనా? ఆంధ్రులెవరు? అను సమస్యలనుద్ధేశించియు, ఆనందరంగరాట్చందమును గూర్చియు, శ్రీ పంతులు గారు వ్రాసిన వ్యాసములు అమూల్యములు.
వంగోలు వెంకటరంగయ్య
జననం : 1867, అక్టోబరు 18, నెల్లూరు
మరణం : 1949, జూన్ 9
ప్రసిద్ధి : పండితుడు, బహుశాస్త్రవేత్త
తండ్రి : వంగోలు శేషాచలపతి
తల్లి : సీతమ్మ
అతడు ఓషధులకు అధిపతి (సోమః ఓషధీనా మధిపతిః). అసమాన సౌందర్యం అతని స్వంతం. అయినా సూర్యోదయమవగానే చంద్రుడు తేజస్సును కోల్పోతాడు. అతనిలో ఉన్న అమృతము కూడా అతని కళలను నిలుపలేదు. రాత్రనేది చంద్రుని భవనమయితే, పగలు సూర్యుని భవనంగా చెపుతారు. పరాయి ఇంటిలో ఉండవలసి వస్తే ఎవరికయినా ఆశించిన
గౌరవం లభించదు. పరాయి పంచన బ్రతకడం ఎంతవారికయినా దుఃఖమయమే అంటాడు, #చాణక్యుడు.
మన ఇంటిలాంటిది "స్వధర్మం". ఇతరుల ఇంటిలాంటిది "పరధర్మం". ఎంత జాగ్రత్తగా, భయభక్తులతో ఉన్నా పరాయి ఇంటిలో ప్రశాంతత ఉండదు. అదే మన ఇంటిలో మనమెలా ఉన్నా సుఖంగా ఉంటుంది.
"కాంతార" అంటే అర్థం తెలియదు."రిషబ్ షెట్టి"ని మునుపు చూసింది లేదు.
థియేటర్లు మొదటి ఆట నుంచి ఫుల్ !!
ఏముంది "కాంతార"లో. కొత్త కథేం కాదు. గ్రామ రాజకీయాలు, అడవి నేపథ్యం. రంగస్థలం, పుష్ప కలిస్తే ఇది.
అంతేనా? అసలుది వేరే వుంది. అదే మ్యాజిక్. జానపద శైలిలో కథ చెప్పడం. మొదటి నుంచి ఆఖరి వరకూ ఒక మార్మికత వెంటాడడం. ఇదే దీని విజయ రహస్యం. మొదటి 15 నిమిషాలు, ఆఖరి 15 నిమిషాలు అద్భుతం, బీభత్సం. రసాస్వాదనకి పరాకాష్ట..
థియేటర్లకి ప్రేక్షకులు రావడం లేదనేది నిజం కాదు. ప్రేక్షకుల్ని థియేటర్కి రప్పించలేకపోతున్నారు. "కాంతార"కి జాతరలా ఎందుకొస్తున్నారు? ఆశ్చర్యం ఏమంటే 150 కెపాసిటీ వున్న థియేటర్లో కనీసం 50 మంది మహిళలు. ఆడవారు థియేటర్కి రావడం మానేసి, టీవీ, ఓటీటీ చూస్తున్నారనే